Waarom Preeclampsia gemiddeld gevaarlijk is

Pre-eclampsie is een complicatie van de zwangerschap waarbij de bloeddruk van een vrouw verhoogd wordt en eiwit in haar urine wordt aangetroffen. De oorzaak is onbekend, maar er zijn goed gedocumenteerde risicofactoren.

Risicofactoren

De risicofactoren voor het ontwikkelen van pre-eclampsie zijn onder andere:

• Voorgeschiedenis van hoge bloeddruk vóór de zwangerschap
• Leeftijd ouder dan 40 of jonger dan 18
• zwaarlijvigheid
• suikerziekte
• Eerste zwangerschap
• Meerlingzwangerschappen (tweelingen of meer)
• Afro-Amerikaanse etniciteit
• Andere chronische aandoeningen, zoals lupus

complicaties

Pre-eclampsie is een gevaarlijke aandoening. Niet alleen lopen vrouwen risico op langdurige gezondheidscomplicaties, waaronder hoge bloeddruk later in hun leven, pre-eclampsie is een bekende risicofactor voor doodgeborenen. Het is ook een bijdragende factor in vele vroegtijdige bevallingen. Onbehandeld kan pre-eclampsie eclampsie worden, wat fataal kan zijn voor zowel moeder als baby.

Ernstige pre-eclampsie kan ook het HELLP-syndroom worden, wat staat voor Hemolysis, Elevated Liver-enzymen, en Lau Paantal tellen. Indien het niet wordt "genezen" door toediening, kan het HELLP-syndroom bloedingen (ernstige bloedingen), longoedeem (vocht in de longen), nierfalen, leverfalen of overlijden van een vrouw veroorzaken. Het HELLP-syndroom kan ook placenta-abruptie veroorzaken.

Hoge bloeddruk versus pre-eclampsie

Het is mogelijk om hoge bloeddruk te hebben tijdens de zwangerschap en geen pre-eclampsie te hebben. Sommige vrouwen hebben chronische hypertensie voordat ze zwanger worden. Sommige vrouwen ontwikkelen tijdens de zwangerschap ook een licht verhoogde bloeddruk zonder ooit de andere symptomen van pre-eclampsie te krijgen (dit wordt Zwangerschaps-geïnduceerde hypertensie genoemd). In beide gevallen loopt een vrouw echter een groter risico om pre-eclampsie te ontwikkelen en moet ze nauwlettend worden gevolgd.

symptomen

Symptomen van pre-eclampsie die kunnen optreden zijn:

• Hoge bloeddruk
• Eiwit in de urine
• Een hoofdpijn, vaak ernstig
• Zwelling, vooral van de handen, voeten of gezicht
• Epigastrische pijn, of pijn in het hoge centrum of de hoge rechterkant van de buik
• Visuele veranderingen, zoals vlekken voor de ogen of knipperende lichten
• Plotselinge gewichtstoename
• Misselijkheid en overgeven
• Verminderde urine-output
• Abnormale leverenzymen
• Lage bloedplaatjes

Als u één van de symptomen van pre-eclampsie heeft, moet u worden beoordeeld door een arts of verloskundige. Uw bloeddruk wordt gecontroleerd en er worden verschillende laboratoriumtests uitgevoerd. Je zult een urinemonster moeten geven en er zal wat bloed worden afgenomen.

Veel vrouwen voelen zich in eerste instantie niet ziek met pre-eclampsie. Dat is een van de redenen waarom het zo belangrijk is om reguliere prenatale zorg te krijgen. Uw bloeddruk wordt bij elk bezoek gecontroleerd, evenals uw urine voor eiwit. Vroegtijdige detectie van pre-eclampsie kan het verschil betekenen tussen leven en dood voor u of uw baby.

Behandeling

De enige remedie voor pre-eclampsie is bevalling. Als u al op de voldragen termijn bent, zal uw arts waarschijnlijk een inductie van de bevalling aanbevelen. Als u ouder bent dan 37 weken, zal uw arts moeten bepalen hoe ernstig uw pre-eclampsie is om het beste behandelplan te kiezen.

Het is mogelijk om het risico op eclampsie (toevallen) te verlagen door magnesiumsulfaat door een IV te geven. Dit is echter slechts een tijdelijke oplossing en wordt meestal alleen gebruikt om een ​​vrouw lang genoeg beschermd te houden tegen eclamptische aanvallen om steroïde injecties te geven om de longen van de foetus te rijpen ter voorbereiding op de bevalling. Steroïden worden over het algemeen gegeven tussen de zwangerschapsduur van 24 en 34 weken.

Verband met zwangerschapsverlies

Pre-eclampsie wordt geassocieerd met doodgeboorte, maar is ook een veel voorkomende indicatie voor het vroegtijdig induceren van de bevalling (vóór 37 weken). Prematuriteit blijft een van de belangrijkste doodsoorzaken bij zuigelingen.