Reumatoïde artritis en parodontale aandoeningen

Vraag: Parodontale aandoeningen - Zijn reumatoïde artritispatiënten er meer vatbaar voor?

Onderzoekers hebben het naast elkaar bestaan ​​van parodontitis en reumatoïde artritis bestudeerd. Wat is parodontitis? Wat zijn de risicofactoren voor het ontwikkelen van parodontitis? Zijn er waarschuwingen voor parodontitis? Hoe is reumatoïde artritis verbonden met parodontitis?

Antwoord:

Wat is parodontale ziekte?

Parodontitis is in wezen een infectie van weefsels die de tanden ondersteunen. Tussen de tand en het tandvlees bevindt zich een v-vormige spleet, een sulcus. Parodontale aandoeningen vallen net onder de tandvleesrand in de sulcus aan en kunnen de hechting van de tand en de ondersteunende weefsels doen afbreken. Naarmate weefsels meer beschadigd raken, ontwikkelt de sulcus zich tot een zak. Bij ernstige parodontitis kan de zak behoorlijk diep zijn.

Gingivitis en parodontitis zijn twee stadia van parodontitis. Gingivitis wordt beschouwd als de minder ernstige vorm van parodontitis - het heeft alleen effect op het tandvlees en is reversibel. Parodontitis wordt beschouwd als destructiever en ernstiger dan gingivitis. Onbehandelde gingivitis kan leiden tot parodontitis.

Wat zijn de risicofactoren voor parodontale aandoeningen?

Volgens de American Dental Association zijn er bepaalde factoren die het risico op het ontwikkelen van parodontitis vergroten. Het hebben van een systemische ziekte is een van die risicofactoren. Reumatoïde artritis is een systemische ziekte - dit betekent dat het de organen van het lichaam kan beïnvloeden.

Risicofactoren voor parodontale aandoeningen zijn onder andere:

• roken of pruimen
• een systemische ziekte hebben
• het nemen van bepaalde soorten medicatie, inclusief steroïden
• een brug hebben met een verkeerde pasvorm
• scheve tanden
• vullingen die los zijn geraakt of defect zijn
• gebruik van orale anticonceptiva
• zwangerschap

Wat zijn de waarschuwingssignalen voor parodontale aandoeningen?

Het is mogelijk om geen waarschuwing te hebben dat u parodontitis ontwikkelt. Daarom zijn regelmatige tandheelkundige controles belangrijk. Als u alleen naar de tandarts gaat als u kiespijn heeft, mist u mogelijk de tekenen van vroege parodontale aandoeningen die uw tandarts zou kunnen waarnemen.

Waarschuwingsaanduidingen van parodontitis omvatten:

• tandvlees dat gemakkelijk kan bloeden (bijvoorbeeld bij het tandenpoetsen)
• rood, zacht of gezwollen tandvlees
• tandvlees dat is teruggetrokken of uit de tanden is getrokken
• een aanhoudend probleem met slechte adem of smaak die lijkt uit te lopen
• losse tanden
• verandering in je beet
• verandering in de pasvorm van partiële prothesen

Hoe is reumatoïde artritis verbonden met parodontale aandoeningen?

In juni 2001 heeft het Journal of Periodontology gerapporteerd over een Australisch onderzoek met 130 personen. Van de deelnemers aan deze studie hadden er 65 reumatoïde artritis. Degenen met reumatoïde artritis hadden twee keer zoveel kans op parodontitis met matig tot ernstig kaakbotverliezen dan mensen zonder reumatoïde artritis. De reumatoïde groep had gemiddeld 11,6 missende tanden vergeleken met 6,7 ontbrekende tanden in de niet-reumatoïde groep.

Sommige wetenschappers suggereren dat het immuunsysteem en chronische ontsteking een rol spelen bij zowel reumatoïde artritis als parodontitis. Andere wetenschappers vroegen zich af of de invloed van reumatoïde artritis op de mobiliteit, het bewegingsbereik en de handigheid van de handen het moeilijk maakt om goed te borstelen en flossen en daarom bijdragen aan een slechte mondhygiëne. De studie toonde echter aan dat er geen verschil was in plaque-afzettingen op de tanden van reumatoïde of niet-reumatoïde studiedeelnemers.

Een andere studie, uitgevoerd aan de Universiteit van Sao Paulo, de grootste instelling voor hoger onderwijs en onderzoek in Brazilië, onderzocht parodontale aandoeningen bij 39 patiënten met reumatoïde artritis en 22 gezonde personen.Ze vonden dat patiënten met reumatoïde artritis minder tanden hadden, een hogere prevalentie van plaatsen met tandplak, meer tanden met geavanceerd verlies van hechting. Er was geen verschil in bloeding uit gingivitis in de twee groepen van de Braziliaanse studie.

Studies die parodontale aandoeningen bij gezonde personen vergeleken met juveniele artritispatiënten (reumatoïde artritis bij patiënten van 16 jaar en jonger) hebben aangetoond dat patiënten met juveniele artritis meer parodontale hechtingsverliezen hadden, hoewel ze een vergelijkbaar niveau van plaque en bloeding hadden. Dit toont aan dat de associatie tussen parodontale aandoeningen en reumatoïde artritis ook bestaat bij jonge patiënten.

Interessant is dat uit nog een ander onderzoek bleek dat patiënten met een slechter botverlies in verband met parodontale aandoeningen ook meer ziekteactiviteit hadden van reumatoïde artritis in termen van gezwollen gewrichten, scores van gezondheidsschattingvragenlijsten, CRP-niveaus en sedimentatiesnelheden. CRP en sedimentatiesnelheden zijn indicatoren van ontsteking. De correlatie tussen reumatoïde artritis en parodontitis kan te maken hebben met een abnormaal, onderliggend probleem met niet-gereguleerde ontsteking.