Wat is een HIDA-scan: gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Inhoudsopgave:
- Doel van de test
- Risico's en contra-indicaties
- Vóór de test
- Tijdens de test
- Na de test
- Resultaten interpreteren
Bisegmentomie Hépatique S2+S3 Laparotomie (December 2024)
Een hepatobiliaire iminodiazijnzuur (HIDA) scan, die ook wel een cholescintigrafie of hepatobiliaire scintigrafie wordt genoemd, is een soort nucleaire beeldvormingstest die wordt gedaan om de galwegen, galblaas en lever te bekijken. Deze test wordt uitgevoerd door een tracer in te spuiten die een kleine hoeveelheid radioactief materiaal in het bloed bevat en vervolgens beelden van de buik te maken om te visualiseren hoe de tracer zich door het lichaam beweegt. De test geeft een beeld van hoe de galblaas en lever werken en kan ongeveer een uur duren om te voltooien.
Doel van de test
Een HIDA-scan kan worden gebruikt om problemen met de galblaas te diagnosticeren, hoe de lever gal uitscheidt en de stroom van gal wanneer deze de lever verlaat en de dunne darm binnengaat. Een röntgenfoto en een abdominale echografie kunnen ook samen met de HIDA worden uitgevoerd. Enkele van de voorwaarden die kunnen worden gediagnosticeerd of geëvalueerd met deze test zijn onder andere:
- Gal-atresie of andere aangeboren galwegaandoeningen
- Lekkages of complicaties in het galsysteem (zoals fistels)
- Ontsteking van de galblaas (cholecystitis)
- Blokkering van het galkanaal
- Beoordeling na levertransplantatie
Risico's en contra-indicaties
Een HIDA is een test op nucleair medicijn, en dit type test wordt meestal niet gedaan bij zwangere vrouwen. Daarom, als er een kans op zwangerschap is, moeten vrouwen hun arts of het radiologiepersoneel op de hoogte brengen voordat ze de test ondergaan. Vrouwen moeten hun arts ook laten weten of ze borstvoeding geven, omdat dit ook van invloed kan zijn op de beslissing om deze test te ondergaan
De risico's van de HIDA-scan zijn meestal gerelateerd aan de tracer of de medicijnen die worden toegediend om de test te voltooien. De risico's van de HIDA-scan zijn laag, maar kunnen bestaan uit:
- Allergische reacties op de stoffen die werden gebruikt tijdens de test (wat zeldzaam is)
- Een blauwe plek, huiduitslag of zwelling waarbij de tracer wordt geïnjecteerd
- Een kleine blootstelling aan straling
Vóór de test
Een arts of het radiologiepersoneel zal instructies geven over de voorbereiding op de test. Het is belangrijk om de arts op de hoogte te stellen van eventuele huidige medicijnen of supplementen om instructies te krijgen over wanneer en hoe u ze moet innemen op de dag van de test. In sommige gevallen moet een medicijn dat voor de test nodig is, thuis worden ingenomen voordat het in het radiologiecentrum komt.
timing
Omdat deze test niet alleen om de structuren in het lichaam te bekijken, maar ook om de tracer te observeren terwijl deze door de lever, de galblaas, het galkanaal en in de dunne darm beweegt, kan deze test gemiddeld tussen een uur duren en anderhalf uur voltooien, maar in sommige gevallen kan dit vier uur duren. Vraag uw arts hoeveel tijd u krijgt voor de afspraak.
Wat te dragen
Voor een HIDA-test zal het waarschijnlijk nodig zijn kleding te verwijderen en in een ziekenhuisjas te veranderen. Eventuele metalen voorwerpen moeten ook worden verwijderd (inclusief piercings), dus het kan gemakkelijker zijn om thuis sieraden achter te laten.
Eten of drinken
Meestal is het nodig om ongeveer 4 uur vóór de test te stoppen met eten of drinken. In sommige gevallen kunnen heldere vloeistoffen (zoals water, gewone thee of koffie, appelsap, limonade of frisdrank met limoen / limoen) tijdens de vastenperiode worden toegestaan.
Wat mee te brengen
Voor deze test hoef je niets speciaals te brengen. Zorg ervoor dat je je ziekteverzekeringskaart hebt, indien nodig, en overweeg om iets te doen terwijl je aan het wachten bent (lees een boek, bijvoorbeeld).
Tijdens de test
Een HIDA-scan wordt uitgevoerd door de beeldvormende technici in het ziekenhuis of radiologiecentrum.
Pre-Test
Patiënten zullen meestal worden gevraagd om enkele formulieren in te vullen en enkele vragen te beantwoorden, zoals medicijnen die worden ingenomen, eventuele operaties (met name alles op de buik) en voor vrouwen, over een actuele zwangerschap en / of de datum van de laatste menstruatie.
Gedurende de test
De HIDA-scan omvat het nemen van beelden van de buik, zodat patiënten wordt gevraagd om op hun rug op een tafel te liggen. Nadat de patiënt zich op zijn gemak voelt, injecteert de beeldtechnicus de tracer in één arm. Tijdens de injectie kan er een koud gevoel of drukgevoelig zijn. In sommige gevallen kunnen ook andere geneesmiddelen worden geïnjecteerd, waaronder Kinevac (sincalide) of cholecystokinine (CCK), die de galblaas activeren, en morfine, wat kan helpen de tracer naar de galblaas te leiden. Morfine is een pijnmedicijn en kan slaperigheid veroorzaken.
Net als bij een röntgenfoto, is het belangrijk om tijdens deze test stil te blijven staan, zodat er heldere beelden kunnen worden gemaakt.De imagingtechnicus verplaatst een gammacamera over de buik om beelden van de tracer te maken terwijl deze door het lichaam beweegt.
Post-Test
Het imaging-team geeft instructies over eventuele beperkingen voor de rest van de dag, maar nadat de test voorbij is, kunnen de meeste mensen wat eten en hun dag doorgaan. De tracer gaat door het lichaam en wordt uitgescheiden in ontlasting of urine.
Na de test
Er zijn meestal geen speciale instructies om te volgen nadat de test voorbij is, maar als er iets unieks is in uw situatie, zal het team van de gezondheidszorg u dit laten weten.
Er zijn geen bijwerkingen om na de test te beheren. De radioactiviteit van de tracer duurt slechts een paar uur, dus het is niet langer radioactief tegen de tijd dat de test voorbij is. Het is belangrijk om water te drinken om de tracer sneller uit het lichaam te laten passeren.
Merk op dat als u morfine zou krijgen, u zichzelf niet naar huis zou moeten rijden. Plan dat iemand je ophaalt of een taxi ter beschikking stelt.
Resultaten interpreteren
Een arts zal de resultaten van de test toelichten en wat, indien van toepassing, de volgende stappen zijn. Het is belangrijk dat de resultaten met een arts worden besproken, zodat ze in het juiste perspectief kunnen worden geplaatst. De test kan een van de volgende resultaten weergeven:
- De tracer bewoog normaal door de galblaas en de dunne darm of zoals verwacht.
- De tracer bewoog langzamer dan verwacht, wat het gevolg zou kunnen zijn van een obstructie of verstopping in een galkanaal of een onregelmatigheid in de leverfunctie.
- De tracer kwam de galblaas niet binnen, wat kan betekenen dat de galblaas ontstoken is (dit wordt acute cholecystitis genoemd).
- De tracer verliet de galblaas in hoeveelheden die lager waren dan verwacht, wat zou kunnen betekenen dat de galblaas chronisch ontstoken is, een aandoening die chronische cholecystitis wordt genoemd.
- De tracer bevindt zich buiten het galsysteem, wat zou kunnen betekenen dat er een lek in het galkanaalsysteem of een perforatie in de galblaas zit.
Een woord van DipHealth
Een HIDA-scan is een niet-invasieve test, hoewel het misschien nodig is om een deel van de dag te blokkeren om het voor elkaar te krijgen. Deze nucleaire beeldvormingstest kan een arts informatie geven over het galsysteem, en in het bijzonder de galblaas, zodat het kan helpen antwoorden te krijgen op de reden waarom tekenen en symptomen optreden. Het is belangrijk om de resultaten grondig met een arts te bespreken om te begrijpen wat ze kunnen betekenen voor toekomstige behandeling of management.
Quadscherm: gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Een Quad-screeningtest meet alfa-fetoproteïne (AFP), humaan choriongonadotrofine (HCG), oestriol en inhibine A om het risico op geboorteafwijkingen te schatten.
Sonography: Gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Sonography is een diagnostische medische test die gebruikmaakt van hoogfrequente geluidsgolven om af te kaatsen van structuren in het lichaam en een beeld te creëren.
Cervicale biopsie: gebruik, bijwerkingen, procedure, resultaten
Een cervicale biopsie verschaft een weefselmonster voor de diagnose van baarmoederhalskanker of cervicale dysplasie (precancereuze veranderingen).