De Jones fractuur van de voet begrijpen

Een Jones-fractuur is een specifiek type fractuur waarbij het vijfde middenvoetbot van de voet betrokken is. Het onderscheidt zich van andere soorten fracturen waarbij de voet betrokken is, omdat het zich bevindt in een gebied van dit bot dat moeilijk te genezen is. De Jones-fractuur is in het algemeen een transversale fractuur (wat betekent, loodrecht op de lange as van het bot georiënteerd) en komt voor in een overgangsgebied binnen het bot, waar het van dicht naar sponsachtig gaat, de diaffyse-metafysaire overgang van het 5de middenvoetsbeentje.

Wat zijn de oorzaken van Jones-fracturen?

Jonesfracturen kunnen het gevolg zijn van een specifieke traumatische gebeurtenis of een chronische overbelasting. Wanneer ze traumatisch voorkomen, is dit meestal het gevolg van een verstuiking-type verstuiking, waarbij de voet naar binnen wordt gedraaid naar de andere voet. Dit is hetzelfde type letsel dat een enkelbreuk kan veroorzaken. Wanneer Jones-fracturen optreden als gevolg van een chronisch probleem, is de neiging het gevolg te zijn van herhaalde overbelastingsblessures die het bot langzaam kunnen breken of verzwakken tot een toestand waarin een traumatische acute breuk kan optreden.

Wie krijgt Jones-fracturen?

Jones-fracturen komen vaak voor bij atleten en zijn bekend bij professionele atleten. Twee recente professionele atleten met deze fracturen zijn Kevin Durant-Jones Fracture (basketbal) en Ahmed Bradshaw (voetbal). Hoge gebogen voeten zijn meer vatbaar voor Jones-fracturen omdat er meer druk wordt uitgeoefend op de buitenkant van de voet op dat specifieke gebied.

Hoe worden Jones fracturen behandeld?

Jonesfracturen zijn over het algemeen moeilijk omdat de fractuur optreedt in het gebied binnen het bot van verminderde vasculariteit (bloedtoevoer), dat medisch een stroomgebiedgebied wordt genoemd. Behandeling van Jones-fracturen kan plaatsvinden met casting en / of operatie. Het behandelplan is vaak afhankelijk van de leeftijd van de patiënt, het activiteitsniveau, de algemene medische gezondheid en het type Jones-fractuur. Hoe dan ook, botgenezing duurt 6-8 weken.

Niet-operatieve Jones fractuurbehandeling:

Patiënten die zonder een operatie worden behandeld, worden over het algemeen aangeraden om in een solide cast te worden geplaatst die begint onder de knie en zich uitstrekt tot de tenen gedurende een periode van 6-8 weken. Artsen beperken de patiënt gewoonlijk van lopen op het been en adviseren krukken, totdat de botgenezing zichtbaar wordt op de röntgenfoto. Jones-fracturen zijn berucht om vertraagde genezing en het gieten en krukken kan drie of meer maanden duren.

Jones fractuuroperatie:

Chirurgie voor de Jones-fractuur wordt over het algemeen aanbevolen bij actieve mensen. Atleten worden bijna altijd geadviseerd om door te gaan met een operatie. Jongere patiënten zijn meer geschikt voor operaties, maar oudere patiënten kunnen ook als uitstekende kandidaten voor een operatie worden beschouwd, afhankelijk van hun activiteitsniveau.

De meest gebruikelijke methode voor chirurgie was het plaatsen van een enkele chirurgische botschroef om de botfragmenten bij elkaar te houden. Deze schroef begint bij de punt van het bot en wordt ingebracht in het binnenkanaal van het middenvoetsbeen. Deze schroeforiëntatie is uniek omdat geen andere voetbreuk wordt behandeld met een schroef die als zodanig is georiënteerd.

Jones Fracture Recovery

Jones-fracturen, zoals gebroken botten, hebben ongeveer 6-8 weken nodig om de fractuur te herstellen - met of zonder operatie. De uitdaging met Jones-breuken is dat de breuk optreedt in een segment van het bot dat als minder vasculair wordt beschouwd, wat uiteindelijk langdurige helingstijden betekent.

Chirurgie, door het plaatsen van de schroef, wordt verondersteld om het bot te helpen genezen in de normale hoeveelheid tijd van ongeveer zes weken. Bovendien laten sommige chirurgen na het opereren voor Jones-fracturen beschermd wandelen toe. Wanneer het behandeld wordt zonder chirurgie (afgietsels en krukken), heeft de genezing van het bot de neiging om langer dan de zes weken te duren en kan het 3 maanden of langer duren. Sommige artsen hebben voortijdig botgenezing-apparaten (bot-stimulatoren genoemd) voor deze breuken aanbevolen als preventieve aanval om vertraagde genezing te voorkomen.