Wanneer moet u uw kinderarts bellen?

Weten hoe te herkennen wanneer uw kind ziek is en medische aandacht nodig heeft, is belangrijk, zowel om uw kind te helpen wanneer het nodig is en om onnodige bezoeken aan de arts of eerste hulp te voorkomen.

Wanneer moet u uw kinderarts bellen?

De meeste ouders bellen met hun kinderarts als hun kind hoge koorts heeft, maar het is belangrijk om in gedachten te houden dat koorts niet het enige teken is van een ernstige ziekte.

Of uw kind koorts heeft, erg geïrriteerd is, verward, lethargisch (niet gemakkelijk wakker wordt), moeite heeft met ademhalen, een snelle en zwakke pols heeft, weigert te eten of te drinken, nog steeds slecht verschijnt zelfs nadat een koorts is gevallen, een ernstige hoofdpijn of een andere specifieke klacht heeft (brandend urineren, oorpijn, mank lopen enz.), of koorts heeft en aanhoudt gedurende meer dan 24 tot 48 uur, dan moet u uw kinderarts bellen of onmiddellijk een arts raadplegen.

Koorts

Koorts is geen ziekte. In plaats daarvan is koorts een symptoom dat vele kinderziekten, met name infecties, kan vergezellen.

Over het algemeen moet u uw kinderarts bellen als uw:

• baby jonger dan drie maanden heeft een rectale temperatuur van of boven 100,4 F.,
• baby van 3-6 maanden heeft een temperatuur boven 101 F., of
• baby vanaf 6 maanden heeft een temperatuur boven 103 F

Voor de meeste oudere kinderen is het niet zozeer het aantal, maar eerder de manier waarop uw kind acteert. Als je oudere kind alert, actief en speels is, geen problemen heeft met ademhalen en goed eet en slaapt, of als de temperatuur snel afneemt met thuisbehandelingen (en hij voelt zich goed), dan hoef je niet per se neem onmiddellijk contact op met uw arts.

Ook moet u uw arts raadplegen als uw kind koorts heeft en een andere medische aandoening (hartaandoening, kanker, sikkelcel, problemen met het immuunsysteem, enz.).

braken

Braken gaat meestal gepaard met diarree als onderdeel van een acute gastro-enteritis of maagvirus bij kinderen. Het is meestal niet zorgwekkend als uw kind slechts een paar keer heeft gebraakt, kleine hoeveelheden vocht achterhoudt, geen significante buikpijn heeft en niet uitgedroogd is.

U moet medische hulp inroepen voor braken als uw kind symptomen van uitdroging ontwikkelt (minder vaak plassen, droge mond, gewichtsverlies, enz.), Is overgeven donkergroene gal (gal braken is een teken van een darmobstructie), is een pasgeborene of een jonge baby met projectiel-braken (pylorus stenose), of als hij een ernstige hoofdpijn of buikpijn heeft. Braken is vooral belangrijk als het begint nadat uw kind al buikpijn heeft, wat vaak voorkomt bij kinderen met blindedarmontsteking.

hoesten

Een hoest en loopneus komen vaak voor bij kinderen met verkoudheid.

Als uw kind zich anders goed voelt, hoeft u niet per se naar de dokter te gaan als uw kind hoest, ook al heeft hij een groene loopneus.

U moet de arts raadplegen als de hoest of verkoudheidsverschijnselen van uw kind na 3-5 dagen blijven verergeren, als ze niet verbeteren na 10-14 dagen, of als hij een andere specifieke klacht heeft, zoals oorpijn, een constante hoest, pijn op de borst, piepende ademhaling of moeite met ademhalen.

Problemen met ademen

Terwijl kinderen vaak hoesten en soms piepen als ze een virale infectie van de bovenste luchtwegen of milde astma-exacerbatie hebben, als uw kind moeite heeft met ademhalen, moet u uw arts raadplegen.

Je kunt meestal herkennen dat je kind moeite heeft met ademhalen als hij snel en hard ademt, als je zijn ribben in en uit kunt zien (terugtrekken), of als het lijkt alsof hij niet op adem kan komen.

Een normale hartslagmeting betekent niet dat uw kind geen problemen heeft met ademhalen, omdat een daling van het zuurstofniveau een te laat teken is als u ademhalingsproblemen heeft.

uitdroging

Kinderen worden meestal uitgedroogd als ze diarree en braken hebben, door aanhoudende vochtverliezen, maar het is ook mogelijk om uitgedroogd te raken als je kind gewoon niet goed drinkt.

Het eerste teken van uitdroging is dat uw kind minder vaak zal plassen (uw kind zou elke zes tot acht uur moeten plassen).

Andere symptomen van uitdroging kunnen zijn:

• droge mond
• geen tranen hebben tijdens het huilen
• diepliggende ogen
• verminderde activiteit of verhoogde prikkelbaarheid

Gewichtsverlies is ook een teken van uitdroging.

Prikkelbaarheid

Fussiness vergezelt vele kinderziekten.

Een belangrijke manier om te bepalen of uw kind 'te kieskeurig' is, is of hij wel of niet te troosten is.

Als je kind kieskeurig is en huilt maar gemakkelijk kalmeert als je hem gewoon vasthoudt, dan is dat minder zorgwekkend dan een kind dat niet troostend is en blijft huilen.

Een ontroostbaar kind is meestal een reden om onmiddellijk medische hulp te zoeken, vooral als ze ook koorts of andere symptomen hebben.

Lethargisch kind

Als u het kantoor van uw kinderarts belt en zegt dat uw kind lethargisch is, een favoriet woord bij veel ouders, wordt u waarschijnlijk verteld om uw kind meteen mee te nemen. Lethargisch zijn, in medische termen, is meestal een noodsituatie en betekent dat je kind moeilijk wakker kan worden. Veel mensen gebruiken de term om te bedoelen dat de activiteit van hun kind net iets is afgenomen. Ik heb veel 'lethargische' kinderen door het kantoor laten rennen, alleen om te ontdekken dat de ouder vindt dat hun kind lusteloos is omdat hij gewoon niet zo actief is als gewoonlijk.

Als uw kind echt lethargisch is en moeilijk te ontwaken, moet u meteen medische hulp inroepen. Het is minder zorgwekkend als hij wakker en alert is en gewoon niet zo actief als gewoonlijk is.

Childhood Rashes

Kinderen krijgen vaak huiduitslag, van het hebben van een gevoelige huid, wratten, poison ivy en als onderdeel van veel ziekten, zoals waterpokken, vijfde ziekte en roseola.

Over het algemeen moet u uw arts raadplegen als uw kind huiduitslag en koorts heeft, vooral als de uitslag paars is en niet blancheert of kort verdwijnt als u erop drukt, of als uuk jeuk die niet wordt verlicht met huismiddeltjes.

Sympomen met rode vlag

Andere symptomen die meestal betreffen en medische aandacht vereisen, zijn onder andere, maar zijn niet beperkt tot:

• bloed ophoesten, bloed laten braken of bloederige diarree hebben, vooral als het gepaard gaat met koorts
• aanhoudende pijn, of het nu gaat om buikpijn, hoofdpijn of kniepijn, of ernstige pijn, vooral als het mobiliteit beperkt en niet wordt verlicht door huismiddeltjes, dan moet u uw arts bellen
• aanvallen, vooral als uw kind over het algemeen geen aanvalstoornissen heeft, zoals koortsstuipen of epilepsie
• testiculaire pijn, die meestal een medisch noodgeval is
• hoofdletsel, vooral als uw kind een bewustzijnsverlies had, handelt anders dan normaal en kan een hersenschudding hebben
• snijwonden en schaafwonden die steken vereisen, inclusief steken met aanhoudende bloeding, of als de wond diep en gapend is of de huid niet weer bij elkaar komt
• een ernstige allergische reactie die problemen met slikken of ademhalen omvat
• een ernstige hoofdpijn, vooral als uw kind ook een stijve nek, prikkelbaarheid, braken of koorts heeft
• pijn bij het urineren (dysurie), wat een teken kan zijn van een urineweginfectie
• gewichtsverlies, dat is bijna nooit normaal bij kinderen en kan een teken van een meer ernstige of chronische ziekte zijn

Voor kinderen met chronische symptomen, zoals hoofdpijn of buikpijn, moet u uw kinderarts bellen als de symptomen van uw kind slechter lijken dan normaal.

Problemen met het ouderschap

Uw kinderarts moet ook een goed hulpmiddel voor u zijn als u ouderschapsproblemen heeft.

Veel ouders maken alleen afspraken voor medische problemen, maar u kunt ook een afspraak maken of bellen wanneer uw kind slaapt of gedragsproblemen heeft, moeite heeft met zindelijkheidstraining, problemen op school, etc.

Wacht niet tot het probleem ook niet meer onder controle is. Sommige vroege hulp of advies kan helpen voorkomen dat grotere problemen zich ontwikkelen.

Oproep aan uw kinderarts

Wanneer u twijfelt, vertrouw dan op uw instinct en bel uw arts wanneer uw kind ziek is, vooral als u denkt dat uw kind zichtbaar ziek is. U moet ook uw arts bellen als de symptomen van uw kind verslechteren, zelfs als hij onlangs door de arts is gezien.