Achillespees Pijn: oorzaken, behandeling en wanneer een arts te raadplegen

De achillespees is de grootste pees in het lichaam. Het verbindt de gastrocnemius (kuit) en de soleusspieren van het onderbeen met het hielbot van de voet. Pezen zijn erg sterk, maar niet erg flexibel, en de achillespees is geen uitzondering. Dit betekent dat de achillespees zich slechts zo ver kan uitrekken voordat deze ontstoken raakt (bekend als tendinitis) of tranen. Een aangetaste achillespees kan ongemak veroorzaken door een lichte pijn, gevoeligheid en stijfheid voor ernstige pijn, vooral wanneer de voet naar beneden wordt gebogen.

Oorzaken

Het is belangrijk om kennis te maken met de verschillende condities die de achillespees beïnvloeden, aangezien ze unieke aandacht en therapie vereisen, sommige meer urgent dan andere.

Gemeenschappelijk

De twee meest voorkomende oorzaken van achillespeespijn zijn achillespeesitis en achillespeesose. Hoewel deze omstandigheden op elkaar lijken, beschrijven ze unieke verschijnselen - de een nog acuter en de ander meer chronisch.

Achilles tendinitis

Achillespeesontsteking is een acuut ontstekingsletsel van de achillespees dat het vaakst voorkomt bij atleten, vooral hardlopers, of mensen die sporten beoefenen die veel starten en stoppen vereisen, zoals tennis.

Het prominente symptoom van achillespeesontsteking is pijn, vaak beschreven als brandend, die verergert door activiteit. De locatie van de pijn kan variëren, het kan dichter bij de onderkant van de kuitspier worden gevoeld, langs de eigenlijke pees of lager bij het hielbot.

Samen met pijn, kan er een lichte zwelling en warmte over de achillespees zijn, evenals ochtendstijfheid in zowel de hiel als het kuitbeen dat gemakkelijker wordt naarmate een persoon opwarmt en zijn enkel en been strekt.

Naast actieve personen of diegenen die plotseling een oefeningsregime beginnen of verhogen, is het niet opnieuw opwarmen van de kuitspieren voorafgaand aan het trainen een andere potentiële trigger voor de ontwikkeling van Achilles tendinitis. Hoe strakker de kuitspieren, hoe meer spanning er op de achillespees wordt uitgeoefend.

Trainen in sneakers die versleten zijn of niet bedoeld zijn voor aerobics, kan ook achillespeesontsteking veroorzaken, evenals deze andere factoren:

• Koud weer training
• Onjuiste uitlijning van de voet of vlakke vloot
• Slechte loopvorm
• Verschil in beenlengte

Een andere oorzaak van achillespeesontsteking is de ontwikkeling van een benige groei aan de achterkant van de enkel - een botspoor van artritis of een misvormde Haglund van het dragen van slecht passende schoenen. De benige groei kan op de achillespees wrijven en pijn en ontsteking veroorzaken.

Het hebben van een medische aandoening zoals psoriasis, hoge bloeddruk en obesitas (die de pees onder druk zet) is ook in verband gebracht met een hoger risico op het ontwikkelen van achillespeesitis.

Zelden is een klasse van antibiotische geneesmiddelen genaamd fluorochinolonen in verband gebracht met achillespeesontsteking en ruptuur (hieronder beschreven).

Achillespeesose

In tegenstelling tot achillespeesontsteking, die een acuut ontstoken pees beschrijft, beschrijft achillespeesose een chronische, degenererende pees die het gevolg is van onbehandelde tendinitis. Bij achillespeesose verslechteren of breken de collageenvezels die de pees vormen. Deze verslechtering veroorzaakt niet alleen pijn in de pees, maar ook de vorming van littekenweefsel, wat kan leiden tot permanente verdikking.

Het lastige is dat terwijl de ontsteking van de achillespeesontsteking de juiste behandeling kan verlichten en goed genezen, sommige gevallen niet gepaard gaan met pijn, dus een persoon weet niet echt dat er een probleem is totdat zich peesose heeft ontwikkeld (waar altijd pijn is).).

Zeldzaam

Achillespeesbreuk, wanneer de peesvezels scheuren en scheiden, hetzij gedeeltelijk of volledig, is zeldzaam.

Achillespeesbreuk

Om de achillespees te laten scheuren, wordt meestal een plotselinge kracht uitgeoefend op de pees, vaak tijdens een inspannende vorm van inspanning waarbij de voet plotseling moet worden gedraaid, zoals bij het spelen van basketbal. Dat gezegd hebbende, zelfs een reis waarbij je voet wordt gebruikt om een ​​val te breken of een plotselinge opstap van een stoeprand kan soms voldoende zijn om de pees te overbelasten en te scheuren.

Wanneer de achillespees scheurt, samen met hevige pijn in de hiel, horen sommige mensen een "knal" of "knik" en kan er een zichtbare opening zijn waar de pees is gescheurd. Meestal, met een peesruptuur, kan een persoon niet lopen of zijn gewicht op hun voet dragen, hoewel een kleine groep mensen dit nog steeds kan.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Het is belangrijk om medische hulp te zoeken als u pijn in de achterkant van uw been krijgt, van uw hiel tot uw kuit. Andere symptomen die een bezoek van een arts rechtvaardigen zijn onder andere:

• Been- of enkelstijfheid of pijn
• Zwelling over de achillespees
• Moeilijkheden om op je tenen te staan
• Tekenen van een infectie zoals roodheid of warmte rond de enkel of het been

Als u symptomen ontwikkelt die wijzen op een mogelijke achillespeesruptuur, zoals plotselinge, hevige pijn aan de achterkant van de benen en / of problemen met het dragen van gewicht op een been, dient u onmiddellijk medische hulp te zoeken.

Diagnose

De diagnose van achillespeespijn wordt in het algemeen klinisch gedaan, wat betekent dat uw arts u vragen over uw pijn zal stellen en een lichamelijk onderzoek zal uitvoeren. Als een breuk wordt vermoed, is beeldvorming met magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of echografie gerechtvaardigd.

Fysiek onderzoek

Een grondig lichamelijk onderzoek van uw voet en enkel is misschien de sleutel tot het diagnosticeren van de boosdoener achter uw achillespeespijn.

Enkele belangrijke elementen van het lichamelijk onderzoek omvatten het inspecteren en palperen (drukken op) van het gebied rond de achillespees voor zwelling, warmte, crepitus (knallende sensatie) en zachtheid; al deze kenmerken kunnen aanwezig zijn met acute achillespeesontsteking. Met achillespeesose kan de pees, naast peespijn met palpatie, dik aanvoelen of kunnen er kleine hobbels langs de pees zijn, hetgeen gebieden van littekenweefsel en fibrose betekent.

Een arts kan soms een achillespeesruptuur diagnosticeren door de pees te palperen. Een andere fysieke examenaanwijzing voor een achillespeesruptuur is kneuzing over de pees, vooral als het bloed onder de malleolus (het bot dat uitsteekt op elke enkel) volgt.

Thompson-test

Als onderdeel van het fysieke onderzoek naar Achillespeespijn, zal uw arts de Thompson-test uitvoeren, ook wel de kuitknijptest genoemd. Tijdens deze test ligt een persoon plat op de onderzoekstafel, waarbij zijn of haar voeten over de rand hangen. De arts zal dan in de kuitspier knijpen, die de tenen naar beneden moet buigen (plantarisflexie genoemd). Als dit niet gebeurt, is de test positief voor een achillespeesruptuur.

In beeld brengen

Beeldvorming van de enkel is over het algemeen niet nodig om Achillespeesproblemen te diagnosticeren, tenzij uw arts vermoedt dat een peesruptuur optreedt of dat een andere aandoening uw pijn veroorzaakt of daaraan bijdraagt. Dat gezegd hebbende, kan een echografie van de achillespees worden gebruikt voor toegang tot peesverdikking (zoals te zien bij achillespeesose).

Een echografie of een MRI wordt gebruikt om een ​​diagnose van een achillespeesruptuur te stellen of te bevestigen.

Differentiële diagnoses

Wanneer u uw arts ziet voor achillespeespijn, zal uw arts verschillende andere aandoeningen overwegen. Enkele van de meer algemene aandoeningen zijn een enkelverstuiking, stressfractuur of hielbursitis (calcaneal bursitis).

Blauwe plekken rond de achillespees kunnen worden gezien met een enkelverstuiking of een stressfractuur, evenals een achillespeesruptuur, dus een röntgenfoto is nodig om onderscheid te maken tussen deze aandoeningen. Bij calcaneale bursitis is er meestal een tastbare gevoeligheid waarbij de pees in het hielbot wordt ingebracht. Aan de andere kant, met Achilles tendinitis, is de peespijn meestal hoger - ongeveer twee tot zes centimeter boven de inbrengplaats.

Andere voorwaarden die kunnen worden overwogen, zijn onder andere:

• artrose
• Inflammatoire artritis (bijvoorbeeld reumatoïde artritis of jicht)
• fibromyalgie
• Bloedstolsel in de kuit (diepe aderlijke trombose genaamd)
• Infectie (bijvoorbeeld osteomyelitis of cellulitis)
• Botcyste of kanker (zeldzaam)

In deze bovenstaande gevallen, samen met een grondig fysiek onderzoek, kunnen bloedtests of beeldvormende tests, zoals een echografie of röntgenfoto, worden gebruikt om een ​​diagnose te bevestigen.

Een echo van Doppler kan bijvoorbeeld een bloedstolsel in de kuit uitsluiten en een röntgenfoto kan klassieke osteoartritisveranderingen in de enkel onthullen.

Evenzo, met reumatoïde artritis, zal een persoon gewoonlijk een verhoogd anti-cyclisch gecitrullineerd peptide (anti-CCP) bloedniveau hebben, samen met andere symptomen van RA zoals vermoeidheid en gewrichtspijn.

Als een arts zich zorgen maakt over een infectie in het hielbot of in de huid in de buurt van de pees, is identificatie van inflammatoire markers (bijvoorbeeld erytrocytbezinkingssnelheid) en / of een verhoogd aantal witte bloedcellen nuttig.

Behandeling

Er zijn tal van behandelingen die betrokken zijn bij de behandeling van achillespeespijn, waaronder activiteitsmodificatie, medicatie, fysiotherapie en mogelijk een operatie. De sleutel tot genezing en herstel is goed om bij te blijven en je therapieregime van begin tot eind te volgen.

Zelfzorg

Zelfzorgstrategieën kunnen worden gebruikt om Achillespeontitis te behandelen en behulpzaam te zijn bij de onmiddellijke zorg voor een mogelijke achillespeesruptuur.

Activiteit of rust verminderen

Als u wordt gediagnosticeerd met Achilles tendinitis, is het niet nodig om de activiteit volledig te stoppen, zolang u aandacht besteedt aan spierpijn en dienovereenkomstig de activiteit vermindert. Zorg ervoor dat u na het sporten begint met zacht kuituitrekken wanneer de spieren en pezen nog warm en flexibel zijn.

Voor de eerste zorg voor een achillespeesruptuur is rust noodzakelijk, totdat u verdere begeleiding van een orthopedisch chirurg krijgt.

Ijs

Voor achillespeesontsteking, ijs tijdens het aanvankelijke begin van pijn, samen met post-oefeningsijs kan nuttig zijn.

Voor een vermoedelijke breuk moet je ijs onmiddellijk op de pees leggen en je been optillen op weg naar de eerste hulp.

Ondersteuning

Naast het verminderen van activiteit en ijs, is het belangrijk om te voorkomen dat uw pees te veel beweegt door uw enkel te omwikkelen met een elastisch verband of tape, als u Achilles tendinitis heeft.

Op dezelfde manier zal een orthopedisch chirurg uw enkel immobiliseren, vaak met een spalk, totdat u een operatie ondergaat voor een achillespeesruptuur.

Orthotics

Voor achillespeesontsteking en pessonose kunnen schoenorthesen worden gebruikt om scheefstanden in de voet te corrigeren (als bijvoorbeeld platte voeten verondersteld worden de oorzaak te zijn van of te lijden aan achillespeespijn). Voor iedereen met achillespeesontsteking of pessonose, kan hielorthopedie de stress op de pees ontlasten en pijn verlichten.

geneesmiddel

Om de pijn van een probleem met de achillespees te verminderen, moet u uw arts raadplegen over het gebruik van een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID).

Hoewel een veel voorkomende misvatting, worden corticosteroïd-injecties niet aanbevolen voor achillespeespijn.

Fysiotherapie

Voor achillespeesontsteking is het, als uw arts denkt dat u er klaar voor bent, een goed idee om oefeningen te beginnen die de kuitspier versterken. De teen gaat omhoog, balancerend op je tenen en uitrekken aan de muur zijn nuttige oefeningen. Excentrieke krachttraining is ook een populaire en heilzame therapieoptie, evenals diepe wrijvingsmassage van de gastrocnemius en soleusspier, die zich beide hechten aan de achillespees.

Als u Achillespeesose ontwikkelt, is het belangrijk om met uw arts te praten over een verwijzing naar een speciaal revalidatieprogramma dat zich richt op een langzaam en progressief trainingsschema voor zware belasting.

Instrumentondersteunde mobilisatie van zachte weefsels (IASTM) is een interessante modaliteit die soms wordt gebruikt bij de behandeling van achillespeesose. Deze therapie werkt door een instrument te gebruiken om het ontstekingsproces van het lichaam te stimuleren, wat vervolgens de vorming van nieuw collageen in de pees veroorzaakt.

Met betrekking tot een achillespeesruptuur is een operatie noodzakelijk, maar fysiotherapie is absoluut cruciaal voor een volledig herstel daarna, wat vier tot zes maanden kan duren.

Chirurgie

Een achillespeesruptuur vereist meestal binnen één tot twee dagen na het letsel chirurgisch herstel door een orthopedisch chirurg. Tijdens de operatie worden de twee uiteinden van de gescheiden pees aan elkaar gehecht.

Houd in gedachten dat een Achilles gedeeltelijke peesscheur soms wordt behandeld als Achillespeesose (conservatief en niet chirurgisch). Een orthopedisch chirurg zal deze beslissing nemen, die afhankelijk is van een aantal factoren, zoals de ernst van de traan, uw leeftijd, uw medische geschiedenis en uw normale activiteitenniveau.

Gedeeltelijke peesscheuren hebben de neiging bijzonder pijnlijk te zijn. Dus als er geen operatie wordt uitgevoerd, wordt soms immobilisatie in een gecontroleerde enkelbeweging aangeraden, samen met fysiotherapie of thuisoefeningen om verlies van spierkracht in de voet en enkel te voorkomen.

het voorkomen

De grootste oorzaak van achillespeesproblemen is het negeren van vroege waarschuwingssignalen en het verleggen van de pijn. Als je achillespees pijnlijk is of pijn doet, moet je daarom meteen opletten en uitrusten.

stretching

Bovendien is strekken voordat je gaat trainen belangrijk om een ​​achillespeesblessure te voorkomen. Een paar eenvoudige stukjes omvatten het volgende:

• Achillespees rekt zich uit
• Kalf strekken
• Plantaire fascia stretch (behoud van enige flexibiliteit langs de onderkant van de voet, kan ook de gezondheid van de achillespees verbeteren.)

Naast stretchen, zorg ervoor dat je langzaam begint te trainen en dan je tempo oploopt - met andere woorden: zorg voor een goede warming-up.

Versterking

Sommige deskundigen zijn ook van mening dat excentrische versterking van de achillespees, gastrocnemius en soleus-spieren het risico op achillespeesontsteking en kuitspanning kan verminderen.

anders

Andere tips die kunnen helpen bij het voorkomen van een achillespeesontsteking zijn:

• Draag altijd schoenen die voldoende demping bieden voor uw hiel en goede ondersteuning van de voetboog
• Vermijd hardlopen op harde oppervlakken
• Vermijd buiten sporten bij koud weer

Een woord van heel goed

Als jij of een geliefde pijn van de achillespees ervaart, weet dan dat je niet alleen bent - het is een veel voorkomende aandoening, zij het frustrerend om mee om te gaan. Het goede nieuws is dat met de juiste behandeling de overgrote meerderheid van de mensen beter wordt. Zelfs als je conditie chronisch wordt, moet een goed revalidatieprogramma je weer op het goede spoor krijgen.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Bass E. Tendinopathy: Waarom het verschil tussen tendinitis en tendinose belangrijk is. Int J Ther Massage Carrosserie. 2012;5(1):14-17.

• Kim J, Sung DJ, Lee J. Therapeutische effectiviteit van instrument-assisted soft-tissue mobilisatie voor verwonding van zacht weefsel: mechanismen en praktische toepassing. J Exerc Rehabil. Februari 2017; 13 (1): 12-22.

• Maughan KL, Boggess BR. (2018). Achilles tendinopathie en peesruptuur. Velden KB, ed. Bijgewerkt. Waltham, MA: UpToDate Inc.

• Tu P. Heel Pain: Diagnosis and Management. Am Fam-arts. 2018 15 januari; 97 (2): 86-93.