Rol van tedere punten bij het diagnosticeren van fibromyalgie

Sinds 1990 werd fibromyalgie voornamelijk gediagnosticeerd door de aanwezigheid van gevoelige punten, kleine delen van het lichaam in de buurt van (maar niet op) een gewricht dat bij indrukken pijn veroorzaakt. Hoewel er geen twijfel over bestaat dat gevoelige punten kenmerkend zijn voor fibromyalgie, hebben onderzoeken lang hun vermogen om de ziekte correct te diagnosticeren in twijfel getrokken. Als reactie hierop heeft het American College of Rheumatology (ACR) haar richtlijnen voor diagnose herzien in 2010 en opnieuw in 2016, ter vervanging van het tender points-examen door twee afzonderlijke tests die kenmerkend zijn voor de algehele symptomatische ervaring.

Kenmerken van tenderpunten

Tedere punten worden gedefinieerd door de ACR als 18 bilaterale punten op het lichaam - negen aan de ene kant en negen aan de andere - waar pijn direct onder de huid kan worden gevoeld wanneer erop wordt gedrukt. Deze moeten niet worden verward met triggerpoints, die pijn veroorzaken in een ander deel van het lichaam wanneer erop wordt gedrukt.

Hoewel gevoelige puntpijn niet diep wordt gevoeld, kan het niettemin intens zijn. Hoewel je misschien andere pijnpunten op je lichaam hebt, zijn dit degenen die door de meeste mensen met fibromyalgie worden gedeeld.

Een gevoelig punt kan een kleine cent zijn en een verschuiving in intensiteit en locatie. De negen bilaterale tenderpunten bevinden zich op de volgende delen van het lichaam:

• Spierspieren onderaan de nek
• Bovenste borst net onder het sleutelbeen
• Achterkant van de nek in de spieren aan de basis van de schedel
• Trapezius-spieren van de rug
• Supraspinatus spieren in het gebied van het schouderblad
• Buiten de elleboog waar de pezen zich hechten aan het bot
• Bovenste buitenste kwadrant van de gluteale spier van de billen
• Buiten de heup
• Innerlijke knie

De uitdaging van de diagnose

Fibromyalgie is een aandoening die wijdverspreide chronische pijn veroorzaakt, voornamelijk van de spieren, pezen en bindweefsels. Soms aangeduid als spierreuma of reumatisch syndroom, is het in tegenstelling tot artritis en andere musculoskeletale reumatische aandoeningen omdat het geen gewrichtsschade veroorzaakt.

Omdat de oorzaak van fibromyalgie nog onbekend is, kan het erg moeilijk zijn om een ​​diagnose te stellen. Bovendien is er al lang discussie gaande over welke criteria de ziekte definitief kunnen diagnosticeren.

Volgens de ACR-richtlijnen van 1990 kon fibromyalgie definitief worden gediagnosticeerd op basis van de aanwezigheid van gevoelige punten. Om een ​​gevoelig punt te bevestigen, drukt de arts het punt met een vinger in of gebruikt het een apparaat dat een dolorimeter wordt genoemd, waarmee de exacte hoeveelheid druk kan worden gemeten. Een positief resultaat is er een waarbij pijn wordt veroorzaakt.

Een diagnose van fibromyalgie zou worden bevestigd als u pijn had bij ten minste 11 van de 18 gevoelige punten en wijdverspreide pijn had in alle vier de kwadranten van het lichaam gedurende ten minste drie maanden.

De beperkingen van deze richtlijnen werden al snel erkend door reumatologen van wie de patiënten vaak niet aan de criteria voldeden. Omdat fibromyalgie pijn kan verschuiven in zijn omvang en locatie, begonnen veel artsen zich af te vragen of gevoelige punten beter geschikt waren om ziektevuren te karakteriseren en minder geschikt om de ziekte zelf te diagnosticeren.

Veranderingen in diagnostische criteria

Vanwege tekortkomingen in de diagnostische criteria heeft de ACR in 2010 nieuwe richtlijnen uitgegeven, met uitzondering van aanbestedingspunten uit het proces. In plaats daarvan heeft de ACR twee afzonderlijke evaluatieve instrumenten geïntroduceerd: de wijdverspreide pijnindex (WPI) en de symptoom ernstschaal (SS).

De WPI is een vragenlijst waarin u wordt gevraagd of u in de afgelopen week pijn hebt gehad in een van de 19 delen van het lichaam. Elke "ja" -respons krijgt een score van 1 voor een mogelijke maximale score van 19.

De SS is een vragenlijst die wordt gebruikt om de ernst van vier verschillende symptomen (vermoeidheid, niet-verkwikkende slaap, cognitieve symptomen en lichamelijke symptomen) te classificeren op een schaal van 0 tot 3 voor een mogelijke maximale score van 12.

Om fibromyalgie definitief te diagnosticeren, moet uw arts al het volgende bevestigen:

• Ofwel een WPI van 7 of meer met een SS van 5 of meer of een WPI van 3 tot 6 met een SS van 9 of meer
• Aanhoudende symptomen op een vergelijkbaar niveau gedurende ten minste drie maanden
• Geen andere verklaring voor de symptomen

Deze nieuwe criteria verschoven de focus van een specifieke pijn op een bepaald moment naar een algemene karakterisering van de ziektetoestand. Volgens onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Artritis zorg & onderzoek, dit nieuwe criterium was in staat om 88,1 procent van de mensen met fibromyalgie op te vangen zonder dat een terexamen nodig was.

Dit werd beschouwd als een significante verbetering ten opzichte van de vorige criteria, waarvoor vroege studies hadden gesuggereerd dat gevoelige punten, wanneer op zichzelf gebruikt, in slechts 50 procent van de gevallen een juiste diagnose konden stellen.

Differentiële diagnose

Ongetwijfeld is het belangrijkste onderdeel van een diagnose van fibromyalgie de uitsluiting van alle andere oorzaken van de chronische wijdverspreide pijn. Tot alle andere verklaringen zijn onderzocht en uitgesloten, kunnen een positieve WPI en SS alleen een vermoedelijke diagnose stellen.

Dit zijn slechts enkele van de ziekten die een reumatoloog kan onderzoeken op basis van uw leeftijd, geslacht, medische geschiedenis en co-voorkomende ziekten:

• Spondylitis ankylopoetica
• Hepatitis C
• hypothyreoïdie
• Lupus
• Multiple sclerose
• Myasthenia gravis
• Spierreuma
• Reumatoïde artritis
• sclerodermie
• Syndroom van Sjogren

Een woord van heel goed

Hoewel de diagnose fibromyalgie niet langer afhankelijk is van een tender points-examen, kan de test nog steeds worden gebruikt om een ​​diagnose en medische therapie te ondersteunen.

Tegelijkertijd kan het begrijpen van het concept van tedere punten u helpen bij het vinden van een verklaring voor pijn waarvan anderen beweren dat het "alles in uw hoofd" is. Het kan de context bieden die u nodig heeft om uw pijn en andere symptomen nauwkeurig te beschrijven aan uw huisarts of, beter nog, een reumatoloog.