Manieren Kinderen gebruiken technologie om anderen te pesten en lastig te vallen

In de afgelopen drie decennia heeft technologie een revolutie teweeggebracht in het leven van tieners. In tegenstelling tot jaren geleden hebben ze informatie binnen handbereik en kunnen ze in een kwestie van seconden verbinding maken met mensen over de hele wereld. Wat meer is, kinderen hebben technologie omarmd en zijn vaak beter in staat om het te gebruiken dan volwassenen in hun leven. Plus, deze technologische vooruitgang heeft een aantal fantastische voordelen als het gaat om academici en socialisatie. Maar niet alle tieners gebruiken de technologie zoals het bedoeld was, en ze hebben ook geen goede digitale etiquette. Sterker nog, velen hebben het omarmd als gewoon een andere tool voor pesten.

Afgezien van cyberpesten, wat gebeurt wanneer een jongere internet of technologie gebruikt om iemand anders lastig te vallen, te bedreigen, te vernederen of te richten, gebruiken kinderen ook op andere manieren technologie. Hier is een lijst van de zes belangrijkste manieren waarop kinderen technologie misbruiken om anderen te pesten en lastig te vallen.

"Speed ​​Pimpen"

Speed ​​pimpen doet zich voor wanneer jonge tienerbestuurders proberen om flitspalen of roodlichtcamera's te misleiden door nep-kentekenplaten te maken die terug te voeren zijn op een nummerplaat van een peer of een leraar. Om dit te bereiken, dupliceren tieners de nummerplaten door een sjabloon op een vel glanzend papier af te drukken met hetzelfde kentekenplaatlettertype als het sjabloon dat ze dupliceren. Nadat ze het papier op hun eigen kentekenplaat hebben bevestigd, versnellen ze doelbewust een rood licht voor de camera's. Dit resulteert in een citaat dat wordt verzonden naar de persoon met het eigenlijke kenteken. De snelheids- en roodlichtcamera's zijn niet gevoelig genoeg om de verschillen tussen papieren kentekenplaten en de echte dingen op te vangen. Over het enige wat het slachtoffer kan doen, is erop wijzen dat de auto met de plaat op de foto niet dezelfde auto is waarop de plaat is geregistreerd.

“Todding”

Deze term werd populair gemaakt door internettrollen nadat de Canadese tiener Amanda Todd zelfmoord pleegde. In plaats van te rouwen om haar dood of spijt te hebben van hun daden, begonnen veel van de bullebakken in het leven van Todd wrede berichten op haar Facebook-pagina te plaatsen. Dit zorgde voor veel pijn en angst voor haar familie en vrienden. Helaas is deze praktijk niet ongewoon. Vaak zijn jonge mensen gepest tot op het punt van zelfmoord, de pestkoppen in hun leven kloppen nog steeds niet, noch voelen ze empathie voor degenen die lijden aan het verlies. Ze posten op een account dat is herdacht en brengt nog meer pijn in het leven van de familie van het slachtoffer.

"Teen Shaming"

Deze praktijken omvatten het vegen van foto's van de sociale media-pagina van een persoon en het opnieuw plaatsen van reacties met foto's die de persoon op de foto schamen en belachelijk maken. De shaming omvat alles van sletschudden en vette shaming tot publieke shaming. Hoewel de praktijk voornamelijk bij meisjes voorkomt, kan iedereen een slachtoffer zijn. Het is een soort van echt gemene game van "schrijf een bijschrift voor deze foto." Om het nog erger te maken, sommige foto's gaan zelfs viraal. Daarnaast zijn er enkele pagina's op sociale media die specifiek zijn gericht op tienerschud-activiteiten waarbij pesters elkaar proberen te overtroeven met wrede opmerkingen over anderen.

“Cyberbaiting”

In een cyberbaiting-incident hacken studenten hun leraren tot het punt van een uitbarsting. Vervolgens leggen ze de reactie van de leraar vast op video en plaatsen deze voor anderen om te zien. Wereldwijd is een op de vijf leerkrachten slachtoffer geworden van cyberbaiting. Afgezien van vernederd te raken, verliezen sommige leraren hun baan boven de video's omdat ze hun zelfbeheersing niet konden behouden.

“SWAT-ing”

SWAT-ing treedt op wanneer kinderen proberen een hulpdienst voor de gek te houden door een noodhulpteam, zoals een SWAT-team, te sturen. De bellers gebruiken services zoals Spoofcard om de oorsprong van de oproep te verbergen, hun stemmen te veranderen en soms zelfs achtergrondgeluidseffecten toe te voegen. Hoewel de trend naar beroemdheden van de SWAT is, hebben pestkoppen zich gerealiseerd dat ze zich ook kunnen richten op normale, dagelijkse mensen, inclusief hun leeftijdsgenoten en hun leraren. Zelfs pesterige voorstanders worden doelwit. Zo is Parry Aftab, een cyberpestendeskundige, zelfs het slachtoffer geweest van SWAT-ing.

"Happy Slapping"

Deze vorm van cyberpesten is ontstaan ​​in het Verenigd Koninkrijk en heeft betrekking op tieners die een cameratelefoon gebruiken om een ​​pestincident te filmen. Typisch, het pesten omvat een of meer kinderen slaan, slaan, schoppen of een slachtoffer stoten. Vervolgens wordt de videoband gedownload en op YouTube geplaatst, zodat een groter publiek het pesten kan bekijken. Soms delen kinderen het gefingoteerde pesten via massale sms-berichten of e-mails. Het doel van het delen van het incident is om het slachtoffer verder te vernederen en in verlegenheid te brengen.