Welk inkomen maakt mij subsidiėr - in aanmerking komen voor verzekering?

Premium belastingverminderingen - ook wel subsidies genoemd - vormen een belangrijk onderdeel van het "betaalbare" deel van de Affordable Care Act. Over het algemeen zijn ze beschikbaar voor huishoudens met een laag of middeninkomen die hun eigen ziekteverzekering kopen, en ze zorgen ervoor dat de premies binnen een bereik vallen dat als betaalbaar wordt beschouwd.

Maar in werkelijkheid is het een beetje ingewikkelder dan dat. U kunt een algemene subsidiecalculator of de subsidiecalculator gebruiken die beschikbaar is op Healthcare.gov of de uitwisselingssite van uw staat, maar er zijn altijd vragen over wie in aanmerking komt en wie niet, en hoe de subsidieberekenaars met hun resultaten komen.

In aanmerking komen voor meer dan inkomen

Hoewel inkomen de belangrijkste factor is bij het bepalen van de subsidiabiliteit, zijn er andere factoren waarmee rekening wordt gehouden. U moet legaal aanwezig zijn in de Verenigde Staten om dekking te kopen via gesubsidieerde exchange of niet.

En om in aanmerking te komen voor een subsidie, hebt u geen toegang tot een door de werkgever gesponsord gezondheidsplan dat een minimale waarde biedt en dat als betaalbaar wordt beschouwd. In 2016 wordt "betaalbaar" gedefinieerd als dekking die niet meer dan 9,66 procent van het gezinsinkomen kost (dit zal in 2017 iets toenemen, tot 9,69 procent).

Maar het is belangrijk om te begrijpen dat deze betaalbaarheidstoets alleen van toepassing is op de premie van de werknemer. Als gezinsdekking beschikbaar is via het door de werkgever gesponsorde plan, wordt de premie die de loonstrook in mindering wordt gebracht voor het hele gezin NIET in aanmerking genomen bij het bepalen of het door de werkgever gesponsorde plan wel of niet betaalbaar is.

Dus als het werknemer premie is minder dan 9,66 procent van het inkomen, en als het werkgeversplan beschikbaar is voor de rest van het gezin, wordt het hele gezin geacht toegang te hebben tot een "betaalbare" door de werkgever gesponsorde ziekteverzekering (en dus komt geen van hen in aanmerking voor subsidies) in de uitwisseling), ondanks het feit dat de premie voor het hele gezin aanzienlijk hoger kan zijn dan 9,66 procent van het inkomen.

Lagere drempel voor subsidies verschilt per staat

Toen de ACA werd geschreven, was het plan om Medicaid in elke staat in aanmerking te laten komen tot 138 procent van het armoedeniveau vanaf 2014, en premiesubsidies om bij die drempel te beginnen en uit te breiden tot 400 procent van het armoedeniveau. In wezen zou iedereen met inkomens van nul tot 400 procent van het armoedeniveau toegang hebben tot betaalbare ziektekosten.

Maar toen het Supreme Court in 2012 oordeelde dat staten zich konden afmelden voor de uitbreiding van Medicaid, veroorzaakte het problemen.Er was geen bepaling in de ACA om subsidies onder de 100 procent van het armoedeniveau uit te breiden, en dat is nog steeds het geval (overigens was het in wezen een redactionele fout waardoor de lagere drempel voor subsidiabiliteit 100% van de armoede kon zijn - in plaats van 138% van de arme landen die uiteindelijk Medicaid niet uitbreidden).

Vanaf juli 2016 zijn er 19 staten waar de uitbreiding van Medicaid nog niet is doorgevoerd. De uitbreiding is in juni 2016 in Louisiana van kracht geworden, maar verder ziet de dekkingsuitbreidingskaart er nog steeds hetzelfde uit als aan het einde van 2015.

Wisconsin biedt Medicaid-dekking aan iedereen met inkomens tot 100 procent van de armoede, maar in de andere 18 staten is er een dekkingskloof voor volwassenen met inkomens onder het armoederniveau - ze komen alleen in aanmerking voor Medicaid als ze in aanmerking komen op basis van het bestaan ​​van hun staat, over het algemeen zeer streng, richtlijnen, en ze komen niet in aanmerking voor premiesubsidies als het inkomen van hun huishouden onder het armoedecijfer ligt.

In de staten waar Medicaid is niet uitgebreid subsidiabiliteit met premiesubsidie ​​begint op het niveau van de armoede. In 2016 is dat $ 11.880 voor een enkele persoon en $ 24.300 voor een gezin van vier. Mensen onder dit inkomensniveau hebben vaak helemaal geen realistische toegang tot dekking.

In staten waar Medicaid is uitgebreid subsidiabiliteit met premiesubsidie ​​begint met inkomens van meer dan 138 procent van het armoedeniveau. In 2016 is dat $ 16.394 voor één persoon en $ 33.534 voor een gezin van vier. Mensen met inkomens onder dit niveau komen in aanmerking voor Medicaid.

Welke jaarrichtlijnen voor armoede gebruik je?

Een ander aspect van de berekening dat verwarrend kan zijn, is bepalen welk jaar de richtlijnen voor armoedeniveau moeten worden gebruikt. Elk jaar actualiseert de federale overheid de armoedegrensrichtlijnen rond het einde van januari. Het is belangrijk op te merken dat er drie verschillende tabellen zijn: een voor DC en de 48 aangrenzende staten, een voor Alaska en een derde voor Hawaii (dus de subsidiabiliteit in Hawaii en Alaska strekt zich uit tot hogere inkomens dan in de rest van het land) en Medicaid-geschiktheid strekt zich ook uit naar een hoger niveau in die staten, omdat beide Medicaid hebben uitgebreid).

Zodra de nieuwe richtlijnen voor armoedegrens bekend worden, worden ze de rest van het jaar gebruikt - en tot de richtlijnen van volgend jaar zijn vrijgegeven - om vast te stellen of Medicaid en CHIP in aanmerking komen.

Maar om in aanmerking te komen voor premiesubsidie, beginnen we pas met het gebruik van de nieuwe armoedegrensrichtlijnen totdat de open inschrijving in de herfst begint. In plaats daarvan blijven we de richtlijnen voor het armoedeniveau gebruiken die golden toen de open inschrijving voor het lopende jaar begon. Zo kwamen bijvoorbeeld plannen met ingangsdatum 2016 beschikbaar voor aankoop toen de open inschrijving begon op 1 november 2015. Op dat moment waren de huidige armoedennormrichtlijnen voor 2015. Ze blijven dus worden gebruikt om de subsidiabiliteit te bepalen voor alle plannen met 2016 effectieve data.

Dat betekent dat als u zich inschrijft voor een plan met een ingangsdatum van 2016 als resultaat van een kwalificerend evenement, uw subsidiabiliteitsplicht zal afhangen van hoe uw inkomen zich verhoudt tot de 2015 armoederisicorichtlijnen (dat wil zeggen, subsidies zouden niet beschikbaar zijn voor een gezin van drie als hun inkomen hoger is dan $ 80.360, oftewel 400 procent van het niveau van 2015).

Zodra open inschrijving begint in het najaar van 2016 voor plannen die van kracht zijn in 2017, zullen de uitwisselingen overschakelen naar de 2016 armoedieniveau-richtlijnen die eind januari 2016 werden vrijgegeven. Maar in november zal inschrijving nog steeds beschikbaar zijn met een ingangsdatum voor december 2016 voor mensen die inschrijven vanwege een kwalificerend evenement. Voor hen blijven de niveaus van het armoedeniveau 2015 van toepassing.

Hogere inkomensgrens hangt af van hoeveel uw plan kost

Premiesubsidies zijn theoretisch beschikbaar voor ingeschreven personen die een inkomen hebben tot 400 procent van het armoedeniveau. Maar dat betekent niet dat alle ingeschreven personen met een inkomen tot die drempel in aanmerking komen voor premiesubsidie.

Dat komt omdat premiesubsidies zijn ontworpen om de kosten van het tweede-laagste-kosten Silver-plan op of onder een vooraf bepaald percentage van het inkomen van elke aanvrager te houden (het percentage varieert afhankelijk van uw inkomen), ervan uitgaande dat hun inkomen niet hoger is dan 400 procent van het armoedeniveau.

Maar als de ongesubsidieerde premie van het tweede goedkoopste Silver-plan dat u ter beschikking staat al minder is dan dat vooraf vastgestelde percentage van uw inkomen, is er geen subsidie ​​nodig. Dit scenario is vooral waarschijnlijk wanneer mensen in gebieden met een goedkopere ziekteverzekering wonen en voor jongere aanvragers. Dus het is niet ongebruikelijk voor jongeren dat ze niet in aanmerking komen voor premiesubsidie, zelfs met inkomens die ruim onder de 400 procent van het armoedeniveau liggen.

Alle subsidies moeten worden verzoend wanneer u uw belastingaangifte indient

Premiesubsidies worden ook wel premiebelastingkortingen (APTC) genoemd. Dat komt omdat de subsidie ​​eigenlijk een belastingvermindering is en als het maandelijks aan uw ziekenfonds wordt betaald om het bedrag dat u aan premies moet betalen, te verlagen, wordt het vooraf betaald, in plaats van de belastingaangifte.

Normaal gesproken kunnen belastingkredieten pas worden geclaimd nadat u uw belastingen hebt ingediend na het einde van het jaar, maar dat zou in dit geval niet goed werken, omdat veel mensen hun maandelijkse premies onbetaalbaar zouden vinden zonder de APTC.

Als een APTC gedurende het jaar namens u wordt betaald, ontvangt u - en de IRS - formulier 1095-A van de centrale in januari. U gebruikt de informatie op dat formulier om uw APTC te verzoenen met de premiekorting waarop u daadwerkelijk recht hebt, zodra uw inkomsten voor het jaar zijn afgesloten.