Kunnen slaappillen doeltreffendheid verliezen?

Slaappillen kunnen een uitkomst zijn: eindelijk een nacht van slaap na veel te lang lijden aan slapeloosheid. Deze opluchting kan echter van korte duur zijn en dit kan een bron van frustratie en wanhoop zijn. Wat zorgt ervoor dat slaappillen na verloop van tijd minder effectief worden? Deze verandering kan betrekking hebben op een farmacologisch principe dat tachyfylaxie veroorzaakt. Ontdek hoe tachyfylaxie, een vorm van tolerantie, de effectiviteit van je slaappil kan veranderen en wat eraan gedaan kan worden.

De veranderende effectiviteit van slaappillen

Het is niet ongebruikelijk dat slaappillen geleidelijk minder goed werken naarmate de behandeling voortgaat. Aanvankelijk biedt de medicatie een zoete opluchting: een nacht van ononderbroken slaap. Geleidelijk aan lijkt de medicatie echter te beginnen te falen. Het is minder effectief, lijkt niet te werken zoals het ooit deed. U kunt zelfs merken dat u de dosis moet escaleren om dezelfde impact te krijgen. In plaats van slechts één tablet nodig te hebben, neemt u er twee. Met meer tijd lijkt zelfs deze escalatie in de dosis niet voldoende te zijn. De slaappil kan zelfs helemaal stoppen met werken. Wat moet je doen en waarom gebeurt dit?

Dit fenomeen treedt op vanwege een natuurlijk proces dat tolerantie wordt genoemd. Hoewel het klinkt alsof het betrekking heeft op verslaving, hoeft dit niet zo te zijn. In feite treedt tolerantie vaak op als reactie op de voortdurende blootstelling aan een medicijn. Het verwijst naar het feit dat de blootstelling resulteert in een geleidelijk verminderde respons op dezelfde dosis. Stel je voor dat je je huis binnenwandelt en vers brood ruikt dat in de oven wordt gebakken. Kort daarna merk je de geur waarschijnlijk niet eens. Als je naar buiten gaat en terugkomt, zal het echter weer duidelijk zijn. De mate van de geur verandert niet; de reactie van je lichaam daarop is echter.

Op dezelfde manier wordt je lichaam geleidelijk minder gevoelig voor dezelfde dosis van een slaappil. Dit kan verband houden met het metabolisme. Het metabolisme van geneesmiddelen hangt af van uw genetica, leeftijd, geslacht, lichaamstype en andere factoren. Als u bepaalde geneesmiddelen gebruikt, kan dit ertoe leiden dat uw lever- of nierfunctie verandert, wat ook van invloed is op andere medicijnen. In de hersenen kunnen de zenuwcellen het aantal en de gevoeligheid van receptoren veranderen. Dit heeft een belangrijk effect op de impact van slaappillen. Als reactie op een langdurige blootstelling aan het medicijn, kan uw lichaam proberen de impact te verminderen door receptoren af ​​te nemen die in wisselwerking staan ​​met het medicijn. Daarna, hoewel de medicijnniveaus vergelijkbaar kunnen zijn, is de respons niet. Na verloop van tijd lijkt de slaappil ook te stoppen met werken.

De hoeveelheid tijd tot dit antwoord varieert. Als het vrij snel optreedt, wordt het tachyfylaxie genoemd. Als het geleidelijker is, kan het worden aangeduid als tolerantie. Deze correleren niet noodzakelijkerwijs met een ander concept dat afhankelijkheid wordt genoemd (waarbij de substantie psychologisch of fysiek nodig is om ontwenning of andere nadelige gevolgen te voorkomen).

Deze geleidelijke noodzaak om de dosis te verhogen kan gevaarlijk zijn als dit niet met de hulp van uw arts wordt gedaan. In het bijzonder kan het dodelijk zijn om slaappillen met alcohol te gebruiken als de ademhaling wordt beïnvloed. Het plotseling stopzetten van de medicatie kan leiden tot een opleving van slapeloosheid, wat mensen vaak dwingt om hun medicatie op de lange termijn voort te zetten. Dit kan goed zijn voor farmaceutische bedrijven die de medicijnen maken, maar misschien minder goed voor mensen.

Welke opties zijn er om Tachyphylaxis en tolerantie te voorkomen?

Gelukkig zijn er enkele opties om tachyfylaxie en tolerantie met het gebruik van slaappillen te voorkomen. Indien mogelijk, is het het beste om alleen slaappillen te gebruiken voor de korte termijn (minder dan 2 weken). U moet niet meerdere medicijnen tegelijk gebruiken om uw slaap te vergemakkelijken. Het risico van een overdosis, vooral bij het vaststellen van alcoholgebruik, is een reëel en mogelijk fataal probleem. Volg de aanwijzingen van uw arts en zorg ervoor dat u alle geneesmiddelen vrijgeeft die u gebruikt om u te helpen slapen.

In sommige gevallen kan het nodig zijn om de dosis te verhogen of geleidelijk over te schakelen op een nieuw medicijn. Het beste scenario zou zijn om niet-medicamenteuze behandelingsopties voor slapeloosheid na te streven. In het bijzonder is bewezen dat cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTi) op ​​de lange termijn zeer effectief is om de aandoening te genezen. Het heeft geen bijwerkingen, het slijt niet en er is geen kans op het ervaren van de ongewenste effecten van tolerantie en tachyfylaxis.