Gezamenlijke stabiliteitsoefeningen voor letselrehabilitatie

Na een blessure is het essentieel dat gewrichten terugkeren naar de juiste uitlijning. Een goed revalidatieprogramma omvat oefeningen die gericht zijn op gewrichtsstabiliteit. Dit is het belangrijkst na een letsel aan de onderste extremiteit, waar gewichtsdragende dagelijkse activiteiten zoals lopen moeten worden ondersteund.

Gezamenlijke stabiliteit voor letsel aan het onderlichaam

De eerste stap om gewrichtsstabiliteit te bereiken na een letsel aan het onderlichaam is om de gewrichten te beoordelen op verkeerde uitlijning of structurele defecten veroorzaakt door het letsel. Uw arts of therapeut zal de gezamenlijke uitlijning controleren en testen op zwakte of tekorten in zachte weefsels (pezen, gewrichtsbanden en kraakbeen). Voor het corrigeren van deze tekorten is mogelijk taping, bracing of mogelijk een operatie nodig.

Zodra de verbindingen zijn teruggekeerd naar de juiste uitlijning, wordt de stabiliteit van de verbinding aangepakt. Specifieke oefeningen worden voorgeschreven om de functie te herstellen. Deze oefeningen richten op balans, proprioceptie, bewegingsbereik, flexibiliteit, kracht en uithoudingsvermogen. Om volledig te herstellen van een blessure, moet een atleet volledig deelnemen aan zijn revalidatieprogramma.

Neuromusculaire training en proprioceptie

Neuromusculaire training en proprioceptie zijn de sleutel tot gezamenlijke stabiliteit. Neuromusculaire controle is een onbewuste reactie op gewrichtsbewegingen die zonder bewustzijn plaatsvinden. Het is hoe een loper zich aanpast aan ongelijke trottoirs of zijn gewicht verschuift om op hellingen in evenwicht te blijven. Proprioceptieve informatie omvat een vermogen om gewrichtspositie, beweging, richting, amplitude en bewegingssnelheid te detecteren. In theorie kan een gewricht met een hoog niveau van neuromusculaire controle en een zeer gevoelig proprioceptief feedbacksysteem op gepaste wijze reageren op variaties in krachten die erop worden uitgeoefend tijdens activiteit en het risico van letsel verminderen.

Daarom is het doel van proprioceptieve oefeningen het trainen van gezamenlijke proprioceptoren om zich aan te passen aan stimuli die worden ontvangen tijdens of voorafgaand aan het starten van een schadelijke beweging.

Vaardigheidstraining

Na een blessure moet een atleet mogelijk specifieke oefeningen doen om specifieke sportvaardigheden te herwinnen en opnieuw bewegingspatronen te leren die eens automatisch waren. Door middel van vaardighedentraining kan een atleet zijn vermogen verbeteren om snel aanpassingen aan te brengen en de kans op een ander letsel te verkleinen.

Onderzoek wijst uit dat patiënten die deelnemen aan neuromusculaire herscholing na een enkelverstuiking een betere spieractivatie hebben en een betere spierreactie hebben op veranderingen in het terrein dan degenen die dergelijke oefeningen niet uitvoeren. Trainers hebben neuromusculaire oefeningen gebruikt om ACL-verwondingen te voorkomen en te rehabiliteren.

Sample Lower Body Rehab-oefeningen

De volgende oefeningen kunnen worden gebruikt om de onderste ledematen te verwonden. Voeg de oefeningen langzaam toe gedurende een aantal weken als dit wordt getolereerd. Deze oefeningen moeten worden gecombineerd met een passend en geleidelijk programma van beweging en versterking. U zou altijd met uw eigen fysiotherapeut moeten werken om het beste programma voor uw specifieke verwonding en uw beperkingen te ontwerpen.

1. Balans op één been. Probeer gedurende 10-30 seconden op één been te staan
2. Balans één been met gesloten ogen.
3. Balance Board Ball Toss. Terwijl je balanceert op een wiebelbord, balance board of Bosu Ball vang en gooi je een kleine (5 pond) medicijnbal met een partner.
4. Balance Board met half-squats. Terwijl je balanceert op een wiebelbord, voer je 10 langzame, gecontroleerde halve squats uit.
5. Ga naar Balance Board. Plaats een balanceerbord (of zacht kussen of schuimkussen) 6-8 inch hoger dan je startpunt. Stap 10 keer op.
6. Ga naar het Balance Board. Plaats een balanceerbord (of zacht kussen of schuimkussen) 6-8 centimeter lager dan je startpunt. Stap 10 keer terug.

1. Laterale plyometrie. Voer een zijdelingse (zijwaartse) stap-omlaag en dan uit.
2. Enkele beenhop. Spring vooruit en concentreer je op het "steken" van de landing.
3. Spottreden op één been. Spring van plek naar plek op de vloer.
4. Reactieve Spot Jumps. Plaats genummerde stukjes tape op de grond en als een partner een nummer roept, spring naar dat nummer.

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen?