Hoe ouders vechten, beïnvloedt de geestelijke gezondheid van kinderen

Ongeacht hoe gezond de relatie van een paar is, er zullen hier en daar een paar ruzies zijn. En een paar incidentele meningsverschillen zijn meestal geen groot probleem.

Oudere gesprekken, het over het algemeen uit het zicht van de kinderen houden en weigeren een naam te noemen, laten een kind zien hoe op een gezonde manier om te gaan met meningsverschillen.

Maar serieuzere conflicten hebben zeker een negatieve invloed op kinderen. Sterker nog, uit onderzoek blijkt dat ouders op verschillende manieren de geestelijke gezondheid van kinderen beïnvloeden. Fysieke problemen, beledigingen en tactieken zoals 'de stille behandeling' zijn slechts enkele van de toxische interacties die op de lange termijn waarschijnlijk emotionele schade aan een kind toebrengen.

Waarom ouders vechten is een probleem

Er is onderzoek dat suggereert dat een kind van maximaal 6 maanden negatief kan worden beïnvloed door harde argumenten van ouders. Maar het zijn niet alleen jonge kinderen die worden beïnvloed door het vechten van ouders - andere studies tonen aan dat jonge volwassenen, tot 19 jaar, gevoelig kunnen zijn voor conflicten in het huwelijk van hun ouders.

Het laat zien dat kinderen van alle leeftijden, van bijna-jong tot vroeg volwassen, worden beïnvloed door hoe hun ouders ervoor kiezen om met hun verschillen om te gaan.

Onderzoekers geloven dat huwelijken met een hoog conflict om verschillende redenen een tol eisen van de geestelijke gezondheid van een kind:

• Kinderen zijn emotioneel onzeker. Vechten ondermijnt het gevoel van veiligheid van kinderen over de stabiliteit van het gezin. Kinderen die worden blootgesteld aan veel ruzie kunnen zich zorgen maken over echtscheiding of zich afvragen wanneer de stille behandeling van een van de ouders ten einde loopt. Het kan het voor hen moeilijk maken om een ​​gevoel van normaliteit in de familie te hebben, omdat gevechten onvoorspelbaar kunnen zijn.
• De ouder-kindrelatie kan worden beïnvloed. Conflictsituaties zijn ook voor ouders stressvol. En een gestreste ouder zou niet veel tijd met kinderen doorbrengen. Bovendien kan de kwaliteit van de relatie worden beïnvloed, omdat het voor ouders moeilijk kan zijn om warmte en affectie te tonen wanneer ze boos en boos zijn op de andere ouder.
• Vechten creëert een stressvolle omgeving. Afluisteren van frequente of intense gevechten is stressvol voor kinderen. Stress kan een negatieve invloed hebben op hun fysieke en psychologische welzijn en de normale, gezonde ontwikkeling verstoren.

Lange termijn geestelijke gezondheidseffecten

In 2012 werd een studie gepubliceerd in het tijdschrift Kinder ontwikkeling die gekeken naar het effect van ouderlijk conflict op kinderen vanaf de kleuterschool tot en met de zevende klas. Ze maakten deel uit van 235 middenklasse gezinnen in het Middenwesten en Noordoosten van de Verenigde Staten met een gemiddeld inkomen tussen $ 40.000 en $ 60.000.

Toen hun kinderen op de kleuterschool zaten, werden de ouders gevraagd hoeveel conflicten ze hadden met hun huwelijk. Ze werden ook gevraagd om te praten over een moeilijk onderwerp, zoals financiën, en onderzoekers keken naar hoe kritisch de partners van elkaar waren.

Zeven jaar later volgden onderzoekers de families op. Zowel de kinderen als de ouders werden gevraagd over vechten in het huwelijk van de ouders en de emotionele en gedragsmatige gezondheid van de kinderen.

Kindergarteners die ouders hadden die gemeen en vaak vochten, hadden meer kans om depressies, angsten en gedragsproblemen te ervaren tegen de tijd dat ze de zevende klas bereikten.

Dat zijn niet de enige problemen waar kinderen waarschijnlijk mee te maken krijgen als hun ouders vaak vechten. Hier zijn de bevindingen die andere onderzoeken hebben gevonden bij het onderzoeken van de effecten die ouderlijke gevechten kunnen hebben op kinderen:

• Verminderde cognitieve prestaties - Een studie uit 2013 gepubliceerd in Kinder ontwikkeling vond dat de stress geassocieerd met leven in een huis met een hoog conflict de cognitieve prestaties van een kind kan aantasten. Onderzoekers ontdekten dat wanneer ouders vaak vochten, kinderen meer moeite hadden hun aandacht en emoties te reguleren. Hun vermogen om snel problemen op te lossen en snel patronen in nieuwe informatie te zien, kwam ook in het gedrang.
• Verhoogde relatieproblemen - Wordt blootgesteld aan het vechten van ouders verhoogt de kans dat kinderen anderen met vijandigheid behandelen. Het komt vaak voor dat je kinderen beginnen met het oplossen van broze ruzies met dezelfde tactieken waarvan ze getuige zijn geweest. En ze kunnen worstelen om een ​​gezonde relatie te onderhouden als ze ouder zijn, als ze gewend zijn geraakt aan familiedisconflicten of als ze moeite hebben om te identificeren wie ze echt kunnen vertrouwen in het leven.
• Hogere gedragspatronen - Ouderlijk conflict is in verband gebracht met verhoogde agressie, delinquentie en gedragsproblemen bij kinderen. Bovendien hebben kinderen meer kans op sociale problemen en meer moeite om zich aan school aan te passen.
• Verhoogd risico op eetstoornissen - Verschillende studies hebben eetstoornissen, zoals anorexia en boulimia, in verband gebracht met een hoge ouderlijke tweedracht.
• Hogere percentages adolescentstof misbruik - Onderzoekers hebben ontdekt dat het wonen in een huis met veel conflicten de kans op roken, vreetbuien en het gebruik van marihuana ten opzichte van een gehuwde ouder met een laag conflict vergroot.
• Fysieke effecten - Een kind kan zelfs fysieke effecten van de gevechten hebben, zoals slaapproblemen, buikpijn of hoofdpijn.
• Hoger risico op academische problemen– Andere studies hebben aangetoond dat het leven in een gezin met een hoog conflict de kans op uitval van de middelbare school vergroot en slechte cijfers oplevert.
• Een meer negatieve kijk op het leven– Kinderen die zijn opgevoed in huizen met een hoog conflict hebben vaker een negatief beeld van hun gezinsrelaties. Ze zijn ook meer geneigd om zichzelf op een negatieve manier te bekijken. Een studie uit 2012 gepubliceerd in de Journal of Youth and Adolescence ontdekte dat kinderen die worden blootgesteld aan ouderlijke gevechten ook meer kans hebben op een laag zelfbeeld.

Wanneer wordt vechten problematisch?

Ongeacht de leeftijd van uw kinderen of als u effecten van huwelijksproblemen ziet, moet u goed kijken naar hoe u ruzie maakt. Alleen omdat je gevechten niet fysiek worden, wil nog niet zeggen dat ze niet schadelijk zijn voor je kinderen.

Destructieve onenigheidstactieken die een negatief effect op kinderen kunnen hebben, zijn onder meer:

• Uitschelden
• beledigingen
• Bedreigingen van achterlating (zoals dreigen het huis te verlaten of te scheiden)
• Elke vorm van fysieke agressie (inclusief dingen gooien of dingen boos maken)
• Uitlopen of zich terugtrekken uit het betoog
• Capitulatie (geven aan de andere ouder als er niet echt een oplossing is)

Dus terwijl je denkt dat je weg moet van een ruzie en je partner de stille behandeling voor drie dagen geeft, is dat geen groot probleem - het is een groot probleem voor je kinderen. Uw kinderen zien hoe u omgaat met meningsverschillen en zij leren probleemoplossende vaardigheden, emotieregulatievaardigheden en conflictoplossingsvaardigheden van u.

Het is ook belangrijk om na te denken over de boodschap die u naar uw kinderen stuurt over liefdevolle relaties. Als jij en je partner elkaar met minachting behandelen, zullen je kinderen opgroeien met de gedachte dat het OK is om hetzelfde te doen - en misschien zullen ze geloven dat het OK is om anderen hen ook slecht te laten behandelen.

Het verminderen van de effecten van huwelijkse tweedracht

Soms loopt onenigheid uit de hand. Eén persoon zegt iets wat ze niet bedoelen, een andere ouder beseft niet dat hun kinderen aan de andere kant van de muur luisteren.

Een spuug of twee betekent niet dat je je kind onherstelbaar hebt geschaad. Misschien wilt u echter een paar stappen zetten om de effecten van wat ze zagen en hoorden te verminderen. Als uw meningsverschil respectloos wordt, kunt u deze stappen nemen om de situatie met uw kinderen aan te pakken:

• Bespreek het gevecht. Hoewel je niet in details hoeft te komen over wat jij en je partner het oneens waren, kun je een familiebijeenkomst houden om iets te zeggen als: "Papa en ik hadden gisteravond een ruzie die uit de hand liep. We hadden niet dezelfde mening over iets dat voor ons beiden belangrijk was, maar het was verkeerd voor ons om zo te vechten. "
• Stel de kinderen gerust dat het slechts een argument was en niet indicatief voor grotere problemen. Stel hen gerust dat je nog steeds van elkaar houdt en dat je niet gaat scheiden (in de veronderstelling natuurlijk dat het een echte verklaring is).
• Maak het af door ervoor te zorgen dat de kinderen begrijpen dat je nog steeds een sterk gezin bent. Leg uit dat er soms ruzie ontstaat en dat mensen hun humeurigheid verliezen. Hoe dan ook, jullie houden allemaal van elkaar, ondanks jullie meningsverschillen.

Als u denkt dat uw gevechten met uw partner of partner schadelijk zijn voor het mentale welzijn van uw kind, overweeg dan om een ​​therapeut te bezoeken. Een therapeut kan bepalen of een van u baat zou kunnen hebben bij individuele therapie om vaardigheden te leren, zoals woedebeheersing of emotieregulatie, of dat u koppels moet begeleiden om samen aan uw relatie te werken.

Zijn kinderen beter af in tweeoudergezinnen?

Kinderen doen het meestal het beste in tweeoudergezinnen. Maar het is belangrijk dat ouders met elkaar overweg kunnen. Als er veel wordt gevochten, kunnen kinderen het beter doen als hun ouders uit elkaar gaan.

Veel ouders vragen zich af of het beter is om samen te blijven in het belang van de kinderen of om gewoon te gaan scheiden. Het is duidelijk dat echtscheiding een psychologische tol kan eisen bij kinderen.

Bovendien ervaren kinderen die opgroeien met alleenstaande ouders vaak andere problemen, zoals economische problemen, en ze doen het misschien minder goed dan kinderen die opgroeien in tweeoudergezinnen. En duidelijk, hertrouwen en leven in een gemengd gezin kan ook ingewikkeld zijn voor kinderen.

Maar wonen in een huis met een hoog conflict is waarschijnlijk even stressvol - of misschien zelfs stressvoller voor kinderen - dan wanneer hun ouders zouden scheiden. Wanneer ouders opschieten tijdens en na een scheiding, ervaren kinderen meestal geen langdurige emotionele littekens.

Dus als je merkt dat je in een relatie met een hoog conflict zit, zou het bij elkaar blijven voor de kinderen je kinderen misschien geen plezier doen. Het is belangrijk om hulp te zoeken om het conflict te verminderen of om de relatie aan te passen, zodat uw kinderen gelukkiger en gezonder kunnen worden.