Metacognitie en hoe het zich verhoudt tot uw Tween

Steunnels, zoals wij allemaal, zullen steevast worden geconfronteerd met situaties waardoor ze zich overweldigd en vaak verslagen voelen, zoals een dreigende test of een uitdagende sociale situatie. Hun eerste antwoord op deze veel voorkomende dilemma's is misschien dat ze aannemen dat ze eenvoudigweg geen oplossing kunnen vinden, waardoor ze voor mislukking komen te staan. De manier om dit soort negatieve denkwijzen te bestrijden is om gebruik te maken van wat bekend staat als metacognitieve vaardigheden, die een normaal onderdeel zijn van ontwikkeling. Metacognitie stelt ons in staat om onszelf te reflecteren, onze gedachten te volgen en met praktische oplossingen voor problemen te komen.

Wat is metacognitie?

Metacognitie zorgt er in essentie voor dat we weten wat we weten, denken wat betreft denken en ons zelfgevoel begrijpen. Tweens hebben relatief sterke metacognitieve vaardigheden vergeleken met jonge kinderen, maar deze vaardigheden worden nog steeds geleerd, en ze kunnen worden aangescherpt met hulp van ouders en leraren.

Metacognitieve processen omvatten planning, het monitoren van de eigen gedachten, het oplossen van problemen, het nemen van beslissingen en het evalueren van iemands denkprocessen. Het omvat ook het gebruik van strategieën voor het onthouden van informatie. Metacognitie is essentieel voor het leerproces en is een belangrijk onderdeel van de emotionele volwassenheid van uw kind.

Tweens met sterkere metacognitieve vaardigheden presteren doorgaans beter academisch dan tweens met zwakkere vaardigheden. Dergelijke vaardigheden kunnen ook voordelen opleveren voor studenten buiten het klaslokaal, bijvoorbeeld wanneer ze contact hebben met vrienden en mogelijk te maken krijgen met groepsdruk of wanneer ze kleine baantjes of verantwoordelijkheden gaan opnemen. Deze denkvaardigheden kunnen ook tweens helpen wanneer ze bepalen of een beslissing die ze gaan nemen goed of slecht is, zelfs als er geen sprake is van groepsdruk.

Hoe u het metacognitieve proces kunt aanmoedigen

Kinderen die zichzelf als 'goed' of 'slecht' beschouwen bij bepaalde taken, kunnen besluiten dat ze het ofwel kunnen, ofwel niet als het gaat om een ​​specifieke uitdaging, en dat ze geen controle hebben over de uitkomst.

Een kind kan bijvoorbeeld tegen zichzelf zeggen: "Het schrijven van boekverslagen maakt me angstig." Het gebruik van metacognitieve vaardigheden kan ertoe leiden dat hij dieper graaft en meer proactief is, en denkt: "Wat is er met boekverslagen die me angstig maken en wat kan ik doen om dat te veranderen?"

Je kunt de ontwikkeling van metacognitie ondersteunen door je kinderen aan te moedigen na te denken over hun eigen gedachten en acties. Je zou je kunnen afvragen: "Hoe heb je dat besluit genomen?" of "Welke strategie heeft u gebruikt om te onthouden wat u in de winkel kunt kopen?" Probeer deze vragen in uw dagelijkse activiteiten of routines te verwerken, bijvoorbeeld tijdens het gezinsdiner.

Over het algemeen zouden deze vragen moeten zijn:

• Niet de schuld te geven: Het kan moeilijk zijn om open te blijven wanneer kinderen zich uitleven, maar door hen te vragen na te denken over hun gedrag kunnen ze leren om moeilijke situaties beter te leren beheersen.
• Open-ended: Geef je kind wat ruimte om na te denken over zijn denken. ("Kun je me meer vertellen over waarom je dat denkt?")
• Oplossingsgerichte: Moedig hem aan om na te denken over hoe hij zijn begrip kan gebruiken om dingen in de toekomst te veranderen.("Hoe kon je dat de volgende keer anders aanpakken?")
• Procesgerichte: Stel vragen die je kind helpen om een ​​beter idee te krijgen van hoe zijn denkproces werkt. ("Hoe weet u wanneer deze tekening is voltooid?)

Kinderen die zijn opgegroeid in huishoudens waarin ouders autoritair zijn of naar scholen gaan waar docenten of beheerders zijn, worstelen mogelijk met het ontwikkelen van productieve denkvaardigheden. Als studenten gewoon worden geleerd om bevelen te gehoorzamen, niet de beslissingen van de volwassenen om hen heen in twijfel trekken of "doen wat ik zeg, niet zoals ik doe", besteden ze misschien niet veel tijd aan nadenken over hun denkprocessen.

Evenzo helpen de spreekwoordelijke "helikopterouders" die elke beweging van hun kind volgen uit angst voor een misstap hen niet om metacognitieve vaardigheden te ontwikkelen. Kinderen moeten de mogelijkheid krijgen om hun eigen beslissingen te nemen, nadenken over hun denkprocessen en hun eigen probleemoplossend vermogen ontwikkelen.

Een woord van heel goed

Naarmate kinderen ouder worden, worden ze geconfronteerd met steeds complexere dilemma's in het leven en in de klas. De ontwikkeling van metacognitieve vaardigheden kan uw kinderen helpen uitdagingen aan te gaan en uw tween op weg naar volwassenheid helpen.

Als je denkt dat je je best doet om je kind zelfstandig beslissingen te laten nemen en hij nog steeds worstelt met metacognitie, bespreek dit dan met de leerkracht van je kind. Zoek uit of de docent u boeken, werkbladen of activiteiten kan bieden die zijn ontworpen om metacognitie te verbeteren.

Als je vermoedt dat er iets anders te wijten is aan de reden waarom je kind worstelt met metacognitie, praat dan met zijn leraar over de mogelijkheid dat hij een verstandelijke handicap heeft. Als dat het geval is, kan de school hem laten evalueren en hem helpen de hulpmiddelen te krijgen die hij nodig heeft om zijn probleemoplossende vaardigheden te verbeteren.