Samen slapen met een peuter kan de gezondheid van mijn moeder beïnvloeden

Er zijn veel verschillende redenen waarom een ​​gezin zou kunnen kiezen om samen met hun kinderen te slapen. Sommige families geloven dat samen slapen een gezondere en natuurlijkere manier van slapen is. Anderen vinden misschien co-sleeping de last van voedingen 's nachts wat gemakkelijker maakt, en nog kunnen anderen toevallig toevallig samen slapen omdat het gemakkelijker wordt om gewoon een bezoek bij hun kleine te aanvaarden in plaats van hem of haar te bestrijden.

Ongeacht de redenen voor co-slapen, kunnen de gevolgen van co-slapen op een gezin verschillend zijn. Een gezin kan samen slapen vinden als een positieve ervaring of gefrustreerd zijn over het delen van het gezinsbed. Veel studies die zijn gedaan, zijn gericht op de veiligheid van samen slapen voor het kind, maar er is niet veel onderzoek naar hoe co-slapen ouders beïnvloedt. Eén onderzoek suggereert echter dat samen slapen met een peuter de geestelijke gezondheid van een moeder negatief kan beïnvloeden.

Wat is co-slapen?

Samen slapen is wanneer een ouder of verzorger een slaapoppervlak deelt voor een deel of de hele nacht. Een gezin kan in hetzelfde bed slapen, of een van de ouders kan met het kind slapen terwijl een andere partner een andere kamer of slaapoppervlak inneemt. Het kan gedurende de hele nacht plaatsvinden of het kan een deel van de nacht gebeuren wanneer een peuter in mama's bed sluipt en de rest van de nacht daar doorbrengt. Er zijn veel verschillende manieren om samen te slapen, maar in essentie komt het erop neer dat een ouder en een kind samen een slaapgedeelte voor een deel of een deel van een nacht bezetten.

Veel gezinnen die samen slapen, starten de slaappraktijk tijdens de kinderjaren van een kind, dus er is veel aandacht geweest voor de veiligheid van samen slapen tijdens de babytijd. De American Academy of Pediatrics (AAP) beveelt momenteel aan om elk kind samen te slapen tijdens het eerste levensjaar van een kind. De AAP heeft echter geen specifieke slaaprichtlijnen voor peuters na het eerste levensjaar, voornamelijk omdat het risico op wiegendood gewoonlijk afneemt na 12 maanden.

Hoe beïnvloedt co-slapen de moeders?

Een studie van 2017 in de Journal of Developmental and Behavioral Pediatrics is een van de eersten in zijn soort die specifiek kijkt naar de effecten die samen slapen kunnen hebben op de mentale gezondheid van een moeder. De studie legde uit dat wanneer kinderen slaapproblemen hebben, het normaal is dat ouders onvoldoende slapen en het nog vaker voorkomt dat moeders de ernstigste klachten krijgen. Eerder onderzoek had ook een slechte slaap bij kinderen gekoppeld aan negatieve uitkomsten in de geestelijke gezondheid van de moeder. Onderzoekers wilden daarom specifiek onderzoeken wat er gebeurt wanneer moeders samen slapen met hun peuters, en of samen slapen die geestelijke gezondheidsproblemen verergeren.

De studie keek naar moeders met lage inkomens van peuters, die in leeftijd varieerden van 12 tot 32 maanden, die afkomstig waren uit WIC-kantoren en kinderklinieken. De moeders werd gevraagd om vragenlijsten in te vullen over de slaapgewoonten van hun peuters, hun eigen slaap en psychische klachten, waaronder depressie, angst en stress.

En de resultaten? Misschien niet verrassend, toen moeders meldden dat hun peuters slaapproblemen hadden, meldden ze ook een onderbreking in hun eigen slaap. En toen moeders met hun peuters sliepen, rapporteerden ze nog meer slaapverstoringen. Gemiddeld hadden moeders met peuterslaapproblemen gemiddeld 51 minuten slaap als ze samen met hun peuters sliepen.Ze rapporteerden dingen als het laten vallen van hun slaap door het kind dat in bed of tijdens het slapengaan bewoog en wakker werd. De moeders die sliepen, meldden ook dat ze meer symptomen van depressie, angst en stress hadden. Moeders die niet co-sliepen met hun peuters, rapporteerden niet zoveel negatieve psychische symptomen.

Over het algemeen liet de studie zien hoe moeders die hun peuters zagen als slaapstoornissen of problemen tijdens de nacht slapen vaker met hun peuters zouden slapen, in een poging hun peuters beter te laten slapen. Natuurlijk is er geen manier om aan te tonen dat co-sleeping echt helpt om peuters met waargenomen slaapproblemen beter te laten slapen. Het is dus mogelijk dat ouders die niet noodzakelijkerwijs samen slapen, hun slaap hebben onderbroken - en hun geestelijke gezondheid hebben aangetast - zonder enige positieve invloed op de slaap van hun kind.

Waarom gaan gezinnen samen slapen?

Dus als co-slapen de slaap van moeders verpest en hun mentale gezondheid beïnvloedt, waarom doen ze het dan? Welnu, zoals de studie naar voren bracht, zijn er veel verschillende redenen - niet allemaal duidelijk op het eerste gezicht - die zouden kunnen leiden tot een beslissing om samen te slapen.

Alles van woonsituaties, een gebrek aan slaapplaatsen en culturele overtuigingen en tradities kunnen allemaal bijdragen aan co-slapen. Sommige gezinnen kunnen bijvoorbeeld in nachtdiensten werken en samen slapen om meer tijd samen door te brengen. En nog steeds willen andere families, zoals velen in de studie, eigenlijk niet samen slapen, maar weten ze niet zeker hoe ze hun peuter kunnen helpen om meer zelfstandig te slapen.

Hoe u uw peuter aanmoedigt om zelfstandig te slapen

Als u een gezin bent dat samen met een peuter slaapt en u uw peuter aanmoedigt om meer zelfstandig te slapen, kunt u erop vertrouwen dat onderzoek aan uw kant staat. Samen slapen hoeft uw peuter niet per se beter te laten slapen en kan in feite schadelijk zijn voor uw gezondheid en die van uw kind. Maar hoe krijg je een peuter precies op zijn of haar eigen manier te slapen? Er zijn enkele strategieën die u kunt proberen:

• Werk samen met uw kinderarts om een ​​slaapplan te ontwikkelen. Er is geen schaamte om om hulp van een professional te vragen. Slaap is belangrijk voor het hele gezin en in feite is het misschien wel een van de belangrijkste factoren voor de algehele gezondheid, dus het is alleen maar logisch om de kinderarts van uw kind op te nemen in elke worsteling waarmee u misschien te maken krijgt, zodat u aan een plan kunt werken voor de toekomst samen.
• Overweeg een slaapcoach. Als u over de financiële middelen beschikt, is een slaapcoach misschien de juiste keuze voor uw gezin. Gezinnen die een slaapcoach hebben gebruikt, hebben resultaten gezien in slechts één of twee sessies, dus het is misschien niet zo duur als je eerst denkt.
• Neem een ​​derde mee. Een samen slapende gewoonte doorbreken kan moeilijk zijn. Ouders zijn uitgeput, kinderen zijn uitgeput, iedereen is chagrijnig en het kan ongelooflijk moeilijk zijn om de nodige veranderingen aan te brengen om een ​​nieuwe gewoonte te helpen implementeren. Dat is waar een verandering van omgeving - of mensen - van pas kan komen. Je zou kunnen overwegen om de hulp in te roepen van een derde partij, zoals een grootouder, familielid of een vriend die je een paar nachten kan helpen terwijl iedereen zich in een nieuwe routine nestelt. Het externe lid kan ertoe bijdragen dat de peuter zich in bed nestelt, zodat hij of zij minder geneigd is om te vragen in mama's bed te gaan en / of beschikbaar te zijn gedurende de nacht als uw kleintje zich comfortabel voelt in zijn / haar nieuwe slaapomgeving.

Een woord van heel goed

Samen slapen tijdens de kindertijd wordt niet aanbevolen als onderdeel van de huidige veilige slaappraktijken van de American Academy of Pediatrics, maar er is niet veel onderzoek naar co-slapen tijdens de peuterjaren. Eén onderzoek suggereert echter dat samen slapen met een peuter op regelmatige basis een negatieve invloed kan hebben op de mentale gezondheid van een moeder en ervoor kan zorgen dat ze minder slaapt.

Bovendien worden onderbroken slaappatroon geassocieerd met negatieve gezondheidsresultaten bij kinderen, zowel als kleuters als als ze groeien. Waar het op neerkomt, is dat een goede nachtrust voor iedereen belangrijk is, en het heeft invloed op zowel je fysieke als mentale gezondheid. Als samen slapen niet werkt voor uw gezin, kan het nuttig zijn om met de kinderarts van uw kind te praten om een ​​actieplan te maken om uw kleintje aan te moedigen om onafhankelijker te slapen.