Woede bij fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom

Raak je wel eens boos op je lichaam? Lijken symptomen van fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom of andere chronische ziektes u ertoe aan te schreeuwen?

Als dat zo is, ben je zeker niet de enige. Het is volkomen normaal om je zo te voelen als je, buiten je schuld, niet langer kunt leven volgens je eigen voorwaarden.

Woede kan verschillende vormen aannemen. Het kan gewoon een gevolg zijn van dagelijkse frustraties die zich in de loop van de tijd opbouwen; het kan het gevolg zijn van een plotseling symptoom van flair of het verschijnen van een nieuw symptoom - of, erger nog, van een nieuwe aandoening; of het kan deel uitmaken van het verdrietproces, dat we allemaal vroeg of laat moeten doorlopen om onze ziekte en alles wat voor ons leven betekent te aanvaarden.

Dagelijkse frustraties

Toen ik vroeger een traditionele baan had, konden de frustraties beginnen op het moment dat ik voor de dag wakker werd. Mijn symptomen kunnen slechter zijn dan verwacht. Mijn energie kon zo laag zijn dat ik me afvroeg hoe ik zelfs door een douche zou komen, laat staan ​​dat ik twee peuters zou voeden en kleden, ze naar de kleuterschool zou brengen en door het spitsuur naar het werk zou rijden.

Toen was natuurlijk de alles-in-één behoefte om zich ziek te melden. Soms was het gemakkelijker om mezelf daarnaar toe te duwen - hoe erg ik me ook voelde - om vervolgens die telefoon op te nemen en mijn collega's opnieuw te dwingen mijn speling op te pakken.

Werken vanuit huis is veel beter voor mijn gezondheid, maar komt nog steeds met zijn deel van ziektegerelateerde frustraties. Ik kan niet tellen hoeveel dagen ik op de bank heb gelegd en wenste dat ik iets kon doen aan alle rommel om me heen. En hoe zit het met de dagen dat ik het opruimde, tegen beter weten in? We kennen allemaal de gevolgen van het overschrijden van onze grenzen, en we hebben meestal verschillende slechte dagen om ons eraan te herinneren dat het soms beter is om gewoon te blijven zitten.

Ik heb nog steeds dagen dat ik door alle dingen die ik kan doen woedend wordt. Aandacht besteden aan hoe ik me goed voel en op de juiste manier pacing, hoewel het geen wondermiddel is, kan absoluut helpen.

Zie: Leer jezelf in balans te houden

Nieuw symptoom, ernst of aandoening

Onze symptomenlijsten zijn enkele tientallen items lang, dus het is niet ongebruikelijk dat een nieuw symptoom van fibromyalgie of chronisch vermoeidheidssyndroom de kop opsteekt. Voor mij leek het altijd net of ik erin slaagde iets anders onder controle te krijgen, alsof ik een of andere zieke vorm van Whack-a-Mole speelde.

Zie: Fibromyalgie Symptomen; Chronische vermoeidheidssyndroom Symptomen

De ernst van onze symptomen kan ook van week tot week, van dag tot dag of zelfs van uur tot uur enorm fluctueren. Het is moeilijk om niet te weten wanneer het veilig is om iets in te plannen, wanneer je moet annuleren, enz.

De meesten van ons hebben ook andere voorwaarden. Net als bij de symptomen, merkte ik dat ik één ziekte onder controle kreeg om er weer een te laten verschijnen. Telkens heb ik te maken met de gevoelens die een nieuwe diagnose met zich meebrengt, en dat is vaak woede.

Het is alsof mijn lichaam me opnieuw heeft verraden. Als iemand me dit soort herhaalde emotionele trauma's zou aandoen, zou ik ze uit mijn leven halen. Maar als het mijn eigen lichaam is, kan de hulpeloosheid ervan woedend zijn.

Het verdrietproces

Je bent waarschijnlijk bekend met het algemene begrip van stadia van verdriet, een van die stadia is woede. Volgens sommige experts is dit zelfs de eerste.

Het lijkt misschien vreemd om over verdriet te praten als het onderwerp niet de dood is. Het is echter belangrijk om dat te herkennen zijn omgaan met verlies - het verlies van het leven dat je kende vóór ziekte. Het is normaal om dit verlies te betreuren en het kan je helpen vooruit te komen.

Zie: rouwen om je pre-ziekteleven

Omgaan met negatieve emoties

Woede is een natuurlijk, normaal antwoord op dit alles. Toch wil je niet dat het je leven overneemt. Het is belangrijk om manieren te vinden om ermee om te gaan.

Een vriend, een online forum, een Facebook-groep vol met mensen die het begrijpen, of zelfs een dagboek, kunnen dat kleine ontlastventiel leveren dat voorkomt dat je opblaast. Veel van ons hebben ook baat bij counseling. Daar is geen schande in - we hebben veel te regelen en we kunnen nu en dan allemaal wat hulp gebruiken.

Het kan ook helpen om wat perspectief te krijgen: iedereen, ongeacht zijn gezondheid, heeft dagelijkse frustraties, wordt geconfronteerd met obstakels en gaat op een gegeven moment om met verlies. We hebben allemaal te veel om mee om te gaan, mensen en situaties die ons verergeren en negatieve aspecten van ons leven. Je hebt misschien meer dan veel mensen, maar je kunt ook gokken dat je minder dan een paar hebt.

Dat betekent niet dat je boos kunt zijn en soms medelijden met jezelf hebt. Je kunt en moet. Probeer echter niet te catastroferen en maak negativiteit uw standaardmodus.

Houd er ook rekening mee dat chronische ziekte ons een risico op depressie oplevert. Als u het gevoel hebt dat u depressief bent of op die weg bent, raadpleeg dan uw arts. Er zijn veel behandelingsopties beschikbaar om u te helpen.

Deze bronnen kunnen je helpen omgaan met je emoties:

• Ondersteuning vinden
• Omgaan met depressie
• 10 Dingen om te STOPPEN met jezelf doen