Droomdeprivatie: hoe verlies van REM-slaap de gezondheid beïnvloedt

Het is meer dan 65 jaar geleden dat rapid eye movement (REM) -slaap voor het eerst werd beschreven in 1953 door een van de grondleggers van slaapgeneeskunde, Nathaniel Kleitman, in zijn onderzoek naar de mysteries van slaap. Tientallen jaren later hebben we nog veel te leren over de aard van deze slaapfase.

Er is enige bezorgdheid dat REM-slaapdeprivatie een belangrijke invloed op de gezondheid kan hebben. Dit kan gebeuren in de setting van onvoldoende slaap, het gebruik van antidepressiva en slaapstoornissen naast elkaar. Hoe kan het verlies van de slaapdroom van invloed zijn op het geheugen, het leerproces en de gemoedstoestand?

Wat is REM Sleep?

Rapid eye movement (REM) -slaap is een van de twee hoofdcategorieën slaapstadia die van nature voorkomen. Het is zo onderscheidend dat de anderen soms samengevoegd worden, gewoon als niet-REM-slaap.Wat zijn de klassieke kenmerken van REM-slaap?

Moderne slaapstudies, zoals een polysomnogram, meten hersengolfactiviteit met een EEG, spieractiviteit met een EMG en oogbewegingen met een EOG. Per definitie is REM-slaap opmerkelijk vanwege de aanwezigheid van een actief brein en de verlamming van skeletspieren. In feite blijven heel weinig spieren in het lichaam actief tijdens deze slaapfase. De spieren die worden gebruikt bij oogbewegingen en het diafragma (noodzakelijk voor voortdurende ademhaling) blijven functioneren. Door deze verlamming kan het stellen van droominhoud worden voorkomen, omdat levendige dromen een ander belangrijk kenmerk van REM-slaap zijn.

Zonder deze verlamming kan REM-slaapgedragstoornis optreden.

De belangrijke functies van REM Sleep

Onderzoek lijkt het idee te ondersteunen dat REM-slaap een belangrijke rol speelt bij de functie overdag. Het kan bijdragen aan het leren en geheugenconsolidatie, maar het onderzoek is niet overtuigend. Concreet kan het iemand helpen om een ​​nieuwe vaardigheid te leren. Een voorbeeld van dit procedurele geheugen zou kunnen zijn het leren fietsen. Het verschilt van feitelijk of semantisch geheugen, zoals het onthouden van een lijst met vocabulaire woorden.

Afgezien van zijn rol in het procedurele geheugen, wordt verondersteld dat REM-slaap ook een rol kan spelen bij het oplossen van problemen. Binnen de hersenen kunnen unieke verbindingen worden gemaakt, waardoor nieuwe ontdekkingen kunnen worden gedaan.

De levendige dromen van REM-slaap worden vaak ervaren als een ontvouwing van een film waarin de slapende persoon een acteur in het verhaal is. Wanneer de inhoud van de droom verontrustend is, kunnen nachtmerries het gevolg zijn. Stemmingsstoornissen zoals angst en depressie en posttraumatische stressstoornis (PTSS) kunnen de beleving van dromen beïnvloeden.

Als de REM-slaap een vitale functie heeft, kan het verlies ervan zorgelijk zijn.

Dream Deprivation: Sleep Loss, Medications, and Sleep Disorders

Er is veel aandacht besteed aan de gevolgen van slaapgebrek voor de gezondheid. Wanneer onvoldoende slaap wordt verkregen om aan de slaapbehoeften te voldoen, zijn er reële gevolgen voor de gezondheid en het welzijn. Slaaptekort veroorzaakt niet alleen slaperigheid en de inherente risico's, maar het lijkt ook grote schade aan te richten aan de stofwisseling, pijn en cardiovasculaire gezondheid. Wat als hetzelfde geldt voor REM-slaapverlies? Hoe kan iemand droomdromen worden?

Laten we eerst eens kijken naar de gebruikelijke structuur van de slaap. REM-slaap treedt normaal gesproken op met regelmatige tussenpozen gedurende de slaapperiode. Elke 90 tot 120 minuten kan REM-slaap optreden. Deze perioden kunnen 5 tot 30 minuten duren en worden doorgaans langer naar de ochtend, zodat de meeste REM-slaap wordt ervaren in de laatste een derde van de nacht. Het is gebruikelijk om de laatste periode van de REM-slaap te onderbreken bij het ontwaken. Frequente verstoring van de REM-slaap kan worden ervaren als valse ontwaken.

Er zijn bepaalde situaties waarin de REM-slaap verminderd of afwezig is in de slaap. Slaaptekort als gevolg van ontoereikende totale slaapuren kan leiden tot een absolute vermindering van de tijd doorgebracht in REM, maar het percentage van de nacht in REM-slaap kan zelfs toenemen. Dit komt omdat lichtere slaap kan worden geëlimineerd met slaapconsolidatie.

Het gebruik van stoffen heeft een grote invloed op de REM-slaap. Van de volgende is bekend dat ze de REM-slaap onderdrukken:

• Cafeïne
• Alcohol
• Marihuana
• Opioïde (verdovende) pijnstillers
• Benzodiazepine medicijnen
• Antidepressiva medicijnen
• Lithium

Naast deze effecten kunnen slaapstoornissen, vooral obstructieve slaapapneu en narcolepsie, leiden tot gefragmenteerde perioden van REM-slaap. De spierverslapping van REM kan luchtwegspieren doen instorten en ademstoornissen veroorzaken die worden waargenomen tijdens slaapapneu. Dit kan de persistentie van REM beperken. Wanneer slaapapneu effectief wordt behandeld met continue positieve luchtwegdruk (CPAP) -therapie, kan dit leiden tot een diepe rebound van REM-slaap.

Heeft Dream Deprivation een meetbare impact?

Men zou kunnen denken dat het wijdverspreide gebruik van alcohol en antidepressiva, de hoge prevalentie van slaapapneu, of de gevolgen voor slaapgebrek ernstige nadelige gevolgen voor de sociale gezondheid kunnen hebben. Helaas heeft onderzoek dit niet bewezen.

Als er een vitaal proces is dat wordt bereikt door REM-slaap, waarom is er dan geen waarneembaar effect als deprivatie decennia lang voortduurt met chronisch antidepressivumgebruik? Zelfs personen met permanente schade aan het REM-genererende deel van de hersenen kunnen een normaal geheugen hebben en geen waarneembaar verlies van functie. De biologische behoefte waaraan de REM-slaap voldoet, is onbekend.

Er is duidelijk een verhoogde metabolische activiteit in de hersenen tijdens de REM-slaap, maar met welk doel? Worden systemen simpelweg afgevuurd om te zorgen dat ze werken? Trekt dit de hersenen ertoe op om sneller naar het bewustzijn terug te keren in de richting van de ochtend? Veroorzaakt de chemische verschuiving die optreedt (met name de stopzetting van de activiteit van histamine, norepinephrine en serotonine) een reset van metabole routes en geoptimaliseerde gevoeligheid voor de neurotransmitters? Of is er iets meer aan deze mysterieuze bewustzijnsstaat?

Het is interessant om te speculeren en opwindend om te overwegen dat het op een dag kan worden geleerd.

Een woord van heel goed

Als u zich zorgen maakt over de gevolgen van REM-slaapgebrek, neem dan contact op met uw lokale board-gecertificeerde slaaparts. Opvoeding over uw potentiële risico's en, indien nodig, een diagnostisch slaaponderzoek kan nuttig zijn. Meer onderzoek is nodig om deze potentiële gevolgen te verhelderen, maar het optimaliseren van uw slaap zal u altijd helpen om u op uw best te voelen.

• Delen
• Omdraaien
• E-mail
• Tekst

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Kryger, MH et al. "Principes en praktijk van slaapgeneeskunde." ExpertConsult, 6e editie, 2017.
• Naiman R."Dreamless: de stille epidemie van REM-slaapverlies." Annalen van de New York Academy of Sciences. Oktober 2017. Vol 1406: 77-85.
• Rasch B et al. "Farmacologische rem-slaaponderdrukking verbetert paradoxaal eerder het vaardigheidsgeheugen dan achteruit." Nat Neurosci. 2009;12:396-7.
• Siegel JM. "De REM slaap-geheugen consolidatiehypothese." Wetenschap. 2001;294(5544):1058-63.