Wat betekenen de resultaten voor PT, PTT en INR?

Voordat u wordt geopereerd, kan uw arts bloedonderzoek laten doen om te bepalen hoe snel uw bloed stolt. Deze groep testen staat bekend als een coagulatiestudie. Individueel worden deze tests gewoonlijk aangeduid als een protrombinetijd (PT), partiële tromboplastinetijd (PTT) en internationaal genormaliseerde ratio (INR).

Tijdens sommige operaties is het belangrijk dat het bloed niet zo snel stolt als normaal, en kunnen medicijnen worden gegeven om de stollingstijd te vertragen. Geneesmiddelen die gewoonlijk worden gebruikt om de stolling te vertragen, hebben verschillende namen, maar heparine, Coumadin (warfarine) en Lovenox (enoxaparine) behoren tot de meest voorkomende. In andere gevallen klontert de patiënt niet snel genoeg en kunnen er stappen worden ondernomen om het bloed sneller te laten klonteren.

Normale waarden voor coagulatietesten

De onderstaande resultaten zijn "normale waarden" die worden gezien bij patiënten die geen bloedverdunners gebruiken.

Normale PT-waarden: 10-12 seconden (dit kan enigszins variëren van lab tot lab)

Normale PTT-waarden: 30 tot 45 seconden (dit kan enigszins van laboratorium tot labo variëren)

Normale INR-waarden: 1 tot 2

Deze bereiken verschillen van de gewenste waarden wanneer een persoon een bloedverdunner gebruikt. Bloedverdunners zorgen ervoor dat bloed langer nodig heeft om te stollen, dus van een patiënt die een bloedverdunner gebruikt, wordt verwacht dat deze labuitslagen heeft die hoger (langer) zijn dan de hier vermelde.

Degenen die bloedverdunners gebruiken voor chirurgiepatiënten

Prothrombin Time Blood Test (PT)

Deze test wordt gedaan om het bloed te evalueren op zijn vermogen om te stollen. Het wordt vaak vóór de operatie gedaan om te evalueren hoe waarschijnlijk het is dat de patiënt tijdens of na de operatie een bloedings- of stollingsprobleem heeft.

Veelvoorkomende oorzaken van een langdurige PT zijn onder meer vitamine K-tekort, hormoongeneesmiddelen waaronder hormoonvervangingen en orale anticonceptiva, gedissemineerde intravasculaire coagulatie (een ernstig stollingsprobleem waarvoor onmiddellijke interventie vereist is), leverziekte en het gebruik van het anticoagulant medicijn warfarine. Bovendien kan het PT-resultaat worden gewijzigd door een dieet met veel vitamine K, lever, groene thee, donkergroene groenten en sojabonen.

Partial Thromboplastin Time Blood Test (PTT)

Deze test wordt voornamelijk uitgevoerd om te bepalen of heparine (bloedverdunnende) therapie effectief is. Het kan ook worden gebruikt om de aanwezigheid van een stollingsstoornis te detecteren. Het toont niet de effecten van geneesmiddelen die "heparine met laag moleculair gewicht" worden genoemd of meestal onder de merknaam Lovenox.

Verlengde PTT-tijden kunnen het resultaat zijn van anticoagulatietherapie, leverproblemen, lupus en andere ziekten die resulteren in een slechte stolling.

International Normalised Ratio Blood Test-INR

De INR wordt gebruikt om ervoor te zorgen dat de resultaten van een PT-test hetzelfde zijn in een lab als in een ander lab. In de jaren tachtig stelde de Wereldgezondheidsorganisatie vast dat patiënten mogelijk gevaar liepen omdat de resultaten van een PT-test van laboratorium tot laboratorium zouden verschillen, afhankelijk van de manier waarop de test werd uitgevoerd. Het "normale" bereik voor één laboratorium zou anders zijn dan een "normale" waarde van een ander laboratorium, waardoor er problemen zouden ontstaan ​​voor patiënten die op verschillende locaties werden behandeld. Om de resultaten tussen labs te standaardiseren, is de INR gemaakt. Het INR-resultaat moet hetzelfde zijn, ongeacht de locatie waar de tests worden uitgevoerd.