Gebruik, bijwerkingen en procedure van een wervelkolom

Een lumbaalpunctie of ruggengraattap is een veel voorkomende neurologische procedure waarbij een naald tussen de botten van uw onderrug wordt ingebracht, het lendegebied genoemd. Meestal wordt een kleine hoeveelheid cerebrospinale vloeistof (CSF) - de beschermende vloeistof rond uw hersenen en ruggenmerg - uit uw wervelkanaal verwijderd zodat deze grondiger in een laboratorium kan worden bestudeerd. Deze procedure wordt gebruikt om een ​​breed scala aan aandoeningen te diagnosticeren, maar heeft ook andere toepassingen.

Doel van de test

Lumbale puncties worden meestal uitgevoerd om diagnostische tests uit te voeren op uw CSF. Dit helpt uw ​​arts om een ​​bepaalde ziekte beter te diagnosticeren of om te begrijpen hoe een ziekte waarvan u al de diagnose heeft, u beïnvloedt.

Een wervelkolomtap wordt vaak gebruikt om mogelijk levensbedreigende infecties van het centrale zenuwstelsel te diagnosticeren. Meningitis (de zwelling van de vliezen rond de hersenen en het ruggenmerg) is de meest voorkomende reden voor een lumbale punctie.

Als u bijvoorbeeld symptomen als een stijve nek, plotselinge hoge koorts, ernstige hoofdpijn, verwardheid, toevallen, slaperigheid, misselijkheid, braken en verlies van eetlust en dorst krijgt, krijgt u een lumbale punctie om definitief te diagnosticeren of uit te sluiten. meningitis.

Een andere reden voor een onmiddellijke lumbale punctie is een aandoening die leidt tot bloeden in de subarachnoïde ruimte rond uw hersenen, bekend als een subarachnoïdale bloeding. Meestal wordt eerst een computertomografie (CT) -scan uitgevoerd, maar bij sommige mensen wordt de bloeding mogelijk niet getoond. Wanneer dit het geval is, wordt meestal een lumbaalpunctie besteld naast het zoeken naar bloed, omdat deze aandoening kan leiden tot hersenbeschadiging of de dood en zo snel mogelijk moet worden behandeld.

Andere condities die een lumbale punctie kan helpen diagnosticeren zijn:

• Ernstige bacteriële, virale of schimmelinfecties zoals encefalitis en syfilis
• Ontstekingsziekten zoals multiple sclerose (MS) en het syndroom van Guillain-Barré
• Sommige kankers van de hersenen of het ruggenmerg
• Een aandoening die verhoogde druk in de hersenen veroorzaakt, pseudotumor cerebri genoemd
• Leukemie
• Hoofdpijn die geen bekende oorzaak heeft
• Normale druk hydrocephalus, een zeldzame aandoening waarbij er CSF is opgebouwd in de hersenen, meestal bij oudere mensen
• Ontsteking in het ruggenmerg of beenmerg, bekend als myelitis
• ziekte van Alzheimer

Deze procedure kan ook worden uitgevoerd om de druk van de liquor rond uw ruggenmerg en hersenen te meten; om de druk in uw wervelkanaal te verlagen in omstandigheden zoals pseudotumor cerebri; of om medicatie in te spuiten zoals chemotherapie, contrastkleurstof voor een beeldvormingstest, antibiotica of anesthetica voor chirurgie. Wanneer anesthetica worden geïnjecteerd, wordt het genoemd spinale anesthesie.

Voor mensen met problemen, zoals ernstige scoliose, artritis of zwaarlijvigheid, kan het voor de neuroloog te moeilijk zijn om CSF aan het bed te vinden. In deze situaties kan een lumbale punctie worden uitgevoerd met behulp van echografie of een levende röntgenfoto genaamd fluoroscopie met de hulp van een radioloog.Sommige artsen geven de voorkeur aan fluoroscopische geleiding bij elke patiënt om hen te helpen de naald te bekijken zoals deze is geplaatst.

Bijwerkingen en risico's

De bijwerkingen en risico's die gepaard gaan met een lumbale punctie zijn onder andere:

• Hoofdpijn: Tot een derde van de mensen die een lumbale punctie krijgen, zal later hoofdpijn krijgen doordat CSF lekt uit de prikplaats of in de weefsels eromheen. Hoe meer lekkage, hoe zwaarder de hoofdpijn.
• Pijn of gevoelloosheid: Na de wervelkolom kunt u tijdelijk gevoelloos gevoel of pijn voelen in uw onderrug en / of benen.
• bloeden: Er is een risico op bloeden van een lumbale punctie, hetzij in het gebied dat is doorboord of in het wervelkanaal, hoewel dit laatste zeldzaam is.
• Infectie: Zoals bij elke procedure die uw huid breekt, is er altijd een klein risico op het ontwikkelen van een infectie op de site, maar dit gebeurt zelden.
• Lekpijn: Soms kan de naald borstelen tegen een van de zenuwen in de cauda equina, wat pijn kan veroorzaken, maar dit veroorzaakt slechts schade bij ongeveer 1 op de 1.000 mensen en geneest meestal met de tijd. Vaker, kunt u een ongemakkelijke maar korte elektrische steek voelen die langs uw been gaat.
• Hersencompressie of hernia: Als u een massa in uw hersenen heeft, zoals een abces of tumor, kan de drukverandering veroorzaakt door het verwijderen van liquor de hersenen ertoe leiden dat hersenweefsel gevaarlijk verschuift, wat compressie of hernia van uw hersenstam kan veroorzaken. Een CT-scan of MRI-scan (magnetic resonance imaging) van uw hersenen voorafgaand aan uw procedure kan een dergelijke massa uitsluiten.

Ondanks de angsten van veel mensen, is er bijna geen kans op schade aan het ruggenmerg of verlamming omdat de naald in de cauda equina wordt ingebracht en ver onder waar uw ruggenmerg eindigt.

Contra

Als u koorts of infectie heeft voorafgaand aan het ruggenmerg, zult u het waarschijnlijk opnieuw moeten plannen. De enige uitzondering is als het wordt gebruikt in een noodgeval mensen met ernstige meningitis of encefalitis (zwelling van de hersenen). U moet misschien ook wachten als u antibiotica gebruikt, dus laat uw arts weten of dit het geval is.

Vrouwen die zwanger zijn of denken dat ze zwanger kunnen zijn, moeten met hun arts praten voordat ze een ruggenmerg krijgen, vooral als er een met fluoroscopie is gepland. Er kunnen speciale voorzorgsmaatregelen worden genomen of in plaats daarvan kan een ander type onderzoek worden uitgevoerd.

Absolute contra-indicaties

• Huidinfectie in de buurt van de lumbale punctieplaats
• Niet-gecorrigeerde coagulopathie (stollingsstoornissen)
• Acuut trauma van het ruggenmerg
• Vermoeden van verhoogde intracraniale druk als gevolg van een massa in de hersenen

Vóór de test

Als u eenmaal een lichamelijk onderzoek en medische voorgeschiedenis heeft gehad en uw situatie is geen noodgeval, zal uw arts waarschijnlijk bloedtesten laten uitvoeren voor uw lumbale punctie om ervoor te zorgen dat uw bloed stolt zoals het zou moeten en dat uw nieren goed functioneren. U kunt ook van tevoren een CT-scan of MRI gebruiken om te controleren op zwelling in of rond uw hersenen.

Vertel het uw arts als u allergisch bent voor medicijnen, met name lokale of algemene anesthesie.

timing

Een lumbale punctie duurt normaal gesproken ongeveer 45 minuten tot een uur, maar vaak wordt u gevraagd om nog een uur of twee te gaan liggen.

Plaats

De procedure kan poliklinisch worden uitgevoerd in een ziekenhuis of kliniek. Als u zich al in het ziekenhuis of op de eerstehulpafdeling bevindt, kan deze aan uw bed worden uitgevoerd.

Wat te dragen

Je krijgt een jurk om te dragen voor deze procedure en je wordt gevraagd om sieraden, piercings of accessoires af te doen die de test kunnen verstoren.

Eten en drinken

Uw arts zal voor de procedure met u praten over voedsel, drank en medicatiebeperkingen. U zult waarschijnlijk enkele uren of langer niets moeten eten of drinken voordat de wervelkolom naast een zeer kleine hoeveelheid water uw medicijnen moet innemen. In een noodsituatie zijn deze beperkingen echter niet van toepassing.

Als u bloedverdunners zoals warfarine, clopidogrel of heparine of niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals aspirine, ibuprofen of naproxen gebruikt, moet u mogelijk enkele dagen van tevoren stoppen om het risico van bloeding te verminderen.

Laat uw arts op de hoogte zijn van andere medicijnen, supplementen of kruidenremedies die u ook gebruikt.

Kosten en ziektekostenverzekering

Een lumbale punctie kan variëren van $ 400 tot $ 4000 of meer, afhankelijk van factoren zoals waar u hem heeft, wat is inbegrepen in de prijs en in welke staat u woont.

Als u een ziekteverzekering hebt, moet deze test worden gedekt, maar u kunt dit bij uw verzekeringsmaatschappij of -agent vragen om er zeker van te zijn, en ook om te weten te komen of u een preauthorisatie nodig hebt voordat u de test uitvoert. U kunt ook informatie krijgen over co-betalingen of co-assuranties waarvoor u mogelijk verantwoordelijk bent.

Als u geen ziekteverzekering hebt, kunt u overwegen om in uw omgeving te bellen. Prijzen kunnen sterk variëren van faciliteit tot faciliteit, maar zorg ervoor dat u vraagt ​​wat de kosten dekken. In sommige gevallen kan de prijs alleen de wervelkolom alleen weerspiegelen zonder enige diagnose of dokterskosten. Vraag ook naar kortingen voor direct betalen of kortingen op basis van inkomen.

Wat mee te brengen

Aangezien je waarschijnlijk een uur of twee na je procedure gaat liggen, wil je misschien een boek meenemen of iets anders om te doen. Neem ook uw verzekeringskaart mee.

Je hebt iemand nodig die je naar huis brengt na de procedure, dus neem zeker een vriend of familielid mee, of organiseer een dienst als je klaar bent.

Tijdens de test

Een arts, een arts-assistent of een nurse practitioner voeren uw lumbale punctie uit en er kan ook een assistent zijn. Als u fluoroscopie of echografie heeft, kan er ook een radioloog of echografist aanwezig zijn.

Pre-Test

U moet mogelijk een toestemmingsformulier invullen voordat u deze procedure volgt.

Je zult uit je kleding in een jurk moeten veranderen en dan op je zij moeten liggen op een tafel of je ziekenhuisbed in foetushouding met je knieën naar je borst gericht. Als alternatief kan je worden gevraagd om op de rand van de tafel of het bed te gaan zitten en voorover te buigen, steunend op iets stabiels met je rug naar de beoefenaar. Deze posities verbreden het gebied tussen je lumbale botten (wervels), waardoor je gemakkelijker toegang hebt.

Als uw kind de lumbale punctie heeft, kan hij of zij op dit moment een intraveneuze (IV) sedatie hebben, maar de meeste kinderen doen het prima met de lokale anesthesie die doorgaans wordt gebruikt.

Gedurende de test

De wervelkolom zelf duurt meestal ongeveer 45 minuten tot een uur, plus hersteltijd.

Je onderrug wordt gereinigd met een sterilisatiemiddel zoals jodium en een plaatselijke verdoving, meestal lidocaïne, wordt in je huid geïnjecteerd om het gebied te verdoven. De injectie van de verdovende medicatie kan een scherpe por veroorzaken en een licht brandend gevoel.

Als je rug gevoelloos is, zal de neuroloog een dunne, holle naald inbrengen tussen twee van je wervels in de thecale zak. U zult hiervoor zeer stil moeten blijven. Soms moet de naald worden verplaatst om de juiste plek te vinden. U kunt druk of een steek van pijn of gevoelloosheid langs uw been voelen wanneer de naald wordt ingebracht.

Voor zuigelingen en jonge kinderen kan een ultrasone machine worden gebruikt om de arts te helpen bij het plaatsen van de naald. Een technicus kan helpen om uw kind stil te houden, vooral als hij of zij niet is gesedeerd.

Het ongemakniveau kan van persoon tot persoon verschillen. Als u zwaarlijvig bent of een degeneratieve botziekte hebt, moet u er alles aan doen om ervoor te zorgen dat fluoroscopie wordt gebruikt om het risico op een misplaatste naald en vermijdbare pijn te verlagen.

Als de naald op zijn plaats zit, hangt er wat er gebeurt af van de reden waarom je de lumbale punctie hebt. De neuroloog kan de druk van uw CSF meten met behulp van een meter die een manometer wordt genoemd. Hierna kan een kleine hoeveelheid van uw CSF in reageerbuizen worden verzameld om naar het laboratorium te worden gestuurd. De neuroloog kan de druk van uw liquor opnieuw meten nadat de vloeistof is verzameld.

Medicatie zoals antibiotica, chemotherapie, anesthesie of kleurstof kunnen worden geïnjecteerd als u hiervoor de lumbale punctie heeft. Als dat niet het geval is, of als de stof is geïnjecteerd, wordt de naald verwijderd en wordt er een verband over de plaats gelegd.

Post-Test

Na deze procedure kan je worden gevraagd om een ​​uur of twee plat te liggen. U krijgt ook vocht om de CSF die mogelijk is verzameld te helpen vervangen. Beide kunnen u helpen uw kans op het ontwikkelen van hoofdpijn door de lumbale punctie te verkleinen.

Wanneer u wordt ontslagen, kunt u teruggaan naar uw ziekenhuiskamer als u in het ziekenhuis bent opgenomen of thuis bent met uw bestuurder.

Na de test

Je moet de rest van de dag rustig aan doen, maar als je geen fysiek actieve baan hebt, kun je misschien weer aan het werk gaan zolang je er zin in hebt. Vergeet niet om uw arts hierover vooraf te informeren. Blijf water drinken om ervoor te zorgen dat je gehydrateerd blijft. Uw arts kan u meer specifieke instructies geven.

Bijwerkingen beheren

Het kan zijn dat u rugklachten, gevoelloosheid of pijn ervaart die na de ingreep enkele dagen lang kunnen uitslaan. Als het vervelend is, probeer dan vrij verkrijgbare pijnstillers zoals Tylenol (paracetamol) om het ongemak te verlichten.

Hoofdpijn kan een paar uur tot twee dagen na uw wervelkolom beginnen. Ze zijn vaak ondergeschikt, maar soms gaan ze gepaard met misselijkheid, braken, duizeligheid en een stijve nek.

Als u hoofdpijn ervaart na een wervelkolom, kan Tylenol (paracetamol) vaak helpen. Cafeïne kan ook pijn verlichten en de CSF-productie helpen bevorderen. Probeer te gaan liggen, want als je rechtop staat, kan de pijn erger worden.

Soms blijft de hoofdpijn een paar dagen tot een week na de lumbale punctie bestaan, wat kan betekenen dat de naald een gat in uw thecalzak heeft achtergelaten en dat er nog vloeistof naar buiten lekt. In dit geval kan een procedure die een epidurale bloedvlek wordt genoemd - waarin uw eigen bloed in de thecal sac wordt geïnjecteerd - uw hoofdpijn verlichten omdat het de lekkage vertraagt.

Wanneer moet u uw arts bellen?

• Als een ernstige hoofdpijn aanhoudt een dag of twee ondanks de behandeling
• Als u gevoelloosheid of tintelingen in uw benen ervaart
• Als u hoge koorts heeft (meer dan 100.4 F)
• Als er bloedingen of afscheiding van de injectieplaats zijn
• Als u niet kunt plassen

Resultaten interpreteren

Uw testresultaten kunnen enkele dagen of weken duren om terug te komen, afhankelijk van het type test dat wordt uitgevoerd. Als er bijvoorbeeld een cultuur wordt uitgevoerd op uw CSF, is dit een complexere test die meer tijd in beslag zal nemen. In noodgevallen kunnen eenvoudige testresultaten veel eerder beschikbaar zijn.

Wanneer cerebrospinale vloeistof wordt getest, worden een aantal factoren overwogen, waaronder:

• Kleur en helderheid: Hersenvocht is normaal helder zonder kleur, zoals water. Als het roze, geel of troebel is, kan dit een bloeding of een ontsteking in uw hersenen betekenen. Groene vloeistof kan een teken zijn van een infectie.
• Samenstelling: Het aantal witte bloedcellen CSF bevat, evenals niveaus van componenten zoals eiwit en glucose, worden gemeten. Een verhoogd aantal witte bloedcellen duidt op infectie of ontsteking. Verhoogde eiwitniveaus kunnen ook een indicator zijn van een infectie of een ontstekingsziekte zoals MS; hoge niveaus van bepaalde eiwitten kunnen helpen om de ziekte van Alzheimer te diagnosticeren. Een laag glucosegehalte is meestal te wijten aan een bacteriële infectie, maar het kan ook optreden bij een tumor, ontsteking of andere aandoeningen. De bereiken van wat normaal is voor deze tests kunnen variëren van laboratorium tot laboratorium.
• ziekteverwekkers: CSF wordt gecontroleerd op bacteriën, virussen en schimmels die een infectie kunnen veroorzaken.
• Kankercellen: Abnormale cellen in liquor kunnen wijzen op bepaalde soorten kanker.

Als uw lumbale punctie op poliklinische basis werd uitgevoerd om uw symptomen te diagnosticeren, zal uw arts u waarschijnlijk laten komen voor een vervolgafspraak om uw testresultaten te bespreken, evenals mogelijke volgende stappen. In combinatie met andere testresultaten, evenals uw symptomen, medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kan de informatie van een lumbaalpunctie helpen bij het vaststellen van een diagnose.

In gevallen waarin u een infectie heeft zoals meningitis of encefalitis, kan het testen van uw liquor uw arts vertellen of uw infectie bacterieel, viraal of schimmel is. Dit helpt hem of haar beter te weten hoe je te behandelen.

Opvolgen

Mogelijk moet u aanvullende tests uitvoeren om de specifieke oorzaak van uw symptomen te achterhalen. Als uw arts bijvoorbeeld op zoek is naar multiple sclerose, kan alleen een lumbale punctie-test dit niet diagnosticeren, dus u kunt ook magnetische resonantie beeldvorming (MRI), bloedtesten en elektromyografie hebben om een ​​diagnose te stellen.

Als u al extra tests had en het resultaat van de lumbale punctie-test hielp om een ​​specifieke diagnose te bevestigen, zal uw arts een behandelplan met u bespreken voor die aandoening. Dit is bijvoorbeeld vaak het geval bij subarachnoïdale bloedingen, omdat een lumbale punctie de laatste uitgevoerde test kan zijn.

Als uw arts denkt dat u leptomeningeale ziekte heeft, een zeldzame aandoening waarbij kanker in een laat stadium zich heeft verspreid naar de vliezen rond uw hersenen en ruggenmerg, heeft u ten minste drie afzonderlijke lumbale puncties nodig om dit te diagnosticeren of uit te sluiten. Behandeling voor deze aandoening kan bestraling, chemotherapie, immunotherapie en medicijnen omvatten om uw symptomen onder controle te houden.

Andere Overwegingen

Overleg met uw arts over vragen of opmerkingen over deze test of over uw diagnose. Open communicatie stelt u in staat te begrijpen wat er aan de hand is en helpt u om meer controle te hebben over uw gezondheid.

Als het geen noodgeval is en u wilt een second opinion, vraag dan uw arts om uw medisch dossier door te sturen naar een gekwalificeerde specialist. Dat betekent niet dat u uw arts niet vertrouwt; het geeft u eerder de inzichten om een ​​weloverwogen keuze te maken.

Een woord van heel goed

Een lumbale punctie, hoewel oncomfortabel, is niet zo erg als de meeste patiënten vrezen. In de meeste gevallen is het slechtste deel het geknipte vilt met de injectie van het verdovende middel. Hoewel complicaties kunnen optreden, zijn ze zeer zeldzaam. De voordelen van het verkrijgen van de vloeistof voor het testen wegen meestal zwaarder dan de risico's en het ongemak van de procedure.