HIV-risico bij tieners en jonge volwassenen

Vergis je niet, het is geweldig om jong te zijn. Het is een tijd in het leven om te ontdekken wie je bent en wat je wilt zijn. Het gaat om risico's nemen, fouten maken en deelnemen aan de overgangsriten die deel uitmaken van de nalatenschap van elke generatie. Het gaat erom het leven met beide handen te grijpen, volledig en niet bang.

Maar in de schaduw van HIV, zijn de regels plotseling veranderd?

Het effect van HIV bij jongeren

Op het eerste gezicht lijken de cijfers voor zichzelf te spreken. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is ongeveer 26 procent van de 50.000 Amerikanen die elk jaar met HIV worden geïnfecteerd jonger dan 25 jaar. Dat zijn iets meer dan 12.000 nieuwe infecties per jaar of 1.000 nieuwe infecties per maand. Voeg daarbij het feit dat 60 procent van de geïnfecteerde jongeren niet op de hoogte is van hun status en het onbewust het virus doorgeeft aan anderen.

Maar de cijfers alleen weerspiegelen nauwelijks de ware aard van het probleem. Het aanpakken van de kwestie van HIV-jeugdpreventie is vaak vergelijkbaar met het doorlopen van een sociaal-economisch kaartenhuis. Het heeft betrekking op gedrags- en seksuele problemen, biologische factoren, sociale invloeden en een groot aantal andere factoren, die elk in evenwicht zijn ten opzichte van de volgende. Trek één probleem zelfstandig aan en de hele structuur lijdt.

De nummers doorbreken

Het bouwen van een goed geïnformeerde strategie is de sleutel om dit te overwinnen, en het begint met het effectief opsplitsen van de aantallen om de gebieden met het grootste risico te identificeren. In een voortdurende bewaking door de Amerikaanse Centers for Disease Control, hebben onderzoekers gekeken naar jeugdinfecties in Amerika en konden vaststellen dat:

• Ongeveer 85 procent van alle jeugdinfecties is via seksueel contact.
• Infecties van intraveneus drugsgebruik lopen overal van zeven tot 12 procent
• Jonge mannen vertegenwoordigen ongeveer 60 procent van de nieuwe infecties.
• Van mannelijke infecties is 75 procent een van de mannen die seks hebben met mannen (MSM).
• Van MSM-infecties, 14 procent is Afro-Amerikaans en zeven procent zijn Latino.
• African American jeugd is goed voor meer dan 50 procent van de nieuwe infecties.
• Latino's en Afro-Amerikanen hebben twee keer zoveel kans om geïnfecteerd te raken door intraveneus drugsgebruik dan blanken.

Kwetsbaarheden die de jeugd in gevaar brengen

Maar dit is niet waar het probleem ophoudt. Aan de basis van deze statistieken liggen een aantal andere sociale en klinische factoren die de kans op een HIV-infectie vergroten - in wezen de 'externe' krachten waarover we als individuen weinig controle hebben. Chief onder hen:

• Armoede blijft een integrale factor in het hoge aantal infecties onder armere gemeenschappen, waar er onvoldoende toegang is tot openbare gezondheidszorg, diensten, ondersteuning en hulpverlening.
• Hoewel de mate van armoede achtmaal groter is voor Afro-Amerikanen dan voor blanken, is het belangrijk op te merken dat het aantal infecties onder verarmde groepen -of blank, Latijns of Afrikaans-Amerikaans vrijwel hetzelfde is. Etniciteit speelt geen rol.
• De transmissiewijze speelt een belangrijke rol bij de infectiegraad onder jonge MSM, ongeacht of deze zich als homo, biseksueel of geen van beide identificeert. Dit is te wijten aan een aantal factoren, waaronder de angst voor openbaarmaking en het hoge risico van blootstelling door onbeschermde anale seks.
  • Evenzo hebben jonge vrouwen een grotere kwetsbaarheid voor HIV dan oudere vrouwen vanwege de enkellaags zuilvormige cellen die langs de baarmoederhals lopen. (Na de puberteit worden deze cellen geleidelijk vervangen door een dikkere, meerlagige celstructuur.)
• De sociale aanvaardbaarheid van seks met oudere mannen brengt dit probleem in sommige culturen verder samen, aangezien oudere mannen meer kans hebben op HIV-infectie. Zowel dit als biologische gevoeligheid zijn twee van de redenen dat jonge vrouwen vaak op oudere leeftijd zijn geïnfecteerd dan jonge mannen.
• In de Verenigde Staten komt ongeveer 25 procent van de gemelde gevallen van seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) voor bij jongeren. SOA's zijn direct geassocieerd met een hoger risico op HIV-infectie.
• Angst voor stigma, misbruik en homofobie sturen veel jongeren ondergronds, waardoor ze niet de zorg en behandeling kunnen krijgen die ze nodig hebben. Dit leidt vaak tot depressie en middelenmisbruik, wat op zijn beurt kan leiden tot het optreden van risicovol seksueel gedrag
• Alcohol- en drugsgebruik blijft een uitdaging voor alle groepen, remmende factoren en vaag beoordelingsvermogen. De prevalentie van crystal methamphetamine in de homogemeenschap, in het bijzonder, is in verband gebracht met een 250 procent groter risico op infectie.

Jongerenattitudes over HIV

Nog een andere uitdaging bij het voorkomen van HIV is de houding van onze jeugd.In een verreikend landelijk onderzoek van de Kaiser Family Foundation ontdekten onderzoekers dat

• Drie van de vijf respondenten verklaarden dat het uitstellen van seks 'een leuk idee was, niemand doet het'.
• Een op de zes gelooft dat het hebben van af en toe onbeschermde seks "niet zo'n groot probleem is".
• Drie van de vijf meldden dat zij of een partner een zwangerschapstest hebben gehad.
• 70 procent beschouwt geboortebeperkingsmethoden anders dan condooms als 'het beoefenen van veiliger seks'.
• 50 procent beschouwt condooms als een teken van wantrouwen, ontrouw of promiscuïteit.
• 20 procent gelooft dat je iemand kunt vertellen dat hij hiv heeft door ernaar te kijken.

Het belangrijkste was misschien dat maar weinig van de ondervraagde jonge mensen ooit betrokken waren bij discussies over HIV / AIDS met hun seksuele partner, ondanks het feit dat meer dan 75 procent zei dat ze meer informatie wilden

Praktische benaderingen van hiv-preventie bij jongeren

Gezien de complexe, met elkaar samenhangende problemen in verband met HIV en jeugd, is het duidelijk dat een gecoördineerde reactie noodzakelijk is - niet alleen vanuit het oogpunt van de volksgezondheid, maar ook vanuit een individueel en interpersoonlijk niveau. Welke jaren van publieke bewustwording ons hebben geleerd, is dat risicoreductie veel verder gaat dan een lijst van "wat-te-doen-en-wat-niet-doen". Het vereist duidelijkheid, doorzettingsvermogen en een individuele benadering van de zorgen en problemen van die persoon en die persoon alleen.

Maar laten we eerlijk zijn. We kunnen als individuen niet zomaar iets als armoede en toegang tot zorg overwinnen. En er is geen garantie dat alle discussies in de wereld zullen voorkomen dat iemand de hele tijd elk risico vermijdt.

In werkelijkheid kan iedereen ons echt focussen op onszelf en degenen om ons heen. En het gaat niet zozeer om het opzetten van waarschuwingssignalen. Het gaat over het begrijpen van de natuur van risico's in al zijn vormen; waar het vandaan komt en hoe het ons kwetsbaar kan maken.

Het is alleen door "de punten met elkaar te verbinden" - het bespreken van risico's in relatie tot attitudes en sociale invloeden - dat we echt een geïnformeerde keuze kunnen maken.

Wat u kunt doen om het risico nu te verminderen

• Begin met het verkrijgen van de feiten over HIV / AIDS, veiligere seks, anticonceptie, condoomgebruik, etc. Leid uzelf eerst op, zoek advies en referenties van vertrouwde, betrouwbare bronnen.
• Wees vanaf het begin duidelijk met jezelf fouten gebeuren. Gebruik ze om te begrijpen hoe en waarom de fout is opgetreden (bijvoorbeeld alcohol, groepsdruk) en onderzoek strategieën om te voorkomen dat deze opnieuw wordt herhaald.
• Stress incrementele verandering. Het gaat niet om "een heel nieuw blad omdraaien", maar om het identificeren van realistische veranderingen die u kunt aanbrengen om persoonlijk risico te verminderen.
• Probeer statistieken en percentages te vermijden bij het bespreken van HIV. Voor sommigen is een risico van 30 procent dat er iets misgaat hetzelfde als een kans van 70 procent dat dit niet zo is.
• Als er een probleem is met drugs, alcohol of depressie, ga daar dan eerst mee om. Kortom: er is geen echte manier om een ​​geïnformeerd oordeel te vellen totdat deze problemen zijn opgelost.
• Probeer als ouder de discussies over seks zo vroeg mogelijk te normaliseren. Probeer altijd specifiek te zijn en beoordeel uw persoonlijke ongemakken om te voorkomen dat ze aan uw kinderen worden doorgegeven.
• Verwijder taboes of eventuele "niet-te vermelden" labels uit discussies over seks of drugsgebruik. Het is beter om iemand een beroep op je te doen doen als er een probleem is, dan bang te zijn voor je reactie als ze in de problemen zitten. Dit geldt met name als het gaat om kwesties van homoseksuele of biseksuele seks. Ongeacht de cultuur of overtuigingen, het is simpelweg niet mogelijk om risicoreductie aan te pakken als iets "van tafel wordt gehaald".
• Wanneer je een discussie hebt over HIV, probeer de persoon dan niet te grillen met vragen als "Do you …?" of "Heb je …?" In plaats daarvan, houd het gesprek open door te vragen: "Wat begrijp je over …?" of "Waar zijn je gevoelens over …?"
• Als het gaat om groepsdruk, probeer samen te werken om strategieën te formuleren. Jongeren zeggen vaak dat ze bezwijken onder groepsdruk gewoon omdat "ze niet weten wat ze moeten zeggen."
• Actief deelnemen aan hiv-voorlichtingsprogramma's op scholen en jeugdcentra. Wees een "bekende" hulpbron waar mensen terecht kunnen.
• En ten slotte beveelt de CDC aan dat risicogroepen tussen de 13 en 24 jaar ten minste eenmaal tijdens een routine-onderzoek worden getest op hiv en soa's. Seksueel actieve MSM moet minstens één keer per jaar worden getest.