Warme of warme gewrichten: oorzaken en wanneer een arts te raadplegen

De warmte van een joint kan je veel dingen vertellen. Over het algemeen, als een joint warm genoeg is om je aandacht te trekken, moet je het niet negeren.Hoewel gezamenlijke warmte kan optreden als u herstellende bent van een gewrichtsblessure - waarbij het lichaam zal reageren met een ontsteking - kan het ook een voorbode zijn van een aandoening of ziekte die onmiddellijke aandacht nodig heeft.

Gezamenlijke warmte komt meestal niet vanzelf en gaat vaak gepaard met pijn, stijfheid en zwelling. Deze en andere symptomen kunnen aanwijzingen geven over wat de oorzaak kan zijn, die in het algemeen beschreven zal worden als ofwel traumatisch, infectueus of reumatisch.

Traumatische oorzaken

Gewrichtstrauma is een term die wordt gebruikt om een ​​acuut letsel te beschrijven in plaats van een letsel dat zich in de loop van de tijd ontwikkelt. Deze treden meestal op als gevolg van sport, een val of een impact met stompe kracht. Het trauma kan van invloed zijn op het bot, spieren, pezen, ligamenten, kraakbeen en andere structuren in het gewricht.

Onder enkele van de meer voorkomende gewrichtsblessures:

• ontwrichting, ook wel een luxatie genoemd, treedt op wanneer de botten van een gewricht geheel of gedeeltelijk van elkaar zijn gescheiden.
• Breuk wordt gebruikt om een ​​gebroken bot te beschrijven.
• verstuikingen treden op wanneer de ligamenten die de gewrichtsbeentjes bij elkaar houden, worden beschadigd of gedeeltelijk worden gescheurd door overbelasting of draaien.
• stammen optreden wanneer een spier of pees is beschadigd of gedeeltelijk gescheurd ("getrokken") door overbelasting of een buitensporige contractie.

Sommige van deze letsels kunnen samen voorkomen. Ze hebben meestal betrekking op de enkel, knie, pols en schouder. Een van de meest voorkomende is een scheur in de voorste kruisband (ACL), vaak te zien bij atleten.

Hoewel de pijn van een traumatische verwonding meestal onmiddellijk is, kan het soms als een kleine klop voelen, alleen om geleidelijk aan te verslechteren over uren of dagen. Naast gewrichtswarmte zijn kneuzing, stijfheid, zwelling en gewrichtsmisvorming gebruikelijk.

Infectieuze oorzaken

Infecties van het gewricht kunnen worden veroorzaakt door een penetrerende verwonding die een pathogeen, meestal een bacterie, in de gewrichtsruimte introduceert, of het gevolg zijn van een systemische (whole-body) infectie waarbij het gewricht is "gezaaid" met bacteriën van de bloedbaan.

Situaties waarin een warm of warm gewricht wordt veroorzaakt door een infectie zijn:

• Septische arthritis: Infectie van een gewricht door bacteriën of schimmels. Bacteriële septische artritis is meestal het resultaat van "zaaien" van een bloedbaaninfectie of besmetting na gewrichtsoperaties.
• Cellulitis: Een ernstige en potentieel levensbedreigende bacteriële infectie van de huid. Als cellulitis optreedt via een gewricht, kan het lijken en lijken op artritis.
• Ziekte van Lyme: Een door teken overgedragen ziekte veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi. Gewrichtspijn en ontsteking zijn kenmerkend voor de infectie naast een kenmerkende "bull's eye" huiduitslag, vermoeidheid en griepachtige symptomen.
• osteomyelitis: Een bacteriële infectie van het bot. Het ontstaat vaak nadat een bacteriële infectie elders in het lichaam, zoals een urineweginfectie of longontsteking, zich naar de botten verspreidt. Het kan ook optreden als gevolg van een botbreuk of een chirurgische ingreep. Mensen met diabetes zijn bijzonder kwetsbaar.
• Reactieve artritis: Een vorm van artritis die zich ontwikkelt in reactie op een bacteriële infectie elders in het lichaam, vaak dagen of weken eerder.

• Reumatische koorts: Een ongewone ziekte geassocieerd met onvoldoende behandelde keelontsteking of roodvonk. Meervoudige gewrichtsontsteking is een van de veelbetekenende tekenen van de ziekte.

Gezamenlijke warmte is meestal een van de eerste symptomen van een gewrichtsontsteking naast koorts (mild tot hooggradig) en malaise. Andere symptomen zijn gewrichtspijn, roodheid, zwelling en stijfheid. Een penetrerende wond kan ook een abnormale ontlading ontwikkelen.

Zoek noodhulp als de gewrichtspijn gepaard gaat met koorts van meer dan 100,4 F, rillingen of opvallende rode strepen op de huid weg van het besmette gebied (een teken van cellulitis).

Reumatische oorzaken

Reumatiek is een term die in het algemeen elke ziekte beschrijft die chronische of intermitterende pijn en ontsteking in de gewrichten, spieren of bindweefsels veroorzaakt. Sommige van deze aandoeningen zijn geassocieerd met ouderdom of herhaald gebruik, terwijl andere worden veroorzaakt door een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem zijn eigen cellen en weefsels aanvalt.

Onder de voorwaarden die samenhangen met accumulatieve gewrichtsschade:

• bursitis is de ontsteking van de bufferzak (slijmbeurs) rond een gewrichtsruimte, meestal als gevolg van herhaalde beweging. Vaak aangetaste gebieden zijn de knieën, schouders, ellebogen en heupen.
• artrose is de klassieke "slijtage-en-scheur" -artritis waarbij gewrichtskraakbeen na verloop van tijd geleidelijk wordt weggesleten, waardoor gewrichtsstijfheid, deformiteit en bewegingsbeperking ontstaan.
• tendinitis is de ontsteking van pezen, een aandoening die meestal wordt geassocieerd met herhaald gebruik. Sommige typen worden in de volksmond aangeduid als tenniselleboog, zwemmer's schouder en jumper's knee.

Onder de aandoeningen veroorzaakt door een auto-immune of inflammatoire ziekte:

• Jicht wordt veroorzaakt door de geleidelijke afzetting van urinezuurkristallen in de gewrichtsruimte, met name de grote teen.
• Juveniele idiopathische artritis is de meest voorkomende vorm van artritis bij kinderen en adolescenten.
• Spierreuma is een ontstekingsaandoening die het meest mensen van boven de 65 treft die pijn en stijfheid veroorzaken, vooral in de schouders.
• Psoriatische arthritis is een vorm van artritis die zich vaak ontwikkelt bij mensen met psoriasis.
• Reumatoïde artritis is de meest voorkomende vorm van auto-immuun-artritis waarbij arthritische pijn meestal bilateraal is (die gewrichten aan beide zijden van het lichaam aantast).

Een belangrijk kenmerk van reumatische aandoeningen is het terugkeren van symptoomfakkels, ook bekend als exacerbaties.Gezamenlijke warmte is vaak een van de snelle tekenen van een exacerbatie, omdat het immuunsysteem plotseling zijn verdediging op zichzelf draait.

Diagnose

Aangezien gewrichtsverwarming zelden alleen optreedt, zal de arts beginnen met het bekijken van eventuele andere symptomen die u hebt in combinatie met een beoordeling van uw medische geschiedenis, familiegeschiedenis, huidige medicamenteuze behandelingen of enig letsel, infectie of medische ingreep die u recentelijk heeft ondergaan gehad.

Deze kunnen de arts meestal in algemene zin op de mogelijke oorzaken wijzen en helpen bepalen welke tests het meest geschikt zijn. Onder hen:

• Een fysiek examen zou worden uitgevoerd om te zien of er sprake is van gewrichtspijn, huiduitslag, zwelling, koorts of bewegingsbeperking.
• Bloedtesten zoals een erythrocytensedimentatiesnelheid (ESR) en C-reactief proteïne (CRP) kunnen gegeneraliseerde ontsteking detecteren. Andere bloedtesten kunnen controleren op hoge niveaus van urinezuur in overeenstemming met jicht of de aanwezigheid van reumafactor (RF) in overeenstemming met reumatoïde artritis.
• Beeldvormingstests zoals een echografie, X-ray, computertomografie (CT), en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kan bot- of zacht weefselbeschadiging controleren, inclusief dislocatie, bloeding of effusie (accumulatie van vloeistoffen).
• Gezamenlijke aspiratie (arthrocentesis) omvat de verwijdering van vloeistof uit de gewrichtsruimte voor microscopische evaluatie in het laboratorium.
• Bloed- en weefselculturen kan helpen de bacteriële of schimmeloorzaak van een infectie te isoleren.
• Antinucleaire antilichaam (ANA) -tests detecteren van specifieke eiwitten, bekend als auto-antilichamen, die geassocieerd zijn met een auto-immuunaanval.

Het differentiëren van de mogelijke oorzaken kan enige tijd vergen, maar er zijn aanwijzingen die vaak kunnen helpen. Deze omvatten het aantal gewrichten, of de gewrichtspijn in bilaterale of unilaterale (differentiërende reumatoïde artritis door artrose), of de gebeurtenis recidiverend of geïsoleerd is, of dat de symptomen beperkt zijn tot het gewricht of meer constitutioneel (systemisch).

Behandeling

De behandeling van een gewrichtsaandoening wordt uiteindelijk bepaald door de gediagnosticeerde oorzaak. De opties kunnen grofweg worden beschreven op basis van de vraag of de oorzaak traumatisch, infectueus of reumatisch is.

Gewrichtsblessures

Milde gewrichtsblessures vereisen mogelijk alleen rust, bewegingsbeperking, aanbrengen van ijs en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's). Ernstigere gevallen kunnen volledige gezamenlijke immobilisatie vereisen. Chirurgie kan aangewezen zijn als een bot breekt of als er gebroken pezen of ligamenten zijn die niet alleen kunnen helen.

Gezamenlijke infecties

Bacteriële gewrichtsinfecties worden meestal behandeld met een combinatie van intraveneuze antibiotica en "uitwassen" van het gewricht, hetzij met een operatie of met herhaald tikken van het gewricht (arthrocentese). Bacteriële culturen van de gewrichtsvloeistof en / of het bloed kunnen helpen bepalen welk antibioticum het beste is.

Schimmelinfecties, vaker gezien bij mensen met een aangetast immuunsysteem, worden behandeld met antischimmelmiddelen, oraal of intraveneus.

Reumatische aandoeningen

Repetitive motion injury wordt op ongeveer dezelfde manier behandeld als een traumatisch letsel. Artrose profiteert het meest van het weloverwogen gebruik van pijnstillers, fysiotherapie, beweging, gewichtsverlies en toepassing van ijs of warmte. Orale of geïnjecteerde corticosteroïden, intra-articulaire hyaluron-injecties, arthroscopische chirurgie en gewrichtsvervanging kunnen worden overwogen als de ziekte voortschrijdt.

Reumatoïde artritis en andere auto-immuungewrichtsaandoeningen kunnen op dezelfde manier worden behandeld, maar kunnen ook onder controle worden gebracht met disease modifying antirheumatic drugs (DMARD's) en andere biologische en gerichte behandelingen die specifieke delen van de immuunrespons onderdrukken.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

Een warme verbinding op zichzelf kan niets betekenen of een teken zijn van een zorgwekkende toestand. Hoewel je misschien je dag kunt doorgaan en het negeren, is het het beste om dat niet te doen. Als de symptomen aanhouden of verergeren, neem dan contact op met uw arts. Indien nodig kunt u doorverwezen worden naar een specialist die bekend staat als reumatoloog voor verder onderzoek.

Als een joint plotseling en extreem heet is, wacht dan niet een dag of twee om ernaar te kijken. Ga naar de dichtstbijzijnde inloopkliniek, spoedeisende hulpcentrum of eerste hulp als uw arts u niet kan zien, vooral als het gewricht pijnlijk, gezwollen of zichtbaar misvormd is.

Als de pijn extreem is en gepaard gaat met koorts, koude rillingen, duizeligheid, een onregelmatige hartslag en snelle veranderingen in de huidskleur of het uiterlijk, dient u een spoedeisende hulp in te roepen, ongeacht of u recent een verwonding of een chirurgische ingreep heeft gehad.

Zulke symptomen lossen zelden zelfstandig op en kunnen leiden tot een medische crisis als ze niet worden behandeld.

Oorzaken en behandeling van gezamenlijke effusie