Longkanker bij vrouwen: symptomen, behandelingen en verschillen

Wist u dat de symptomen van longkanker vaak anders zijn bij vrouwen dan bij mannen?

Het is niet alleen de symptomen die verschillen, echter. Veel aspecten van longkanker, van de meest voorkomende soorten van de ziekte tot overleving, verschillen tussen de geslachten. Laten we eens kijken naar de manieren waarop longkanker uniek is bij vrouwen en wat u moet weten om ervoor te zorgen dat u de best mogelijke gezondheidszorg krijgt.

Longkanker bij vrouwen verschilt op veel manieren van longkanker bij mannen. Maar ondanks duidelijke verschillen in ons uiterlijk, hebben we de neiging om mannen en vrouwen bij elkaar te houden wanneer ze over de ziekte praten. Dit is jammer, omdat de oorzaken, reactie op verschillende behandelingen, overlevingspercentage en de meest voorkomende symptomen verschillen. Wat zijn enkele feiten over longkanker bij vrouwen?

Statistieken

Longkanker is de belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker bij vrouwen, waarbij elk jaar meer vrouwen worden gedood dan borstkanker, baarmoederkanker en eierstokkanker gecombineerd.

Terwijl roken de belangrijkste oorzaak is, heeft 20 procent van de vrouwen die longkanker ontwikkelen nog nooit een sigaret aangeraakt. Bovendien is longkanker eerder aanwezig bij ex-rokers, degenen die de gewoonte hebben geschopt dan vrouwen die momenteel roken.

Eens beschouwd als een 'ziekte van de man', is longkanker niet langer discriminerend. In 2017 wordt naar schatting 116.990 mannen en 105.510 vrouwen gediagnosticeerd met de ziekte.

Hoewel de diagnose van longkanker voor mannen afneemt, blijven ze relatief stabiel voor vrouwen. Dat is, met uitzondering van één groep. Longkanker neemt toe bij jonge, niet rokende vrouwen.

Longkanker komt op een iets jongere leeftijd bij vrouwen voor dan bij mannen en bijna de helft van de longkankers bij jonge volwassenen komt voor bij vrouwen. Hoewel de reden onzeker is (maar niet wordt verklaard door roken), verraste een studie uit 2018 veel toen bleek dat de incidentie van longkanker bij jonge vrouwen hoger dan de incidentie bij jonge mannen, en dit kon niet worden verklaard door verschillen in rookgedrag. Nog maar onlangs (gegevens van 1995 tot 1999) toen de incidentie hoger was bij mannen. Uit statistieken over de incidentie op basis van geslacht van 2010 tot 2014 bleek dat vrouwen meer dan 50% van de gevallen van longkanker vertegenwoordigden in de leeftijd van 30 tot 34, 35 tot 39, 40 tot 44 en 45 tot 49.

Typen in vrouwen versus heren

De soorten longkanker variëren vaak tussen vrouwen en mannen. Er zijn twee primaire soorten longkanker:

• Niet-kleincellige longkanker, dat is goed voor ongeveer 80 procent van de longkanker
• Kleincellige longkanker, die 15 tot 20 procent van de longkankers uitmaakt.

Niet-kleincellige longkankers zijn verreweg de meest voorkomende vorm van longkanker bij vrouwen. Kleincellige longkankers komen ook vaker voor bij mannen, maar het is veel waarschijnlijker dat een man kleincellige longkanker ontwikkelt dan een vrouw.

Kleincellige longkankers hebben de neiging om zich gemakkelijker te verspreiden, en hierdoor kunnen sommige verschillen in prognose tussen de geslachten worden verklaard.

Van niet-kleincellige longkanker zijn er drie subtypes en deze verschillen ook tussen de geslachten. Waaronder:

• Longadenocarcinoom, verantwoordelijk voor ongeveer 50 procent van deze kankers
• Plaveiselcelcarcinoom van de longen, wat neerkomt op ongeveer 30 procent van de niet-kleincellige longkankers.
• Grootcellige longkanker, die goed is voor ongeveer 10 procent van deze kankers.

(De aantallen hier tellen niet op tot 100 procent omdat sommige tumoren kenmerken hebben van meer dan één type longkanker, zoals adenosquamous.)

Longadenocarcinoom is verreweg het meest voorkomende type longkanker bij vrouwen en is ook het type longkanker dat het minst wordt geassocieerd met roken. Mannen hebben meer kans dan vrouwen om plaveiselcel-longkanker te krijgen.

BAC (Bronchioalveolar carcinoma), een aandoening die is geherclassificeerd als een vorm van longadenocarcinoom, is een zeldzame vorm van longkanker die vaker voorkomt bij vrouwen. Om onbekende redenen lijkt de incidentie van BAC (nu geclassificeerd als longadenocarcinoom) wereldwijd toe te nemen, vooral onder jongere, niet-rokende vrouwen.

Deze verschillen in soorten longkanker tussen mannen en vrouwen kunnen verantwoordelijk zijn voor enkele van de verschillen in symptomen die het meest voorkomen bij mannen en vrouwen.

Oorzaken

Hoewel roken de belangrijkste oorzaak is van longkanker bij vrouwen, is een hoger percentage vrouwen die longkanker ontwikkelen levenslange niet-rokers.

Enkele van de oorzaken kunnen zijn blootstelling aan radon in onze huizen, passief roken, andere milieu- en beroepsmatige blootstelling of een genetische aanleg. Recente studies suggereren dat een infectie met het humaan papillomavirus (HPV) mogelijk ook een rol speelt

Gemeenschappelijke symptomen

We hebben geleerd dat de symptomen van hartaanvallen bij mannen en vrouwen anders zijn en hetzelfde geldt voor longkanker.

Mannen met longkanker hebben meer kans op een aanhoudende hoest, hoesten bloed op of ontwikkelen luchtweginfecties door tumoren die de luchtwegen blokkeren. De eerste symptomen van longkanker bij vrouwen zijn daarentegen vaak een vaag gevoel van kortademigheid (soms toegeschreven aan ouderdom of gewichtstoename of uit vorm raken) en vermoeidheid.

Deze verschillen in symptomen kunnen ten minste gedeeltelijk verband houden met verschillen in het type longkankers tussen mannen en vrouwen.

Mannen hebben meer kans op het ontwikkelen van kleincellige longkanker of plaveiselcel-longkanker dan vrouwen. Deze kankers groeien vaak dichtbij of in de grote luchtwegen van de longen. Op deze locatie kunnen ze gemakkelijk een hoest, bloeding of obstructie van de luchtwegen veroorzaken, waardoor infecties zoals longontsteking of instorting van de longen (atelectasis) worden veroorzaakt, Daarentegen is longadenocarcinoom verreweg het meest voorkomende type longkanker bij vrouwen. Deze tumoren groeien meestal in de periferie van de longen, ver van de grote luchtwegen. Om deze reden is het minder waarschijnlijk dat ze leiden tot hoest, omdat iemand bloed ophoest of de luchtwegen belemmert die leiden tot infecties.

In plaats daarvan kunnen adenocarcinomen behoorlijk groot worden voordat ze worden gedetecteerd. Deze groei kan leiden tot langzaam verslechterende kortademigheid en vermoeidheid. Vaak hebben vrouwen geen symptomen totdat deze longkankers zich hebben uitgezaaid (uitgezaaid) naar andere delen van het lichaam. Metastasen naar de hersenen kunnen oogklachten, gevoelloosheid of zwakte veroorzaken. Metastasen naar botten kunnen botpijn, rugpijn, pijn op de borst of schouderpijn veroorzaken. Er kunnen andere symptomen optreden die verband houden met gemetastaseerde kanker in het algemeen, zoals onbedoeld gewichtsverlies.

Minder vaak voorkomende symptomen

Zoals hierboven opgemerkt, hebben de meest voorkomende soorten longkanker bij mannen de neiging om dichtbij de centrale luchtwegen te groeien. Deze tumoren hebben de neiging symptomen eerder in de loop van de ziekte te veroorzaken, met symptomen die verband houden met de aanwezigheid van de tumor nabij de luchtweg. Als zodanig kan hoesten van bloed, obstructie leidend tot longinstorting (atelectasis) en hoesten eerder worden gezien in longkankers bij mannen dan bij vrouwen.

Een andere groep symptomen die soms met longkanker wordt waargenomen, is het paraneoplastisch syndroom. Een paraneoplastisch syndroom is een groep symptomen die wordt veroorzaakt door hormoonachtige stoffen die worden uitgescheiden door tumoren en die het vaakst wordt waargenomen met kleincellige longkanker, plaveiselcelongekanker en grote-celcarcinomen-kankers die vaker bij mannen worden aangetroffen.

Paraneoplastische symptomen kunnen een verhoogd calciumniveau in het bloed (hypercalciëmie), een laag natriumgehalte, zwakte in de bovenste ledematen, verlies van coördinatie en spierkrampen naast andere symptomen omvatten.

Paraneoplastisch syndroom

Behandelingsopties

De behandelingen die u en uw arts kiezen, bevatten vaak een combinatie van therapieën. Om te begrijpen hoe deze worden gebruikt, kan het helpen om het doel van deze verschillende behandelingen te definiëren.

• Lokale behandelingen - Lokale behandelingen zijn ontworpen om kankercellen aan de bron te verwijderen - lokaal - en omvatten chirurgie en bestralingstherapie.
• Systemische behandelingen - Systemische behandelingen zijn ontworpen om kankercellen overal in uw lichaam aan te pakken, niet alleen uw longen. Dit is belangrijk als uw kanker zich buiten uw longen heeft verspreid, of als de kans bestaat dat ten minste een paar cellen buiten uw longen zijn geraakt. Systemische behandelingen omvatten chemotherapie, gerichte therapieën en immunotherapie.

Chirurgie

Voor longkanker in een vroeg stadium (stadium I tot stadium IIIA) kan een operatie een kans bieden op genezing. Er zijn verschillende soorten longkankerchirurgie die kunnen worden gekozen afhankelijk van de grootte van uw tumor en de locatie. Vrouwen met een longkankeroperatie hebben de neiging om het beter te doen dan mannen met deze procedures. In één onderzoek was de mediane overleving na een operatie voor longkanker tweemaal zo lang voor vrouwen als voor mannen.

Bestralingstherapie

Bestralingstherapie kan om verschillende redenen worden gedaan. In een vroeg stadium van longkanker die om een ​​of andere reden niet kan worden toegepast, kan een techniek die stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) wordt genoemd, een kans bieden op genezing.

Bestralingstherapie wordt vaak gedaan (externe bestraling) na een operatie om resterende kankercellen op te ruimen. Het kan ook voorafgaand aan de operatie samen met chemotherapie worden gedaan in een poging om een ​​tumor te verkleinen tot een grootte die met een operatie kan worden verwijderd.

Bestralingstherapie kan ook worden uitgevoerd als een palliatieve behandeling - een behandeling die is bedoeld om kanker niet te genezen, maar om het leven te verlengen of de symptomen van de ziekte te verbeteren. In de afgelopen jaren is SBRT gebruikt voor sommige mensen met slechts enkele metastasen in de hersenen van stadium 4-longkanker. Hoewel dit niet vaak een optie is, heeft het verwijderen van "oligometastasen" op deze manier geresulteerd in overleving op de lange termijn voor sommige mensen.

chemotherapie

Vrouwen reageren historisch gezien op een paar chemotherapie medicijnen die voor longkanker worden gebruikt, beter dan mannen.

Gerichte therapieën

Iedereen die niet-kleincellige longkanker heeft, moet genentesting ondergaan (moleculaire profilering) om te zoeken naar targetbare mutaties en het lijkt erop dat het hebben van een van deze mutaties, met name EGFR, vaker voorkomt bij vrouwen dan bij mannen. Op dit moment zijn behandelingen beschikbaar voor diegenen die EGFR-mutaties, ALK-herrangschikkingen, ROS1-herrangschikkingen en meer (zoals RET-mutaties enz.) Hebben met andere behandelingen die in klinische onderzoeken worden onderzocht. Tarceva (erlotinib) lijkt ook effectiever te zijn voor vrouwen.

immunotherapie

Immunotherapie is een opwindende nieuwe manier om kanker te behandelen, met drie medicijnen in deze categorie die sinds 2015 zijn goedgekeurd voor longkanker.

Klinische proeven

Het National Cancer Institute beveelt aan dat mensen met longkanker overwegen deel te nemen aan klinische onderzoeken. Deze onderzoeken helpen niet alleen om het onderzoek naar longkanker te bevorderen, maar bieden mensen soms levensverlengende behandelingen die anders niet beschikbaar zijn.

Overlevingskansen

Het overlevingspercentage voor longkanker bij vrouwen is hoger dan voor mannen in alle stadia van de ziekte. Helaas is de totale 5-jaarsoverleving slechts 18 procent (tegenover 12 procent voor mannen), maar dit aantal zal waarschijnlijk in de nabije toekomst toenemen. Als een voorbeeld om deze hoop te illustreren, zijn er meer nieuwe behandelingen goedgekeurd voor longkanker in de periode tussen 2011 en 2017, dan tijdens de veertig jaar voorafgaand aan 2011. Het kan helpen in gedachten te houden dat de overlevingspercentages worden geschat op basis van statistieken over hoe mensen reageerden in het verleden op behandelingen tegen longkanker.

De rol van oestrogeen

Het is waarschijnlijk dat oestrogeen een rol speelt in de ontwikkeling en progressie van longkanker en er wordt onderzoek gedaan om dit verder te definiëren. Vrouwen die hun eierstokken operatief verwijderd hebben vóór de menopauze lopen mogelijk een hoger risico op het ontwikkelen van longkanker. Recent onderzoek suggereert dat behandeling met oestrogeen en progesteron (hormoonvervangende therapie) na de menopauze het risico op overlijden aan longkanker kan vergroten. Daarentegen is het gebruik van alleen oestrogeentherapie geassocieerd met een lager risico om aan de ziekte te overlijden.

Daarentegen zijn zowel het gebruik van anticonceptiepillen als hormoonvervangingstherapie (behalve degenen die hormonen gebruiken na de chirurgische menopauze) geassocieerd met een lager risico op het ontwikkelen van longkanker.

Dit contrast tussen sterven aan en ontwikkeling van longkanker suggereert dat oestrogeen meer dan één rol speelt bij longkanker.

Ondersteuningsbronnen

Helaas was er tot voor kort minder steun beschikbaar voor vrouwen met longkanker dan beschikbaar was voor sommige andere kankers. Maar wat de longkankergemeenschap in aantal mist, maakt het tot in de diepte, en er is een zeer actieve en ondersteunende longkankergemeenschap die er is. Als je op sociale media bent, kan de hashtag #LCSM je helpen anderen te vinden die met soortgelijke uitdagingen omgaan. Elke andere donderdag op twitter is er een "tweetchat" over een longkankeronderwerp. In tegenstelling tot al het voorgaande, bieden deze chats een mogelijkheid voor longkankerpatiënten, hun verzorgers, voorstanders, longkankerartsen en onderzoekers om met iedereen te communiceren. Meer informatie over longkanker sociale media (#LCSM.)

Hoe een Lung Cancer Support Group te vinden

Je eigen advocaat zijn met kanker

Als we het nummer één ding zouden noemen dat iemand zou kunnen doen om hun overleving met longkanker te verbeteren, zou het zijn om voor jezelf te pleiten. Als je betrokken raakt bij de longkankergemeenschap, zul je verschillende vrouwen tegenkomen die alleen in leven zijn omdat ze betrokken raakten en leerde over nieuwere behandelingen. Longkankerbehandelingen veranderen snel. Leer hoe u uw kanker online kunt onderzoeken en geloofwaardige informatie kunt vinden. U zult ook willen ontdekken hoe u een zelfverdediger kunt zijn in uw kankerzorg. Gelukkig hoef je dit niet alleen te doen. Naast de longkankergemeenschap hebben verschillende longkankerorganisaties samengewerkt om een ​​klinisch onderzoeksmodel voor longkanker te ontwikkelen. Met deze gratis service kan een navigator uw specifieke diagnose bekijken en controleren of klinische proeven overal ter wereld plaatsvinden die mogelijk een optie voor u zijn.

Hoe te pleiten voor jezelf als een kankerpatiënt

Wanneer je geliefde een longkanker heeft

Als het uw geliefde is met de diagnose longkanker, kunt u zich overweldigd en hulpeloos voelen. Hoe kun je je geliefde het beste ondersteunen met kanker? Neem even de tijd om in haar schoenen te stappen. Het belangrijkste dat je kunt doen is luisteren en er zijn. Een van de grootste angsten voor mensen met kanker is dat ze alleen zijn.

Bewustzijn en financiering

Hoewel veel meer vrouwen sterven aan longkanker dan borstkanker, wordt er veel meer geld besteed aan onderzoek naar borstkanker dan onderzoek naar longkanker. Veel mensen werken onvermoeibaar om het stigma van longkanker te verminderen en zowel private als publieke financiering voor de ziekte te vergroten.

Risico verminderen

Gelukkig, hoewel longkanker de belangrijkste oorzaak is van sterfgevallen door kanker bij vrouwen, zijn er enkele dingen die je kunt doen om je risico te verlagen.

• Als je rookt, stop dan.
• Vermijd passief roken.
• Test je huis op radon.
• Oefening.
• Bekijk deze superfoods die het risico op longkanker kunnen verminderen en, als u al met longkanker leeft, neem even de tijd om meer te weten te komen over deze voedselbronnen tegen longkanker.

Een woord van heel goed

Longkanker is in veel opzichten een andere ziekte bij vrouwen dan bij mannen. Gelukkig worden deze verschillen steeds duidelijker naarmate we meer te weten komen over de moleculaire variaties tussen verschillende kankers. Omdat longkanker bij vrouwen nu bijna net zo vaak voorkomt als bij mannen, zullen we waarschijnlijk nog meer verschillen ontdekken die kunnen worden gebruikt om de behandeling te begeleiden en longkankerzorg te personaliseren.