4 Redenen Pesten wordt gebagatelliseerd door opvoeders

De meeste ouders weten dat de eerste stap in het aanpakken van pesten is om het aan de school te melden. Helaas krijgen ze niet altijd het antwoord dat ze zoeken. Er zijn nog steeds leraren en beheerders die klachten over pesten gewoon niet serieus nemen. Ze negeren het probleem helemaal of ze bagatelliseren de ernst en frequentie van het probleem.

Ondertussen beweren andere opvoeders dat ze het probleem zullen aanpakken, maar niet alleen falen om het pesten te onderzoeken, maar ook de pestkoppen van de school niet straffen. En als ze consequenties uitdragen, volgen ze deze soms niet of buigen ze de regels een beetje.

Dit soort ervaring kan erg frustrerend zijn voor ouders. Wanneer hun kind het slachtoffer wordt, willen ze gewoon dat het slechte gedrag tot een einde komt. En zij hebben de hulp van opvoeders nodig om het aan te pakken.

4 redenen waarom pesten gebagatelliseerd wordt

Hoewel er tal van redenen zijn waarom een ​​leraar of beheerder een pestklacht zou kunnen bagatelliseren of negeren, zijn hier de belangrijkste redenen waarom ze gewoon geen tijd lijken te hebben om het probleem adequaat aan te pakken.

Het bord van de leraar is vol. Iedereen weet dat leraren tegenwoordig extreem druk zijn. De verwachtingen die beheerders ervan stellen, kunnen soms overweldigend lijken. Daarom worstelen veel leraren om te voldoen aan de strenge eisen van hun dagelijkse verplichtingen en verantwoordelijkheden. Dus, wanneer er pestincidenten plaatsvinden, hebben veel leraren het gevoel dat ze gewoon niet de tijd of de energie hebben om ermee om te gaan. Hoewel dit antwoord geen excuus is om pesten te negeren, en het stuurt de verkeerde boodschap naar de studenten, is het soms gemakkelijker voor leraren om een ​​oogje dicht te knijpen voor pesten dan om het probleem aan te pakken.

De opvoeders zijn alleen gericht op hun klaslokaal. Meestal gebeurt pesten buiten de klasomgeving. Sterker nog, pesten vindt meestal plaats op allerlei verschillende plekken in de school, inclusief de lunchroom, de gangen, de kleedkamer, de bus en zelfs online. Als gevolg hiervan is het niet ongebruikelijk dat leerkrachten zich niet bewust zijn van pesten in hun gebouw, vooral als ze zich primair richten op het klaslokaal en geen interactie hebben met studenten daarbuiten.

Bovendien weten pestkoppen precies waar de leraren en andere volwassenen zich bevinden voordat ze iemand aanvallen. Om deze reden is het vaak onwaarschijnlijk dat volwassenen getuige zullen zijn van pesten. Alleen die docenten die zich gezamenlijk inspannen om contact te maken met studenten, weten wat er gebeurt buiten de muren van het klaslokaal.

De leraar mist de middelen om het probleem aan te pakken. Sommige leraren willen het pesten in de school echt aanpakken, maar hebben niet de administratieve ondersteuning om veel te bereiken. Ze kunnen bijvoorbeeld studenten naar het kantoor sturen als ze pesten vermoeden, zodat ze alleen maar teruggestuurd worden naar de klas zonder echte gevolgen voor hun slechte gedrag. Bovendien missen veel scholen nog steeds solide programma's voor pestpreventie en lopen ze achter bij het implementeren van programma's die niet alleen het schoolklimaat veranderen, maar ook intimidatie tegengaan.Het is erg moeilijk voor een leraar om pesten op de school effectief aan te pakken wanneer niet iedereen aan boord is met wat er moet gebeuren. Om pestepreventie succesvol te laten zijn, moet er een teambenadering zijn om dit probleem aan te pakken.

De leraar kan verkeerde opvattingen hebben over pesten. Ondanks de vooruitgang die wordt geboekt bij het voorkomen van pesterijen, zijn er sommige leraren die pesten nog steeds beschouwen als een rite de passage. Ze kopen het idee in dat 'kinderen kinderen worden' of geloven dat het ervaren van pesten helpt om kinderen harder te maken. Erger nog, ze beschouwen pesten eerder als een conflict dan als een kwestie van macht en controle waarbij een persoon, of een groep mensen, het slachtoffer controleert en manipuleert.

Als gevolg hiervan proberen deze opvoeders pestkwesties te behandelen op de manier waarop ze conflictoplossing behandelen. Maar helaas mislukken die inspanningen bijna altijd. Pesters zijn niet bereid om compromissen te sluiten en ze intimideren het slachtoffer vaak tijdens elk soort bemiddelingspoging. Als gevolg hiervan zal het benaderen van pestkwesties zoals jij een conflict bijna altijd jammerlijk mislukken.

Wat u kunt doen wanneer pesten gebagatelliseerd of genegeerd wordt

Hoewel het erg frustrerend kan zijn als je bezorgdheid over pesten wordt afgeblazen, is het erg belangrijk dat je volhardt in je inspanningen om het probleem aan te pakken. Zorg ervoor dat u alles documenteert dat uw kind ervaart, evenals de data en tijden waarop de incidenten hebben plaatsgevonden. Houd ook bij wie je hebt gepraat over pesten en hoe ze van plan zijn om het probleem aan te pakken.

Beheerders nemen u eerder serieus wanneer u specifieke datums en tijden kunt noemen waarop het pesten plaatsvond. Ze luisteren ook vaker als je kunt aangeven wat anderen hebben beloofd en niet hebben gedaan. Hier zijn enkele aanvullende suggesties om het pesten aan te pakken.

Blijf praten tot iemand luistert. Als de eerste persoon met wie je praat over het pesten downplays of je klacht negeert, volg dan de commandostructuur en neem contact op met iemand die nieuw is. Blijf de ladder oplopen tot iemand je klachten serieus neemt. Niet alleen zorgt dit ervoor dat het pesten wordt aangepakt, maar het helpt ook uw kind.

Vaak denken kinderen die gepest worden niet dat hun situatie verbetert. Maar wanneer hun ouders kracht tonen en vastbesloten zijn om de situatie opgelost te krijgen, kan dit buitengewoon geruststellend zijn. In feite is uw vastberadenheid om ervoor te zorgen dat het pesten adequaat wordt aangepakt, een van de belangrijkste dingen die u voor uw kind kunt doen. Deze bereidheid om te blijven praten met schoolambtenaren communiceert met uw kinderen dat hun zorgen geldig zijn, dat hun veiligheid belangrijk voor u is en dat zij uw tijd en moeite waard zijn.

Blijf volgen totdat je kind niet langer wordt gepest. Als je eenmaal het gevoel hebt dat je zorgen zijn gehoord en dat de school het pestprobleem adequaat aanpakt, stel dan een tijd in om de voortgang op te volgen. Met andere woorden, check in om er zeker van te zijn dat de school daadwerkelijk deed wat ze zeiden dat ze zouden doen. Het is ook belangrijk om regelmatig met uw kind te communiceren om ervoor te zorgen dat het pesten feitelijk afneemt en dat hij zich veiliger voelt op school.

Als je kind nog steeds wordt lastiggevallen en misbruikt, plant je nog een vergadering met de beheerder die het probleem heeft opgelost. Het is geen geheim dat opvoeders veel problemen hebben om mee om te gaan en als het pesten dat je kind ervaart niet op de voorgrond wordt gehouden, kan het worden vergeten. De school moet op de hoogte worden gehouden van elk pestincident zodat ze de juiste disciplinaire procedures kunnen implementeren.

Onthoud dat genezing van pesten tijd kost. Tegen de tijd dat uw kind u heeft verteld over het pesten waarmee hij te maken heeft, heeft hij waarschijnlijk al geruime tijd met een probleem te maken gehad. Vergeet niet dat kinderen die gepest worden, terughoudend zijn om hun ervaringen te melden. Het is dus zeer waarschijnlijk dat het pesten al zijn tol heeft geëist van uw kind. Start het genezingsproces snel door uw kind eraan te herinneren dat het veel moed nodig had om over zijn ervaringen te praten en dat u trots op hem bent. Je moet ook stappen ondernemen om zijn zelfrespect op te bouwen en te brainstormen over manieren waarop hij kan opkomen tegen pesten en zichzelf kan verdedigen wanneer dat nodig is.

Het doel is niet dat je de situatie voor hem zou oplossen; maar dat je hem in plaats daarvan zou machtigen om deel te nemen aan zijn herstel. Ook benadrukken dat pesten niet zijn schuld is. Hij heeft er niet om gevraagd en er is niets mis met hem. Hij kan echter stappen ondernemen om een ​​minder waarschijnlijk doelwit te worden. Praat met hem over gebieden waar hij misschien wil verbeteren, zoals het ontwikkelen van assertiviteitsvaardigheden en het verbeteren van zijn sociale vaardigheden. De sleutel is dat uw kind eigenaar wordt van zijn genezing en elke vorm van slachtofferdenken terzijde schuift.