Spelen met je autistische kind is niet zo eenvoudig

Als er één probleem is dat door alle jonge kinderen met autisme wordt gedeeld, is het moeilijk met gewone spelvaardigheden. Kleintjes met autisme kunnen speelgoed opstellen of stapelen, alleen spelen en de interactie met hun leeftijdsgenoten weerstaan, of gewoon ronddraaien, schommelen of anderszins tijd doorbrengen in hun eigen wereld. Het is deze zelf-absorptie die het voor autistische kinderen zo moeilijk maakt om te leren van imitatie, om met andere kinderen om te gaan, of om contact te maken met volwassenen in hun leven.

In theorie kunnen ouders een sleutelrol spelen door hun autistische kinderen daadwerkelijk te leren spelen. Maar terwijl "spelen met je kind" klinkt als een goed idee, kan het heel, heel uitdagend zijn voor de ouder van een autistisch kind.

Wat is er zo moeilijk aan het spelen met een autistisch kind?

• Het is niet altijd gemakkelijk om zelfs de aandacht van een autistisch kind vast te houden of hun aandacht langer dan een minuut te houden
• Als een kind met autisme eenmaal is geëngageerd, geeft het vaak de voorkeur aan dezelfde dingen steeds opnieuw en kan het moeilijk zijn om het patroon te doorbreken
• Kinderen met autisme brengen zelden hun eigen ideeën of energie naar interactief spel, dus alle ideeën en energie moeten van de ouder komen. Dit kan vermoeiend en frustrerend zijn.
• De gebruikelijke hulpmiddelen die we gebruiken om kinderen te betrekken, vragen te stellen, suggesties aan te bieden, een intrigerende activiteit te starten - kunnen vlak langs het kind met autisme gaan.

Maar al deze kwesties zijn niets vergeleken met het zeer reële gevoel van pijn en verdriet van ouders wanneer hun eigen kind ze negeert ten gunste van een interne wereld of object. Ja, de meeste ouders kunnen voorbij een gevoel van afwijzing komen om te experimenteren met nieuwe manieren om in contact te komen en te verbinden. Maar wanneer we contact opnemen met ons kind en hij ons negeert; wanneer we ons kind knuffelen en ze wegtrekt; wanneer we ons kind engageren en hij lijkt zich niet bewust te zijn - het is buitengewoon moeilijk om de emotionele energie te vinden om te blijven proberen.

Een andere grote hindernis is de trieste werkelijkheid dat een heleboel ouders vergeten zijn hoe ze gewoon moeten spelen. Natuurlijk kunnen ze bordspellen of sporten spelen, maar het idee om zich voor te doen als iemand of iets dat ze niet zijn, is niet langer aantrekkelijk. De meeste ouders kunnen gewoon speeldatums regelen en achterblijven terwijl hun kinderen symbolische interacties oefenen, relaties opbouwen, ervaring opdoen en emoties beheren. Maar ouders met autistische kinderen hebben die luxe niet.

Er zijn ontwikkelingstherapieën die er specifiek op zijn gericht om ouders te voorzien van de middelen om te spelen met hun autistische kinderen - en die therapieën zijn niet alleen hulpmiddelen voor spel, maar ook hulpmiddelen voor communicatieve en cognitieve groei. Floortime en RDI zijn beide goede aanwijzingen voor ouders om zich om te draaien. Maar zelfs met ondersteuning en informatie over "hoe om te spelen met je autistische kind," de meeste ouders voelen zich een beetje overweldigd door de uitdaging.

Hoe speel je met je jonge kind met autisme? Heb je gereedschap of trucs gevonden om jezelf op te houden en te activeren, en om de creatieve sappen te laten stromen?

Ontwikkelings-therapieën voor autismespectrumstoornissen

Ontwikkelings-therapieën voor autismespectrumstoornissen werken aan de 'kernachterstanden' van autisme, waaronder problemen met sociale en communicatieve vaardigheden. Ze zijn afgestemd op het individuele kind en worden vaak beheerd door de ouders. Floortime, RDI en Son-Rise zijn de beste ontwikkelingstherapieën voor autisme. Meer informatie over ontwikkelingstherapie en de verschillende benaderingen. Zijn deze technieken voor jou?

Wat is Floortime?

Floortime is het centrale kenmerk van de therapeutische benadering van DIR (Developmental, Individual-Difference, Relationship-Based), ontwikkeld door Stanley Greenspan en Serena Weider. Lees het antwoord van Dr. Greenspan op de vraag "wat maakt floortime anders dan normaal spelen?"

Floortime, een vorm van therapeutisch spel, is niet alleen een belangrijke ontwikkelingsbehandeling, het is ook een geweldige manier voor ouders om zich te binden met hun autistische kinderen.

Relatie-ontwikkelingsinterventie (RDI): een behandeling voor autisme

Relatie-ontwikkelingsinterventie (RDI) is een relatief nieuwe benadering van autisme-behandeling. Ontwikkeld door Dr. Steven Gutstein, is de claim dat het "kerngebreken" aanpakt om de sociale / communicatievaardigheden en flexibel denken enorm te verbeteren.