Lupron-bijwerkingen en -risico's bij IVF-behandeling

Lupron, een GnRH-agonist, is een van de bekendste en meest gehate IVF-injecteerbare vruchtbaarheidsmedicijnen. Dit komt vooral door de vervelende bijwerkingen: stemmingswisselingen, hoofdpijn en opvliegers.

GnRH-agonisten zoals Lupron worden voornamelijk gebruikt voor de behandeling van endometriose en fibromen. Minder vaak kan een GnRH-agonist worden gebruikt om de eisprong te stimuleren in plaats van de gebruikelijke hCG-triggerfoto tijdens een IUI-cyclus.

Het gebruik van Lupron voor vruchtbaarheidsbehandelingen zoals IVF wordt als "off-label" beschouwd. Dat gezegd hebbende, Lupron is al vele jaren een onderdeel van vruchtbaarheidsbehandelingen. De aanduiding "off-label" hoeft u zich geen zorgen te maken.

Op de lange termijn kunnen de bijwerkingen van Lupron ernstig zijn. Langdurige lupronbehandeling vindt plaats met endometriose of fibroïde behandeling.

Bij gebruik als vruchtbaarheidsbehandeling is Lupron een medicijn voor gebruik op korte termijn.

Welke medicijnen zijn GnRH-agonisten?

Lupron is slechts één merk van GnRH-agonisten.

Leuprolide-acetaat, verkocht onder de merknaam Lupron Depot, wordt via injecties genomen, meestal beginnend in de cyclus voordat de IVF-behandeling begint.

Bij gebruik voor IVF kan Lupron worden toegediend als één injectie of dagelijkse injecties.

Nafarelinacetaat, verkocht onder de merknaam Synarel en busereline, verkocht onder de merknaam Suprecur, zijn GnRH-agonisten die via een dagelijkse neusspray worden ingenomen.

Ze worden meestal ook gestart de maand voordat IVF is gepland.

Goserelin, verkocht onder de merknaam Zoladex, is een GnRH-agonist die wordt afgeleverd via een klein, biologisch afbreekbaar implantaat dat net onder de huid wordt ingespoten.

Eén implantaat duurt één maand.

Bijwerkingen van Lupron

Lupron heeft het lichaam in wezen in een omkeerbare tijdelijke menopauze gebracht. De meeste bijwerkingen zijn vergelijkbaar met die van vrouwen tijdens de menopauze.

Het goede nieuws is dat als eenmaal de behandeling met gonadotrofine is gestart, veel van de bijwerkingen zullen worden verlicht. (U zult dan echter te maken krijgen met bijwerkingen en risico's van gonadotropine.)

Notitie: Hoeveel bijwerkingen u ondervindt, hangt af van het waarom en hoe lang u de GnRH-agonisten gebruikt. Omdat Lupron de meest gebruikte GnRH-agonist is tijdens de vruchtbaarheidsbehandeling, verwijzen de onderstaande bijwerkingenpercentages naar specifiek onderzoek naar Lupron bij gebruik gedurende meerdere weken. Hoewel de percentages kunnen verschillen tussen de verschillende vormen van de GnRH-agonisten, is de algemene lijst van mogelijke bijwerkingen vergelijkbaar.

Vaak voorkomende bijwerkingen van Lupron zijn:

Opvliegers (70 - 80 procent)
Hoofdpijn (25 - 32 procent)
Stemmingswisselingen en depressie (10 - 22 procent)
Vaginale droogheid en irritatie (11 - 28 procent)
Acne (10 procent)
Algemene pijn in het lichaam (8 - 19 procent)
Misselijkheid (8 - 13 procent)
Gewrichtspijn (7 - 8 procent)
Oedeem (5 - 7 procent)
Nervositeit (4 - 6 procent)
Algemene maagklachten (3 - 7 procent)
Gewichtstoename (3 - 13 procent)
Verminderde libido (2 - 11 procent)
Duizeligheid (2 - 11 procent)
Tintelingen ("pinnen en naalden") in de armen en benen (1 - 7 procent)
Borstgevoel (2 - 6 procent)

Bij langdurig gebruik, zoals bij de behandeling van endometriose of myomen, kunt u stoppen met uw menstruatie. Dit is technisch gezien geen bijwerking, omdat het een beoogd resultaat van het medicijn is (om de hormonen af te sluiten die de menstruatie veroorzaken).

Wanneer GnRH-agonisten via een injectie worden ingenomen, kunnen pijn en roodheid op de injectieplaats optreden.

Bij gebruik als neusspray kan irritatie van de sinussen optreden.

Belangrijke notitie! Niet alle mogelijke bijwerkingen en risico's worden vermeld. Neem contact op met uw arts als u ernstige bijwerkingen ervaart, ongebruikelijke symptomen heeft of zich zorgen maakt om welke reden dan ook. De informatie in dit artikel is geen vervanging voor overleg met een medische professional.

Wat zijn GnRH-agonisten? Hoe worden ze gebruikt tijdens IVF?

Een soort vruchtbaarheidsmedicijn, GnRH-agonisten zijn kunstmatige hormonen die het natuurlijke hormoon gonadotropine-releasing hormone (GnRH) van het lichaam nabootsen.

Een GnRH-agonist leidt eerst tot een snelle toename van de productie van de hormonen FSH en LH. Na deze korte toename stopt de hypofyse echter met het produceren van de hormonen, waardoor de ovulatie wordt voorkomen.

Die eerste boost in FSH en LH is waarom GnRH-agonisten soms kunnen worden gebruikt om de ovulatie te activeren.

Het is ook waarom, wanneer het wordt gebruikt om endometriose te behandelen, de symptomen in het begin kunnen verslechteren. (Zie hieronder voor meer informatie hierover.)

In de IVF-behandeling worden geneesmiddelen zoals Lupron samen met gonadotropines gebruikt. De agonisten voorkomen natuurlijke ovulatie.

In plaats daarvan zal de vruchtbaarheidsarts de ovulatie met andere vruchtbaarheidsmiddelen kunstmatig stimuleren, op een gecontroleerde manier die bekend staat als superovulatie.

Het medicijn voorkomt ook de natuurlijke LH-piek. Een natuurlijke LH-piek kan ertoe leiden dat de eieren ovuleren voordat ze uit de eierstokken kunnen worden gehaald.

(Als de eieren worden geovuleerd voordat ze worden teruggehaald, raken ze "verloren" in de bekkenholte en kunnen ze niet worden gebruikt voor IVF-behandeling als dit gebeurt.)

Hoe worden GnRH-agonisten gebruikt om endometriose en fibromen te behandelen?

Bij gebruik voor de behandeling van endometriose worden GnRH-agonisten continu genomen gedurende een periode van drie tot zes maanden. Hoe vaak u injecties en / of de neusspray krijgt, hangt af van het medicijn dat wordt gebruikt.

Het doel bij de endometriosebehandeling is om de productie van oestrogeen, dat de endometriale afzettingen voedt, te stoppen. Door deze afzettingen te "uithongeren" wordt de pijn verminderd.

Tijdens de eerste twee tot drie weken behandeling kunnen uw symptomen verslechteren. Dit gebeurt vanwege de initiële boost in FSH en LH. Raadpleeg uw arts als u zich zorgen maakt.

Na ongeveer vier tot acht weken zouden uw symptomen van endometriose moeten verbeteren.

Wanneer het wordt gebruikt om fibromen te behandelen, is het doel meestal om de grootte van de vleesboom te verminderen vóór de operatie. Door de fibroom van oestrogeen te "uithongeren", krimpt de massa. De behandeling kan drie of vier maanden vóór de geplande operatie plaatsvinden.

Omdat deze medicijnen een tijdelijke menopauzale staat veroorzaken, is het belangrijk om te weten dat u niet zwanger kunt worden tijdens het gebruik van GnRH-agonisten voor endometriose of fibromen.

Ze zijn geen vruchtbaarheidsbehandeling voor endometriose of vleesbomen, en ze zullen je vruchtbaarheid niet verbeteren.

Als u zwanger wilt worden, moet u de behandeling staken.

Afhankelijk van het medicijn dat u inneemt, kan het vier tot zes weken duren (met neusspray agonisten) of zes tot tien weken (met injecties) om uw vruchtbaarheid te laten terugkeren.

Belangrijke notitie: u moet niet op GnRH-agonisten vertrouwen om de ovulatie absoluut te voorkomen. Als u continu wordt gebruikt en als u zwanger wordt, kunnen GnRH-agonisten een zich ontwikkelende foetus schaden.

Om deze reden moet u mogelijk een barrièremethode voor anticonceptie gebruiken (zoals condooms of een diafragma) om er zeker van te zijn dat u geen zwanger bent.

Praat zoals altijd met uw arts.

Risico's van GnRH-agonisten

De FDA heeft Lupron en andere GnRH-agonisten formeel niet goedgekeurd voor gebruik bij vruchtbaarheidsbehandelingen. Het gebruik ervan tijdens IVF wordt als "off-label" beschouwd. Daarom is het niet echt bekend wat alle risico's zijn bij gebruik voor een vruchtbaarheidsbehandeling.

Met dat gezegd, dit zijn de bekende risico's bij gebruik voor de behandeling van endometriose, vleesbomen of prostaatkanker. De risico's tijdens een IVF-behandeling kunnen vergelijkbaar zijn.

Depressie: Als u een voorgeschiedenis van depressie heeft, kunnen GnRH-agonisten leiden tot ernstige depressie.

Bewaar dit niet bij uw arts; Vertel hen of u een verergering van de depressie ervaart of maak u zich zorgen over stemmingsgerelateerde bijwerkingen.

Verminderde botdichtheid: Bij vrouwen die Lupron gedurende een periode van drie maanden gebruikten, nam de botdichtheid met 2,7 procent af. Zes maanden na de behandeling leek de botdichtheid te verbeteren, maar de langetermijn-nawerkingen zijn niet echt bekend.

Het is ook niet bekend op welk punt de afgenomen botdichtheid onomkeerbaar wordt. Om deze reden wordt een behandeling van meer dan drie tot zes maanden niet aanbevolen.

Lupron wordt niet aanbevolen voor vrouwen die een verhoogde botdichtheid riskeren. Als u een familiegeschiedenis van osteoporose heeft, meld dit dan aan uw arts.

Hypofyse apoplexie: Dit is wanneer een hypofyse tumor (meestal nog niet gediagnosticeerd) bloedt. Dit is uiterst zeldzaam, meestal binnen de eerste twee weken van de behandeling en soms binnen de eerste uren.

Als u plotseling ernstige hoofdpijn, braken, visuele veranderingen, verlamming van de spieren in of rondom uw ogen, een veranderde mentale toestand of tekenen van een hartaanval ervaart, dient u onmiddellijk medische hulp in te roepen.

Een klein verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes, een hartaanval en een beroerte: Deze risico's werden voornamelijk gevonden bij mannen die GnRH-agonisten namen om prostaatkanker te behandelen. Of ze een risico vormen bij vrouwen tijdens een IVF-behandeling, is onbekend.

Alternatieven voor GnRH-agonisten

Het is belangrijk om te weten dat GnRH-agonisten niet de enige optie voor IVF zijn.

Een alternatief omvat GnRH-antagonisten, zoals Antagon (ganirelixacetaat) en Cetrotide (cetrorelix).

Anders dan GnRH-agonisten zijn GnRH-antagonisten door de FDA goedgekeurd voor gebruik tijdens een IVF-behandeling. Je neemt ze ook voor een kortere periode. Dit kan de hoeveelheid of de duur van het optreden van bijwerkingen verminderen.

GnRH-antagonisten kunnen volgens sommige onderzoeken veiliger zijn. Bij gebruik tijdens de vruchtbaarheidsbehandeling hadden vrouwen een lager risico op het ontwikkelen van ovarieel hyperstimulatiesyndroom in vergelijking met GnRH-agonisten.

De mogelijke nadelen zijn dat GnRH-antagonisten duurder zijn en dat niet alle vruchtbaarheidsspecialisten eraan gewend zijn ze te gebruiken.