Arteriële bloedgas (ABG) testen en resultaten

Een arteriële bloedgastest, algemeen bekend als een ABG, wordt uitgevoerd op bloed dat wordt afgenomen uit een slagader. Het wordt gebruikt om te zien hoe goed de longen functioneren en om de effectiviteit van respiratoire therapieën te bepalen, zoals het gebruik van een beademingsapparaat, CPAP, BiPAP of zuurstof. Een bloedgas kan ook de aanwezigheid van nierproblemen onthullen, maar wordt meestal niet uitgevoerd om problemen met de nieren te diagnosticeren.

De ABG is een van de meest uitgevoerde tests vóór de operatie, vooral bij patiënten die ademhalingsproblemen of longziekten hebben of vermoedelijk hebben. Een ABG moet worden verwacht als de operatie lang duurt of als de patiënt voor langere tijd op de beademingstoestel zit. Hierdoor kan het personeel weten of de instellingen van het beademingsapparaat geschikt zijn voor de patiënt.

Hoe een arteriële bloedgastest uit te voeren

Er zijn twee manieren om een ​​ABG te tekenen: een arteriële lijn (een speciaal type IV-lijn die in een slagader wordt geplaatst waardoor arterieel bloed zonder naald kan worden getrokken) of een spuit om bloed uit een ader te trekken.

Een arteriële bloedafname is pijnlijker dan een typische veneuze bloedafname en wordt meestal uitgevoerd op de pols of de lies. Nadat het bloed is afgenomen, kan er gedurende vijf minuten of langer druk op de site worden gehouden om bloeding uit de slagader te voorkomen. Als wordt verwacht dat een patiënt gedurende langere tijd op een beademingstoestel zit, wordt meestal een arteriële lijn geplaatst om herhaalde pijnlijke arteriële stokken te vermijden.

Een arteriële lijn zorgt ervoor dat bloed uit de slagader kan worden afgenomen zonder de patiënt telkens met een naald te steken. Bovendien maakt de arteriële lijn zeer nauwkeurige bloeddrukmonitoring mogelijk die continu is.

Componenten beoordeeld door Arteriële bloedgasproeven

Een ABG kijkt naar vijf verschillende componenten van arterieel bloed:

• pH: De pH van arterieel bloed moet tussen 7.35 en 7.45 zijn. Aanzienlijke pH-veranderingen kunnen duiden op levensbedreigende problemen die snel moeten worden behandeld. Een pH van 6,9 wordt typisch beschouwd als het lage uiteinde van de overlevende pH-veranderingen.
• Kooldioxide (PCO2): Bepaalt of uw lichaam in staat is om zich op passende wijze van kooldioxide te ontdoen of dat koolstofdioxide door het lichaam wordt vastgehouden.
• Zuurstof (PO2): Bepaalt of uw longen in staat zijn om zuurstof op de juiste manier in uw bloed te laten komen.
• Bicarbonaat (HCO3): Lage concentraties bicarbonaat in het bloed kunnen wijzen op problemen met de nierfunctie.
• Zuurstofverzadiging (O2): Gemeten op een schaal van 0-100 geeft dit aan hoeveel zuurstof het maakt naar de weefsels van het lichaam. Honderd procent is perfect, en 97% of meer wordt verwacht bij een gezond persoon. Zuurstofsuppletie kan nodig zijn voor lage verzadigingsniveaus.

ABG-interpretatie

Het interpreteren van ABG-resultaten is een complex proces en vereist sterke klinische vaardigheden om rekening te houden met de algehele conditie van een individu. Iets zo eenvoudig als braken kan de resultaten veranderen, net zoals een ernstige of levensbedreigende longaandoening een verandering in ABG-tests kan veroorzaken.

In de ziekenhuisomgeving worden deze resultaten gebruikt om de instellingen van een beademingsapparaat aan te passen of om te bepalen of een patiënt respiratoire ondersteuning nodig heeft met een beademingsapparaat of zuurstof. De resultaten kunnen zijn:

Metabole acidose: Gekenmerkt door een lage pH, lage bicarbonaatspiegels en lage kooldioxide, kan deze aandoening worden veroorzaakt door nierproblemen, te snel ademen of te diep ademen.

Metabolische alkalose: Verhoogde pH, bicarbonaat en koolstofdioxide wijzen er typisch op dat ernstig braken de chemie van het bloed heeft veranderd.

Respiratory Acidosis: Een lage pH, hoge bicarbonaat en hoge koolstofdioxide zijn vaak indicatief voor longaandoeningen, zoals pneumonie, of een ziekte zoals COPD. Kan wijzen op een behoefte aan ventilatorveranderingen als de patiënt aan een beademingsapparaat is.

Ademhalings Alkalose: Een hoge pH, een lage bicarbonaatwaarde en een lage koolstofdioxide duiden meestal op een te snelle of te diepe ademhaling, bijvoorbeeld bij pijn of tijdens hyperventilatie. Kan wijzen op een behoefte aan ventilatorveranderingen als de patiënt aan een beademingsapparaat is.

Een woord van DipHealth

Een arterieel bloedgas kan een zeer nuttige test zijn, maar de interpretatie van deze informatie kan het best aan de professionals worden overgelaten. Resultaten die voor de ene patiënt alarmerend zouden kunnen zijn, zouden voor een andere patiënt normaal kunnen zijn en deze testresultaten kunnen van uur tot uur sterk variëren op basis van ademhalingsinterventies die het verschaffen van zuurstof- of ventilatorinstellingen omvatten.

Uw zorgverlener moet u kunnen vertellen of de resultaten waren zoals verwacht en of de resultaten aangeven dat de patiënt verbetert of meer zuurstof nodig heeft of zelfs de ondersteuning van een beademingsapparaat.