Radiculopathie, Radiculitis en Radiculaire Pijn

Wanneer u een diagnose van de wervelkolom wilt begrijpen, kan het onderscheid maken tussen belangrijke termen een wereld van verschil maken bij het bepalen van de juiste behandelingskuur. De termen zijn gevarieerd en kunnen omvatten: ischias, neuritis, radiculitis, radiculopathie, neuropathie, verwezen pijn of uitstralende pijn.

Eén ding is zeker: ze hebben allemaal te maken met het zenuwstelsel.

Oorzaken van wervelkolompijn

De meerderheid van de wervelkolompijn is te wijten aan een slechte houding en de conditie van uw zachte weefsel, wat betekent dat het leiden van een zittend leven de reden kan zijn dat uw rug pijn doet. Zelfs als u regelmatig oefent, kunnen de bewegingskeuzes die u de hele dag door maakt, de manier waarop spieren, pezen, gewrichtsbanden en fascia samenwerken, verstoren om uw lichaam goed op één lijn te houden.

De houding en de conditie van zacht weefsel spelen ook een belangrijke rol bij het voorkomen van blessures wanneer u extreme sporten beoefent of tijdens sport- of dansbewegingen waarvoor u uw lichaam niet goed hebt voorbereid.

En dan zijn er de verwondingen aan en de voorwaarden van de structuren van de wervelkolom zelf. Deze hebben betrekking op botten, schijven en zenuwen, en zijn over het algemeen ernstiger dan de pijngevallen met betrekking tot houding en zacht weefsel. Afhankelijk van de diagnose kunnen structurele problemen symptomen veroorzaken die verband houden met zenuwcompressie, irritatie of ontsteking.

De relatie van de wervelkolom met het zenuwstelsel

De wervelkolom en het zenuwstelsel hebben een zeer nauwe relatie. Het ruggenmerg, dat een van de twee hoofdstructuren is die het centrale zenuwstelsel omvat, is ondergebracht in de wervelkolom in een gebied dat bekend staat als het wervelkanaal. Het wervelkanaal en het daarin aanwezige snoer bevinden zich verticaal in het midden van de kolom. Beide beslaan de lengte van de kolom.

Het perifere zenuwstelsel bestaat uit alle zenuwen die van het hoofdruggenmerg zijn vertakt; het bestaat ook uit die zenuwen die zich buiten de hersenen bevinden. De perifere zenuwen strekken zich uit tot aan de uiteinden en voorzien hen van sensatie en bewegingsmogelijkheden.

De wervelkolom heeft ook een relatie met het perifere zenuwstelsel, het gebied dat bekend staat als de spinale zenuwwortel. De zenuw verlaat dan de kolom door een gat aan de zijkant van de wervelkolom dat het foramen wordt genoemd.

Deze vertakking van zenuwen vanuit het ruggenmerg en hun daaropvolgende uittreding uit de foramina vindt plaats op bijna elk niveau van de wervelkolom. Omdat de zenuwanatomie goed bekend is bij artsen en anatomen, biedt dit ontwerp een reproduceerbaar patroon, zodat beoefenaars de been- en rugklachten van hun patiënten kunnen testen en ze terug kunnen traceren naar het ruggengraatniveau van waaruit ze ontstaan. Dit is een belangrijk onderdeel van het diagnostische proces voor een aantal spinale aandoeningen.

Wat betekent dit voor u om de voorwaarden te begrijpen die uw arts gebruikt bij het diagnosticeren van uw symptomen? Het biedt een startpunt voor een beter begrip van het getroffen gebied. Van daaruit kunt u de oorzaken en onderscheidende kenmerken bekijken, die u kunnen helpen om de meest geschikte behandelbeslissingen voor u te nemen.

Termen die zenuwpijn beschrijven

Er zijn veel verschillende medische termen die u mogelijk hoort terwijl u de diagnose van uw wervelkolom krijgt en / of het behandelingsproces doorloopt. Veel van hen klinken vergelijkbaar.

radiculopathy

Radiculopathie is een beetje een overkoepelende term en beschrijft elk ziekteproces dat een spinale zenuwwortel beïnvloedt. Als uw arts u meedeelt dat uw pijn te wijten is aan radiculopathie, kunnen een aantal meer specifieke diagnoses, klinische symptomen en symptomen worden opgenomen als onderdeel van de beschrijving.

Veelvoorkomende oorzaken van radiculopathie zijn onder meer hernia en spinale stenose, terwijl minder vaak voorkomende oorzaken een synoviale cyste of tumor kunnen zijn die op de zenuwwortel drukt. Radiculopathie kan voorkomen in de nek, lage rug en in zeldzame gevallen in het thoracale gebied.

Heel vaak wordt radiculopathie veroorzaakt door een vorm van compressie van de spinale zenuwwortel. Bijvoorbeeld geëxtrudeerd materiaal van een hernia kan terechtkomen op een nabijgelegen spinale zenuwwortel en deze onder druk zetten. Dit soort druk heeft de neiging symptomen te veroorzaken die verband houden met radiculopathie, waaronder pijn, gevoelloosheidzwakte en / of elektrische gewaarwordingen die een extremiteit ondergaan.

Terwijl de spinale zenuwwortel de structuur is die wordt gecomprimeerd of geïrriteerd in gevallen van radiculopathie, zullen de symptomen vaak elders worden gevoeld. In het bijzonder worden pijn en abnormale gewaarwordingen gewoonlijk gevoeld langs het pad van de takken die ontstaan ​​uit de aangetaste spinale zenuwwortel. Dit is de reden voor symptomen ervaren in de extremiteit.

U vraagt ​​zich misschien af ​​waarom uw symptomen in één extremiteit worden gevoeld, maar niet allebei. Een voorbeeld kan pijn, zwakte en gevoelloosheid zijn die in slechts één been aanwezig is.

Hoewel er aan elke kant van de kolom een ​​spinale zenuwwortel is, hebben verwondingen, trauma en / of problemen die voortkomen uit degeneratie deze niet evenmin. Daar zijn een aantal redenen voor, maar een van de meest voorkomende is een defecte carrosseriebouwer waarbij de ene kant meer onder druk staat dan de andere. De slijtage die hierdoor ontstaat heeft de neiging om deze getroffen kant te begunstigen.

En letsellocatie speelt ook een rol. Als de hernia opnieuw wordt gebruikt, heeft het materiaal dat uit het midden van de schijfstructuur ontsnapt, de neiging om in één richting te reizen - hetzij rechts of links, maar niet beide. Wanneer dit het geval is, zullen de symptomen waarschijnlijk alleen worden ervaren aan de kant waar de zenuwwortel wordt geraakt door het schijfmateriaal.

Opmerking: het gebruikelijke pad van een hernia is gecompliceerder dan puur rechts of puur links; deze voorwaarden waren alleen voor illustratieve doeleinden.

Uitstralen of doorverwezen pijn

Het uitstralen van pijn is anders dan verwezen pijn.

Terwijl uitstralende pijn pijn is die een zenuw afdaalt, wordt verwezen pijn ervaren in een deel van het lichaam dat zich niet in de buurt van zijn werkelijke bron bevindt. De bron van verwezen pijn is meestal een orgaan.

Misschien wel het bekendste voorbeeld van verwezen pijn is pijn in de kaak of arm van iemand met een hartaanval.

Stralende pijn, aan de andere kant, is een term die wordt gebruikt om pijn te beschrijven die het pad volgt van een perifere sensorische zenuw, die zenuwen zijn die informatie bevatten over dingen die je voelt, zoals warmte, koude, pijn en dergelijke.

De meest voorkomende oorzaak van uitstralende pijn is impingement, ook bekend als compressie, van een spinale zenuwwortel; dit is radiculopathie, die hierboven wordt besproken.

Andere verschillen tussen stralende en verwezen pijn kunnen als volgt worden opgemerkt: Gerichte pijn is over het algemeen gevoeld, terwijl uitstralende pijn meer gefocust is in de natuur. En verwezen pijn lijkt dichter bij de bron te zijn dan het uitstralen van pijn.

Oorzaak is een andere onderscheidende factor tussen stralende en doorverwezen pijn. Zoals hierboven besproken, komt stralende pijn vaak tot stand wanneer een spinale zenuwwortel wordt geraakt. Gerichte pijn, aan de andere kant, kan te wijten zijn aan myofasciale triggerpoints of viscerale activiteit, zoals het hierboven aangehaalde voorbeeld van een hartaanval.

radiculitis

Radiculitis is een term die soms meer specifiek wordt gebruikt om radiculopathie te beschrijven. Het onderscheid ligt in de oorzaken van de radiculopathie. Het woord radiculitis verwijst naar een spinale zenuwwortel die ontstoken is, eerder dan gecomprimeerd of anderszins geïrriteerd. Het achtervoegsel -itis verwijst naar een ontsteking. Het voorvoegsel radicu- verwijst naar de spinale zenuwwortel. Radiculitis verwijst dus naar een ontsteking van de spinale zenuwwortel.

Radiculitis verschilt in het algemeen van de meeste gevallen van radiculopathie doordat het niet-samendrukkend is.

Auteurs van een studie uit 2007 gepubliceerd in het tijdschrift Hersenenonderzoek zeggen dat hoewel mechanische factoren bijdragen aan pijn door hernia, het schijfmateriaal zelf, dat vaak contact maakt met de spinale zenuwwortel, ontstekingsremmend is. In het bijzonder zeggen ze dat de nucleus pulposus (de zachte, geleiachtige substantie die zich in het midden van de tussenwervelschijf bevindt en de schijf zijn schokabsorberende kracht geeft) een ontstekingsreactie in het lichaam introduceert.

De auteurs merken ook op dat een schijfoperatie die bedoeld is om "de wortel te ontladen" niet altijd het gewenste effect heeft, wat wijst op de mogelijkheid dat de chemische component verantwoordelijk is voor pijn en andere symptomen.

Radiculaire pijn

Radiculaire pijn is een van de symptomen van radiculopathie. Radiculaire pijn bestaat uit pijn die uit de spinale zenuwwortel straalt, een deel of helemaal in de extremiteit.

Veel mensen verwarren de termen radiculaire pijn en radiculopathie. Nogmaals, radiculaire pijn is een symptoom, wat betekent dat het iets is dat je voelt; radiculopathie is een ziekteproces, dat wil zeggen, iets dat met je lichaam gebeurt.

Radiculopathie veroorzaakt radiculaire pijn. Maar radiculaire pijn vertegenwoordigt niet het volledige symptoomspectrum van radiculopathie.

Radiculopathie symptomen omvatten ook gevoelloosheid, zwakte of elektrische gewaarwordingen zoals pinnen en naalden, branden of schokken die in één extremiteit verdwijnen.

neuropathie

Neuropathie is een andere brede, algemene overkoepelende term. Het verwijst naar elke disfunctie of ziekte die de zenuwen aantast. Het wordt meestal ingedeeld op basis van de oorzaak, zoals diabetische neuropathie of de locatie.

Neuropathie kan overal in het lichaam voorkomen, inclusief de perifere zenuwen, de autonome zenuwen (zenuwen die organen dienen) en zenuwen die zich in de schedel bevinden en dienen voor uw ogen, oren en meer. Een bekend voorbeeld van perifere neuropathie is carpaletunnelsyndroom.

Eén spinale aandoening waarvan bekend is dat deze perifere neuropathie veroorzaakt, is spinale stenose, waarbij veranderingen in de foramina (hierboven gedefinieerd) die een versmallend effect hebben op deze ruimte, de zenuwen comprimeren wanneer ze de wervelkolom verlaten.

Met neuropathie is het soms moeilijk om te zeggen waar het probleem werkelijk is.

In het voorbeeld van de handworteltunnel kunnen de symptomen van tintelingen en / of zwakte in de hand afkomstig zijn van zenuwen die zijn gecomprimeerd door een kruiselings lint van bindweefsel aan de pols, het flexor-retinaculum. In dit geval zijn de zenuwen in de extremiteit getroffen, waardoor deze aandoening een neuropathie wordt.

Maar dezelfde symptomen kunnen bijvoorbeeld te wijten zijn aan een irritatie van de spinale zenuwwortel op C-7. In dit geval zijn de pijn en andere aandoeningen het gevolg van pijn die van de wortel naar de pols straalt.

Neuropathie kan veel zenuwen tegelijkertijd of slechts één beïnvloeden. Wanneer meerdere zenuwen betrokken zijn, wordt de aandoening polyneuropathie genoemd. Als het er maar een is, staat dit bekend als mononeuropathie.

zenuwontsteking

Neuritis is een type neuropathie dat wijst op zenuwontsteking. Zoals met de term radiculitis, is de locatie van belang.

Het verschil tussen de twee "-itises" is dat radiculitis verwijst naar een ontsteking van de spinale zenuwwortel.

Neuritis, aan de andere kant, wordt meestal gebruikt om ontsteking van perifere zenuwen te beschrijven nadat ze de wervelkolom hebben verlaten.

Perifere zenuwen zijn de items waar de meesten van ons aan denken als we het hebben over zenuwen - de (meestal) lange, dunne strengen die sensatie, gevoel en bewegingsimpulsen leveren aan alle delen van het lichaam die zich buiten het centrale zenuwstelsel bevinden. Dit omvat, maar is niet beperkt tot, de armen en benen.

Neuritis kan leiden tot radiculaire pijn, evenals andere zenuwklachten.

Ischias

Over het algemeen gebruiken mensen de term ischias om symptomen te beschrijven die uitstralende pijn omvatten die in de heup, de bil of het been gaat. Een van de meest voorkomende oorzaken van deze definitie van ischias is radiculopathie, die hierboven wordt besproken. Een andere is spinale stenose.

Een van de minst voorkomende oorzaken is het piriformis-syndroom, waarbij een hechte bilspier, de piriformis-spier, de heupzenuw die net eronder stroomt vernauwt.

Als het om ischias gaat, is de belangrijkste afhaalmomenten dat deze term je niet definitief vertelt waar je been-, heup- of bilpijn vandaan komt. Voor de beste resultaten is het raadzaam om uw symptomen te laten diagnosticeren voordat u bepaalt welke behandeloptie het beste bij u past.

Pijnpreventie en -behandeling

Spinale problemen die de zenuwen aantasten zijn vaak het gevolg van degeneratieve veranderingen die optreden als we ouder worden of als gevolg van een verwonding. Voorbeelden hiervan zijn degeneratieve discopathie, facetgewrichtshypertrofie, spinale artritis, wervelkanaalstenose en hypertrofie, een term die betekent dat u groter wordt, van uw ruggenmergbanden.

In deze gevallen is preventie misschien niet mogelijk, maar kunt u de degeneratiegraad vertragen door een regelmatig oefenprogramma te handhaven. Een dergelijk programma moet een bewegingsbereik omvatten (bijvoorbeeld flexibiliteit of strekbewegingen, kernversterkend werk en aërobe activiteit).

Een andere strategie voor het verminderen van het optreden van degeneratieve veranderingen in de wervelkolom is om blessures te voorkomen voordat ze gebeuren. Nogmaals, een goed gemaakt oefenprogramma kan helpen. U zou kunnen overwegen om een ​​fysiotherapeut te bezoeken die gespecialiseerd is in ouder wordende patiënten of artritis voor een programma dat is afgestemd op uw specifieke behoeften.

Volgens Johns Hopkins Medicine kan de behandeling van radiculopathie bestaan ​​uit pijnmedicatie, fysiotherapie, gewichtsverlies om de druk op zenuwen of steroïde-injecties te verlichten.

Als deze conservatieve maatregelen falen, kan een operatie nodig zijn om de symptomen te verminderen of te elimineren.