Wat is Radiculopathie?

Radiculopathie is een term die verwijst naar ziekten van de spinale zenuwwortels. Radiculair is een medische term die wortel betekent, verwijzend naar de spinale zenuwwortel.

Een veel voorkomende oorzaak van radiculopathie is compressie van een spinale zenuwwortel.

Spierzenuwwortelcompressie vindt plaats wanneer een structuur zoals de tussenwervelschijf of een botspoor, gevormd als een reactie op langdurige slijtage en scheuring, inwerkt op de ruimte waar de zenuwwortel zich bevindt. Deze aantasting resulteert meestal in de structuur en de zenuwwortel die met elkaar in contact komen, wat irritatie en symptomen veroorzaakt.

Samen met hernia en sporen van botten zijn tumoren, infecties en vasculitis andere oorzaken van radiculopathie. Maar deze zijn zeldzaam.

Gecomprimeerde spinale zenuwwortels kunnen op elk niveau voorkomen vanaf C1-2, wat een gebiedsaanduiding is die overeenkomt met de bovenkant van de nek, helemaal tot aan S4-5, overeenkomend met de basis van de wervelkolom. Dat gezegd hebbende, de meest getroffen gebieden zijn L4-5 en L5-S1 in de lage rug, en C5-6 en C6-7 in de nek.

De zenuwwortel geassocieerd met het grotere aantal is degene die gecomprimeerd wordt.

Wanneer de compressie bijvoorbeeld plaatsvindt op het C5-6-niveau, wordt de spinale zenuwwortel bij C6 gecomprimeerd, maar die bij C5 niet.

Radiculopathie als gevolg van geïrriteerde spinale zenuwwortels in de nek wordt cervicale radiculopathie genoemd; in de lage rug wordt het lumbale radiculopathie genoemd.

Risicofactoren voor Radiculopathie

U loopt meer risico op radiculopathie als u sedentair bent en / of veel rijdt; zitten comprimeert uw schijven, wat kan leiden tot hernia en daaropvolgende irritatie van de zenuwwortels.

Andere factoren die uw risico op radiculopathie kunnen verhogen, zijn:

• Mannelijk geslacht
• Chronische hoest
• Zwangerschap
• Zwaar tillen (routine)
• Roken

Radiculopathie Symptomen

Afhankelijk van de oorzaak van uw gecomprimeerde zenuwwortel, en de locatie ervan, kunnen radiculaire symptomen variëren.

Maar de meest voorkomende zijn nek- en / of schouderpijn, hoofdpijn en scherpe pijn, zwakte, gevoelloosheid, tintelingen of andere elektrische soort sensaties die langs het been (ischias) of arm gaan. Andere symptomen kunnen zijn: gestoorde reflexen, zwakte, spierstijfheid, beperkte beweging en - met cervicale radiculopathie - pijn of scherpe pijn wanneer u uw nek achterwaarts verlengt.

Een diagnose krijgen van Radiculopathie

Volgens een recensie uit 2011 gepubliceerd in het tijdschrift Hospital for Special Surgery, ongeveer 75 procent van de radiculopathie gevallen kan worden gediagnosticeerd door een M.D. gewoon door het nemen van een geschiedenis van de patiënt. Uw arts zal hoogstwaarschijnlijk radiculopathie herkennen aan het meest voorkomende symptoom, d.w.z. pijn in één uiteinde en / of gevoelloosheid of elektrische sensatie, ook in één uiteinde, dat overeenkomt met de groep spieren die door de aangedane zenuw wordt bediend. Dit gebied wordt het dermatoom van de zenuw genoemd.

Een ander symptoom dat op radiculopathie kan duiden, is zwakte in specifieke spieren van één extremiteit. In dit geval wordt het gebied dat wordt bediend door de specifieke rugzenuw het myotoom genoemd. Myotomen hebben betrekking op spierfunctie, terwijl dermatomen verband houden met gevoel.

Veel artsen voeren een neurologisch onderzoek en / of besteltesten uit, zoals MRI, naast het fysieke examen.

Tijdens uw fysieke onderzoek zal de arts waarschijnlijk testen op pijn, verlies van gevoel, reflexen en spierkracht in elk van de dermatomen en myotomen.

Door te identificeren welke dermatoom (s) en myotoom (en) zijn aangetast, kan zij bepalen welke spinale zenuwwortel (sen) zijn beschadigd. Het fysieke onderzoek kan tests omvatten die uw pijn reproduceren om de arts te helpen de aard van de zenuwwortelschade te bepalen.

En diagnostische tests, zoals MRI's, kunnen de bevindingen van het fysieke onderzoek helpen bevestigen, of het gebied van waaruit uw symptomen kunnen ontstaan ​​nader bepalen.

Niet-chirurgische behandeling voor Radiculopathie

Behandeling voor cervicale en lumbale radiculopathie begint niet-invasief. In feite is de Ziekenhuis voor speciale chirurgie beoordeling hierboven vermeld meldt dat ongeveer 75 tot 90 procent van de mensen met de diagnose van cervicale radiculopathie verbeteren zonder operatie. Ze zeggen dat conservatieve therapieën actief of passief kunnen zijn, maar dat een agressief gebruik van een reeks actieve therapieën, over het algemeen bestaande uit een multidisciplinaire benadering die vooral dingen omvat die patiëntgedrag vereisen, de beste resultaten oplevert.

Dit kan pijnmedicatie in combinatie met een of meer van de volgende omvatten:

1. Fysieke therapieY kan je helpen je spieren uit te rekken en te versterken, en kernstabilisatie te ontwikkelen. Je kunt ook grip krijgen in PT.
2. Immobilisatie van uw cervicale wervelkolom door het dragen van een halsband helpt zachte weefsels om op de juiste manier te genezen.
3. Positioneringshulpmiddelen zoals een cervicaal kussen voor nekradiculopathie kunnen u helpen om een ​​goede nachtrust te krijgen.
4. injecties: Injectie van steroïde medicatie kan helpen zwelling en pijn te verminderen en u comfortabeler te houden.

Chirurgie voor Radiculopathie

Als na zes tot twaalf weken een niet-chirurgische aanpak de pijn niet verlicht, moet u mogelijk een operatie ondergaan. De keuze voor een specifieke procedure zal waarschijnlijk afhangen van het type en de locatie van de wervelkolomzenuwcompressie, de expertise van uw chirurg en als u eerder een wervelkolomoperatie heeft gehad.

Chirurgie die uw arts kan overwegen, omvat:

• Discectomie, wat de meest gebruikelijke procedure is voor radiculopathie als gevolg van een hernia, omvat het operatief verwijderen van de schijf.
• Disectomie met fusie voegt een spinale fusie toe aan discectomie. De fusie kan helpen de wervelkolom te stabiliseren. Voor deze procedure kan een bottransplantaat nodig zijn.
• Schijfvervanging is een relatief nieuwe chirurgische techniek die niet vaak wordt gegeven. Voorstanders zeggen dat het voordeel van discectomie met fusie is dat het de beweging van de wervelkolom op het niveau van de operatie behoudt.
• Een posterieure cervicale laminoforaminotomie wordt soms gegeven als slechts één hernia moet worden geopereerd en het schijfmateriaal uit de zijkant van de wervel komt.

Een studie uit 2018 gepubliceerd in het tijdschrift Moleculaire pijn verschillende behandelingen voor radiculopathie vergeleken en ontdekte dat chirurgie, tractie en steroïde-injecties de beste verandering in pijnstatus opleverden.