Reumatoïde artritis en verhoogd risico op hartziekten
Inhoudsopgave:
- Cardiovasculair risico bij reumatoïde artritis: wat we weten
- Waarom is de verbinding zo belangrijk?
- EULAR-aanbevelingen voor het beheersen van cardiovasculair risico bij RA
- Het komt neer op
De link tussen Gamen en Beleggen. | Tristan De Blick | TEDxCortewalle (December 2024)
Het is bekend dat mensen met reumatoïde artritis (RA) een verhoogd risico hebben op morbiditeit en mortaliteit door hart- en vaatziekten - een risico dat vergelijkbaar is met dat van mensen met type 2-diabetes. Bij mensen met reumatoïde artritis is er een verhoogd risico op een stiltig hartinfarct (hartaanval) en een plotselinge dood.De prevalentie van een hartinfarct is meer dan twee keer hoger bij mensen met reumatoïde artritis in vergelijking met de algemene bevolking.
Het oorzakelijk verband tussen cardiovasculaire aandoeningen en reumatoïde artritis is complex en lijkt verband te houden met verschillende factoren. Traditionele cardiovasculaire risicofactoren (bijv. Hypertensie, obesitas, roken, diabetes, hoog cholesterol), evenals ernstsmarkers voor reumatoïde artritis, dragen hieraan bij.
Cardiovasculair risico bij reumatoïde artritis: wat we weten
Jarenlang hebben onderzoekers de associatie bestudeerd en is er voldoende aandacht besteed aan cardiovasculaire risicofactoren bij mensen met inflammatoire vormen van artritis. Er is zelfs gezegd dat reumatoïde artritis zelf een onafhankelijke risicofactor is voor hart- en vaatziekten. Bevindingen die onderzoekers hebben onthuld zijn onder meer:
- Er is een extra risico op hart- en vaatziekten dat vroeg in het ziekteverloop van reumatoïde artritis voorkomt, die zelfs het begin van de ziekte kan voorspellen.
- Ontsteking speelt een sleutelrol bij hart- en vaatziekten.
- Mensen met reumatoïde artritis lijken te hebben versneld atherosclerose, die zelf wordt beschouwd als een inflammatoire aandoening. Het kan zijn dat het ontstekingsproces van reumatoïde artritis samen met een overmaat pro-inflammatoire cytokines bijdraagt aan de vorming van plaque.
- De auto-immuun-gemedieerde ontsteking van reumatoïde artritis draagt bij tot verhoogde endotheliale dysfunctie, oxidatieve stress en de activering en migratie van leukocyten (witte bloedcellen) in bloedvaten. De adhesie van leukocyten aan vasculair endotheel is de onderscheidende eigenschap van het ontstekingsproces.
- Systemische ontsteking geassocieerd met reumatoïde artritis in combinatie met cardiovasculaire risicofactoren die geassocieerd zijn met levensstijl kunnen bijdragen aan een verhoogde cardiovasculaire ziekte bij reumatoïde artritis.
Waarom is de verbinding zo belangrijk?
Ongeveer de helft van alle sterfgevallen bij mensen met reumatoïde artritis is geassocieerd met hart- en vaatziekten. Cardiovasculaire mortaliteit is verhoogd met 50 procent en het risico op cardiovasculaire aandoeningen is verhoogd met 48 procent bij patiënten met reumatoïde artritis in vergelijking met de algemene populatie.
Mensen die al geruime tijd reumatoïde artritis hebben gehad, mensen met extra-articulaire manifestaties (dat wil zeggen meer dan alleen de gewrichten aantast), evenals mensen met reumafactor en anti-CCP (autoantilichamen) hebben het hoogste risico op cardiovasculaire mortaliteit. Het beheersen van het risico is essentieel.
EULAR-aanbevelingen voor het beheersen van cardiovasculair risico bij RA
In 2009 heeft EULAR (de European League Against Rheumatism) een taskforce samengesteld om aanbevelingen te doen voor het beheersen van het cardiovasculaire risico bij mensen met reumatoïde artritis. De aanbevelingen zijn bijgewerkt in 2015/2016.
Er zijn drie overkoepelende principes die door EULAR worden geboden - en van de 10 aangeboden aanbevelingen, een is nieuw en zes zijn gewijzigd ten opzichte van de versie van 2009.
Overkoepelende principes:
1. Artsen moeten zich bewust zijn van het hogere risico op hart- en vaatziekten bij mensen met reumatoïde artritis in vergelijking met de algemene bevolking.
2. De reumatoloog moet ervoor zorgen dat het risicobeheer van hart- en vaatziekten wordt uitgevoerd bij patiënten met reumatoïde artritis en andere inflammatoire gewrichtsaandoeningen.
3. Het gebruik van NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) en corticosteroïden moet gebeuren volgens specifieke aanbevelingen van EULAR en ASAS (Assessment of Spondyloarthritis International Society).
De 10 aanbevelingen omvatten:
1. Ziekteactiviteit moet optimaal worden beheerst door reumatoïde artritis, spondylitis ankylopoetica en artritis psoriatica om het risico op hart- en vaatziekten te verlagen.
2. Risicoanalyse van hart- en vaatziekten wordt aanbevolen voor mensen met reumatoïde artritis, spondylitis ankylopoetica of psoriatische artritis, minstens één keer in de vijf jaar en mogelijk na een belangrijke verandering in de behandeling.
3. Risico-inschatting voor cardiovasculaire aandoeningen bij mensen met reumatoïde artritis, spondylitis ankylopoetica of psoriatische artritis moet worden uitgevoerd volgens de nationale richtlijnen en het SCORE cardiovasculaire risicovoorspellingsmodel als er geen richtlijnen bestaan.
4. Totaal cholesterol en lipoproteïne-cholesterol met hoge dichtheid moeten worden gebruikt bij cardiovasculaire risicobeoordeling van reumatoïde artritis, spondylitis ankylopoetica en psoriatische artritis en lipiden moeten worden gemeten wanneer de ziekteactiviteit stabiel is of in remissie is. Niet-nuchtere lipiden zijn acceptabel.
5. Cardiovasculaire risicovoorspellingsmodellen moeten worden aangepast voor mensen met reumatoïde artritis door te vermenigvuldigen met 1,5.
6. Screening op asymptomatische atherosclerotische plaques met carotis-echografie kan worden overwogen als onderdeel van cardiovasculaire risicobeoordeling bij patiënten met reumatoïde artritis.
7. Aanbevelingen voor levensstijl moeten de nadruk leggen op gezonde voeding, regelmatige lichaamsbeweging en stoppen met roken.
8. Het risicobeheer van cardiovasculaire aandoeningen dient te worden uitgevoerd volgens de nationale richtlijnen voor reumatoïde artritis, spondylitis ankylopoetica en psoriatische artritis. Anti-hypertensiva en statines kunnen worden gebruikt zoals ze zijn in de algemene populatie.
9. NSAID's moeten met de nodige voorzichtigheid worden voorgeschreven voor reumatoïde artritis en artritis psoriatica, vooral voor mensen met een bekende cardiovasculaire aandoening of bekende risicofactoren.
10. Voor langdurige behandeling moet de dosis corticosteroïden laag gehouden worden en taps toelopend zijn als remissie of lage ziekteactiviteit optreedt. Voortzetting van corticosteroïden moet regelmatig worden heroverwogen.
Het komt neer op
Veel te lang werd het verhoogde risico op cardiovasculaire aandoeningen bij mensen met reumatoïde artritis over het hoofd gezien en onderbenut. Het risico dat wordt veroorzaakt door hypertensie, obesitas, roken en dyslipidemie, samen met het ontstekingsproces dat aan de gang is bij reumatoïde artritis, moet niet worden genegeerd. Er is behoefte aan reumatologie en eerstelijnsartsen om samen te werken om cardiovasculaire risicofactoren en ziekteactiviteit gerelateerd aan reumatoïde artritis te beheersen.
Hoewel onderzoek zich heeft gericht op het belang van het beheersen van het cardiovasculaire risico dat gepaard gaat met reumatoïde artritis, is nog meer onderzoek nodig. Goed gedefinieerde behandelingsdoelen ontbreken nog steeds. Er blijft behoefte bestaan aan meer definitieve richtlijnen om het risico op cardiovasculaire aandoeningen bij mensen met reumatoïde artritis of andere inflammatoire gewrichtsaandoeningen effectief te verminderen.
Zwangerschap Risico's met lupus en reumatoïde artritis
Vrouwen met systemische lupus erythematosus en reumatoïde artritis ervaren meer zwangerschapscomplicaties en langere ziekenhuisopnamen. Kom meer te weten.
Verhoogd risico op lymfoom met reumatoïde artritis
Er is een verhoogd risico op het ontwikkelen van lymfoom bij patiënten met reumatoïde artritis. Hier zijn enkele redenen waarom.
Reumatoïde artritis of reumatoïde ziekte
Als reumatoïde artritis hernoemde reumatoïde ziekte was, zou het dan beter begrepen kunnen worden? Sommige mensen denken van wel, terwijl anderen zeggen dat het er niet toe doet.