Hoe chronische postoperatieve pijn te behandelen

De meesten van ons zouden na een operatie enige pijn verwachten. Wanneer de pijn echter aanhoudt boven wat als normaal zou worden beschouwd, is dat een geheel andere - zij het relatief gebruikelijke - situatie die bekend staat als chronische postoperatieve pijn.

In totaal zal tussen de 10 en 50 procent van de mensen die een operatie ondergaan dit ervaren. Gelukkig is het een aandoening die meestal kan worden beheerd en in de meeste gevallen een aandoening die vanzelf zal verdwijnen.

Oorzaken van chronische postoperatieve pijn

Het is vaak moeilijk om een ​​enkele oorzaak van chronische postoperatieve pijn vast te stellen. In veel gevallen kunnen postoperatieve complicaties (waaronder zenuwbeschadiging, weefselschade, vorming van littekenweefsel en infectie) worden verergerd door reeds bestaande gezondheidsfactoren die een persoon gevoelig maken voor pijn.

Deze kunnen zijn:

• Een voorgeschiedenis van chronische pijnstoornissen, zoals fibromyalgie
• Diabetes, die het genezingsproces kan belemmeren
• Reeds bestaande zenuwpijn, zoals perifere neuropathie
• Bepaalde auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis, waarbij operaties flare-up van pijnsymptomen kunnen veroorzaken
• Oudere leeftijd, waarbij een persoon de neiging heeft om langzamer te genezen
• Een geschiedenis van angst of depressie (omdat er een direct verband is tussen psychologische nood en chronische en acute pijn)

Bovendien leiden gecompliceerde operaties of langer dan drie uur tot chronische postoperatieve pijn. Hetzelfde geldt voor bepaalde soorten aanvullende therapie die worden gebruikt om een ​​operatie te ondersteunen, waaronder chemotherapie en bestralingstherapie die wordt gebruikt na een kankeroperatie of een behandeling met radioactief jodium die wordt gebruikt na een thyreoïdectomie.

Chronische postoperatieve pijn behandelen

Voor personen met chronische postoperatieve pijn is de behandelingsbenadering gebaseerd op twee dingen: het beheersen van de pijn met medicijnen en andere medische interventies en het behandelen van eventuele bijbehorende gezondheidsproblemen. Hiervoor is een veelzijdige aanpak nodig om duurzame verlichting te verzekeren.

Veel voorkomende farmaceutische interventies zijn:

• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) of Tylenol (acetaminophen) om milde tot matige pijn te behandelen
• Opioïde geneesmiddelen voor de behandeling van matige tot ernstige pijn
• Anticonvulsiva voor de behandeling van bepaalde soorten postoperatieve zenuwpijn (neuralgie)
• Zenuw blokkeert als de neuralgie ernstig is

Bepaalde soorten chirurgie (met name die met betrekking tot rug, nek of gewrichten) vereisen een gestructureerd programma van fysiotherapie en revalidatie ter ondersteuning van genezing.

Als er psychologische factoren zijn die de pijn compliceren, is het belangrijk om deze ook aan te pakken. Opties kunnen psychotherapie en / of medicijnen zijn om een ​​onderliggende depressie of angst te behandelen. Pijnstillers alleen zijn meestal minder effectief als de emotionele gezondheid van een persoon onvoldoende wordt aangepakt.

Omgaan met chronische postoperatieve pijn

Omgaan met chronische postoperatieve pijn is niet eenvoudig. De resulterende stress voegt alleen de last toe, waardoor de persoon zich afvraagt ​​of dit een permanente toestand is waarmee ze zullen moeten leren leven. In de meeste gevallen zal het dat niet zijn, maar dat maakt het niet noodzakelijkerwijs gemakkelijker in het hier en nu.

Als u wordt geconfronteerd met chronische postoperatieve pijn, zijn er verschillende dingen die u kunt doen om beter te kunnen omgaan terwijl u met uw arts aan het werken bent aan een oplossing. Waaronder:

• Een pijndagboek bijhouden om pijnpatronen vast te leggen en u en uw arts helpen de primaire en onderliggende oorzaken van de pijn beter te begrijpen
• Leren ontspannen om stress te verlichten die uw toestand kan bemoeilijken
• Het gebruik van gerichte meditatie om reactieve lichaamsspanning te identificeren en actief vrij te geven
• Ondersteuning vinden om isolatie te verminderen, uw gevoelens te delen en hulp te krijgen bij activiteiten en klusjes terwijl u recupereert