Hoeveel vitamine B-12 heeft uw lichaam nodig?

Vitamine B-12, of cobalamine, is een lid van de in water oplosbare familie van vitamine B-complex. Het is nodig voor de normale functie van zenuwcellen, DNA-productie en uw lichaam heeft vitamine B12 nodig om een ​​voldoende aantal bloedcellen aan te maken.

Vitamine B-12 komt van nature voor in vlees, gevogelte, zeevruchten, eieren en zuivelproducten - voedingsmiddelen met een hoog proteïnegehalte. Suppletie zou niet nodig moeten zijn voor gezonde volwassenen, behalve voor veganisten, omdat vitamine B12 alleen in dierlijke producten wordt aangetroffen. Ovolactovegetariërs krijgen vitamine B12 uit eieren of zuivelproducten.

De Health and Medicine Division van National Academies of Sciences, Engineering and Medicine bepalen de voedingsnormen voor vitaminen en mineralen. Deze DRI's zijn gebaseerd op de voedingsbehoeften van de gemiddelde gezonde persoon. De DRI voor vitamine B12 is gebaseerd op de leeftijd. Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, hebben net iets meer nodig.

Aanbevolen dagelijkse hoeveelheid

1 tot 3 jaar: 0,9 microgram per dag4 tot 8 jaar: 1,2 microgram per dag9 tot 13 jaar: 1,8 microgram per dag14+ jaar: 2,4 microgram per dagVrouwen die zwanger zijn: 2,6 microgram per dagVrouwen die borstvoeding geven: 2,8 microgram per dag

Vitamine B12-deficiëntie

Omdat vitamine B12 in voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong wordt aangetroffen, krijgen de meeste mensen genoeg in hun voeding. Personen met pernicieuze anemie kunnen onvoldoende vitamine B-12 absorberen omdat ze niet genoeg van een stof produceren die intrinsieke factor wordt genoemd, wat essentieel is voor vitamine B-12 om door de wanden van de dunne darm te worden opgenomen.

Mensen met atrofische gastritis of ziekten van de dunne darm, zoals coeliakie of de ziekte van Crohn, sommige vormen van afslankoperaties, parasitaire infecties of bacteriële overgroei kunnen ook het vermogen van een persoon om vitamine B-12 te absorberen verminderen.

Zo'n tekort kan verschillende problemen veroorzaken, zoals megaloblastaire bloedarmoede, die optreedt wanneer rode bloedcellen zich niet goed kunnen ontwikkelen. Een vitamine B12-tekort kan neurologische problemen veroorzaken.

Symptomen als gevolg van de bloedarmoede zijn onder andere:

• Vermoeidheid (meestal moe voelen)
• Zwakte in delen van uw lichaam
• Verlies van eetlust
• Gewichtsverlies
• Constipatie

Neurologische symptomen van vitamine B12-tekort kunnen elk van deze omvatten:

• Gevoelloosheid en tintelingen in uw handen of voeten
• Verlies van balans
• Depressie
• Verwarring en geheugenverlies
• Brandende pijn of pijn in de mond of tong

Sommige mensen kunnen de neurologische symptomen hebben zonder de bloedarmoede, en al deze symptomen kunnen voortkomen uit andere gezondheidsproblemen. Als u denkt dat u een vitamine B12-tekort heeft, moet u een zorgverlener raadplegen die kan bepalen of u een vitamine B12-tekort heeft door speciale bloedonderzoeken te laten doen.

Veganisten of personen die heel weinig voedsel van dierlijke oorsprong eten, kunnen vitamine B12 als voedingssupplement nemen of met vitaminen verrijkte granen eten. Ovolactovegetariërs zouden vitamine B12 uit eieren of zuivelproducten moeten krijgen.

Mensen die gediagnosticeerd zijn met een vitamine B12-tekort door malabsorptie, kunnen regelmatig vitamine B12-shots krijgen, waardoor de vitamine niet meer via de dunne darm hoeft te worden opgenomen, maar in sommige gevallen kan het innemen van de vitamine in een pil vorm werken.

Het zou moeilijk zijn om voedingsmiddelen te gebruiken om vitamine B12-deficiënties als gevolg van malabsorptie te voorkomen of te behandelen, hoewel het eten van grote hoeveelheden van de lever een historische behandeling was voor pernicieuze anemie.

Het nemen van vitamine B12-supplementen zal het homocysteïnegehalte in uw bloed verlagen. Helaas lijkt het innemen van de supplementen niet het risico op hart- en vaatziekten te verminderen. Vitamine B-12-supplementen zijn ook aanbevolen voor het verbeteren van cognitieve vaardigheden en het stimuleren van energie. Maar onderzoek heeft ook niet voldoende bewijs voor deze aanbevelingen opgeleverd.