Verschillen tussen perifere neuropathie en MS

Er zijn meer dan 100 soorten perifere neuropathie, volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stroke, en ze zijn geclassificeerd op basis van het type zenuwbeschadiging dat ze veroorzaken.

Sommige perifere neuropathieën beïnvloeden bijvoorbeeld slechts één zenuw (mononeuropathieën genoemd), terwijl andere meervoudige zenuwen beïnvloeden (polyneuropathieën genoemd). Bovendien zijn sommige perifere neuropathieën het gevolg van schade aan zenuwvezels, terwijl andere het gevolg zijn van schade aan de myeline-omhulsel (en andere beide).

Terwijl perifere neuropathie een paar veel voorkomende symptomen deelt met multiple sclerose (MS), zoals pijn en abnormale sensaties, is het belangrijk om te begrijpen dat dit totaal verschillende ziektes zijn. Laten we eens kijken naar enkele van de belangrijkste verschillen..

Verschillen in Pathologie

Het eerste belangrijke verschil tussen perifere neuropathie en MS is welk deel van het zenuwstelsel ze beïnvloeden. De werking van een ziekte of aandoening wordt de pathologie genoemd.

Perifere neuropathie

Perifere neuropathie verwijst naar zenuwbeschadiging waarbij de perifere zenuwstelsel, dat zijn die zenuwen buiten de hersenen en het ruggenmerg. De beschadigde perifere zenuwen werken niet goed en veroorzaken abnormale gevoelens, pijn en gevoelloosheid. Deze sensorische afwijkingen zijn meestal van invloed op de voeten, onderbenen en handen. Spierzwakte kan ook optreden bij mensen met ernstige of langdurige perifere neuropathie.

Multiple sclerose

MS beïnvloedt de centraal zenuwstelsel, dat bestaat uit de hersenen, de oogzenuw en het ruggenmerg. De zenuwen in het centrale zenuwstelsel blijven na verloop van tijd beschadigd, wat hun vermogen om te communiceren met het perifere zenuwstelsel verstoort. Deze schade kan dan abnormale gewaarwordingen, pijn en gevoelloosheid veroorzaken die niet te onderscheiden is van die veroorzaakt door perifere neuropathie.

Verschillen in oorzaken

Perifere neuropathie en MS zijn beide geassocieerd met demyelinisatie. Demyelinisatie is een abnormaal proces waarbij het isolatiemembraan rond zenuwen (myeline genaamd) wordt verwijderd, waardoor de elektrische impulsen tussen zenuwcellen abnormaal worden.

Perifere neuropathie

Perifere neuropathie is geassocieerd met een aantal aandoeningen die direct of indirect demyelinisatie veroorzaken. Terwijl diabetes de meest voorkomende oorzaak is van perifere neuropathie bij Amerikanen, kunnen veel andere gezondheidsproblemen de boosdoener zijn. Enkele voorbeelden zijn:

• Chronische nierziekte
• hypothyreoïdie
• Sommige auto-immuunziekten (bijvoorbeeld systemische lupus erythematosus of reumatoïde artritis)
• HIV-infectie
• Herpes simplex virus (HSV) -infectie
• Toxinen, zoals lood, kwik en zware alcoholinname
• Schade gerelateerd aan zenuwbeschadiging
• Alcohol misbruik
• Bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld bepaalde hiv-medicijnen en chemotherapie)

Multiple sclerose

Hoewel er talloze oorzaken van perifere neuropathie zijn, met MS, is het het eigen immuunsysteem van de persoon dat verantwoordelijk is voor demyelinisatie.

MS wordt gekenmerkt door een verkeerd uitgevoerd immuunsysteem, wat resulteert in een aanval op de myeline-omhulling of de cellen die deze produceren en onderhouden. Dit veroorzaakt ontsteking en letsel aan de schede en de littekens (sclerose) van zenuwweefsels die het omringt.

Hoewel zowel perifere neuropathie als MS geassocieerd zijn met demyelinatie, is perifere neuropathie uiteindelijk een symptoom van een demyeliniserende aandoening, terwijl MS een progressieve ziekte is die demyelinisatie veroorzaakt.

Verschillen in diagnose

Het bepalen van de oorzaak van uw symptomen en het stellen van een diagnose begint met een volledige medische geschiedenis, inclusief een zorgvuldige beoordeling van alle symptomen die u heeft ervaren. De volgende is een grondig lichamelijk onderzoek met een compleet neurologisch onderzoek.

Perifere neuropathie

Afhankelijk van de uitkomsten van deze initiële beoordelingen, kan uw arts, indien hij vermoedt dat hij perifere neuropathie heeft, aanvullend onderzoek aanbevelen dat mogelijk bloedonderzoek, een MRI en / of zenuwtesten omvat, zoals een elektromyografie (EMG) en / of een zenuwgeleidingssnelheid (NCV) test.

Multiple sclerose

Voor de diagnose van MS zal uw arts ook een MRI bestellen of een lumbaalpunctie uitvoeren om spinale vloeistof voor analyse te verkrijgen. Bloedwerk zal ook worden gedaan om gezondheidsomstandigheden uit te sluiten die MS kunnen nabootsen.

MS wordt gediagnosticeerd door uitsluiting, wat betekent dat alle andere oorzaken moeten worden uitgesloten voordat een diagnose wordt bevestigd. Perifere neuropathie kan worden bevestigd als er een abnormale EMG is of een huidbiopt onthult een vermindering van zenuwuiteinden.

Verschillen in behandeling

Vanuit het oogpunt van de behandeling is het belangrijk om te onthouden dat perifere neuropathie een symptoom is, terwijl MS een ziekte is. De behandeling van de perifere neuropathie zou daarom gericht zijn op de onderliggende oorzaak, terwijl de behandeling van MS zou betekenen dat het eigenlijke mechanisme van de ziekte (ook bekend als de ziekteweg) wordt geremd.

Perifere neuropathie

Bij de behandeling van perifere neuropathie zal uw arts de onderliggende oorzaak in overweging nemen. Als diabetes bijvoorbeeld de boosdoener is, dan is het krijgen van uw bloedsuikerspiegel een primaire doelstelling.

Als een medicijn of toxine de bijwerking veroorzaakt, is het verwijderen of stoppen van het aanstootgevende agens (indien mogelijk) belangrijk. Het goede nieuws is dat zenuwvezels in je perifere zenuwstelsel opnieuw kunnen groeien, dus het behandelen van de onderliggende aandoening kan de perifere neuropathie van een persoon verbeteren (zelfs genezen, in sommige gevallen).

Voor de acute pijn van perifere neuropathie kan uw arts een of meer van de volgende geneesmiddelen aanbevelen:

• Niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's)
• Bepaalde antidepressiva zoals Elavil (amitriptyline) of Cymbalta (duloxetine)
• Bepaalde anticonvulsiva zoals Lyrica (pregabaline) of Neurontin (gabapentine)
• Topische medicijnen zoals topische lidocaïne of capsaïcine
• Tapentadol (alleen voor diabetische neuropathie)

Naast medicatie omvatten andere pijnbestrijdende therapieën die kunnen worden geadviseerd:

• Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS)
• Complementaire therapieën zoals acupunctuur of massage
• Levensstijlgewoonten (bijvoorbeeld stoppen met roken, lichaamsbeweging en regelmatige voetverzorging als u diabetes hebt)
• Chirurgie - voor bepaalde perifere neuropathieën waarbij een enkele zenuw is gecomprimeerd (bijvoorbeeld carpaal tunnel syndroom)

Multiple sclerose

De behandeling van multiple sclerose is tweevoudig, waarbij zowel een ziektemodificerend medicijn (ter bestrijding van de ontsteking van MS) en medicijnen worden gebruikt om een ​​persoon te helpen zijn unieke symptomen te beheersen.

Voor abnormale sensaties bij MS kan uw arts enkele van dezelfde medicijnen aanbevelen die worden gebruikt voor de behandeling van het ongemak bij perifere neuropathie zoals Cymbalta (duloxetine) of Neurontin (gabapentine). Als uw neuropathie deel uitmaakt van een MS-terugval of bijzonder hinderlijk is, kan uw arts een kort verloop van corticosteroïden voorschrijven.

Met perifere neuropathie kan de demyelinatie soms worden teruggedraaid, zij het langzaam, als de onderliggende oorzaak eenmaal is behandeld. Omdat MS progressief is, kan demyelinisatie worden vertraagd, maar niet ongedaan worden gemaakt door behandeling.

Een woord van heel goed

Hoewel u in de verleiding kunt komen om het bezoek aan uw arts te vertragen, mogen de symptomen van het zenuwstelsel niet worden genegeerd. Als u symptomen ervaart die verband kunnen houden met perifere neuropathie of MS, zal uw arts de nodige beoordelingen uitvoeren om de juiste diagnose te stellen.

Terwijl u wacht op uw afspraakdatum, is het handig om een ​​logboek bij te houden van uw symptomen, zodat u deze in detail kunt beschrijven, samen met eventuele patronen in het voorkomen ervan en eventuele verzwarende of provocerende factoren.

Verschil tussen MS en de ziekte van Lou Gehrig (ALS)