De ultieme gids voor nieuwe Preemie grootouders

Gefeliciteerd met de geboorte van je lieve kleinkind. Of het nu een jongen of een meisje is, je eerste of je 10e kleinkind, het is een vreugdevolle gelegenheid om een ​​nieuwe baby de wereld te verwelkomen.

Maar als uw kleinkind zich in de NICU bevindt, voelt u waarschijnlijk een mix van emoties.

Door de jaren heen heb ik de handen ineengeslagen met grootouders die bang zijn dat hun kleinkind niet zou overleven, en ik heb geluisterd naar NICU-mama's en -vaders die de geweldige en vreselijke dingen uitleggen die hun ouders tijdens deze ervaring doen.

Ik zou graag iets willen delen van wat ik heb geleerd, zodat je een kijkje kunt nemen in een aantal van de do's en de don'ts wanneer je zoon of dochter de enge ervaring ervaart van het hebben van hun baby op de NICU.

Eerste stappen

Vieren! Ook al is het beangstigend, het is prima om je opwinding over je nieuwe kleinkind te delen. Soms is iedereen in het hele gezin zo bang dat ze vergeten hun vreugdevolle gevoelens te delen.

Ten tweede, begrijp de emotionele spanning die dit veroorzaakt voor je zoon of dochter, en probeer heel hard om je eigen behoeften op een laag pitje te zetten. Veel grootouders willen betrokken zijn bij hun nieuwe kleinkind, maar de NICU is een hele andere ervaring. Respecteer de wensen van je zoon of dochter, hoe moeilijk het ook is om te doen.

Ten derde, leer over de NICU en over prematuriteit. Als u dit in uw eigen tijd doet, zult u uw kind de last van het telkens opnieuw uitleggen van dingen moeten besparen, wat een last is voor veel NICU-ouders. Een paar prachtige artikelen om mee te beginnen zijn:

• Wat is de NICU
• De realiteit van de NICU (het perspectief van een verpleegster)
• Waarom Preemies anders zijn dan Full-Term Babies
• NICU-apparatuur met foto's

Maar wees alsjeblieft voorzichtig met wat je online opzoekt - er zijn veel angstaanjagende verhalen op internet, en je zult jezelf en je zoon of dochter geen plezier doen door vast te lopen in de verhalen van anderen. Blijf bij positieve verhalen en educatieve artikelen.

Wat te doen

Er zijn veel geweldige dingen die je kunt doen om een ​​bedachtzame en ondersteunende grootouder te zijn. NICU-ouders zijn over het algemeen zo overweldigd dat ze vaak niet kunnen zeggen wat ze nodig hebben, of ze zijn te moe om daadwerkelijk om hulp te vragen. Dus als u uw hulp aanbiedt, wees dan specifiek. Geef ze een exacte dag dat je beschikbaar bent, geef ze een paar specifieke dingen die je zou willen doen om te helpen, zoals:

• Bied aan om de andere kleinkinderen te bekijken, zodat de ouders de nieuwe baby in de NICU kunnen bezoeken
• Aanbieding om nieuwe moeders naar de NICU te rijden (als transport een uitdaging is)
• Bieden om maaltijden te koken
• Aanbieding om het huis schoon te maken / de was te doen
• Als u op internet bent, biedt u aan een zorgzame brug voor hen te starten
• Houd contact met telefoontjes, e-mails of handgeschreven notities als je ver weg woont.
• Houd Post-Partum Depressie of Posttraumatische Stressstoornis in de gaten, die van invloed kunnen zijn op beide ouders. Help hen te weten wanneer het tijd is om hulp te krijgen van een arts of therapeut.

En het allerbelangrijkste: blijf deze dingen DOEN gedurende het verblijf van de NICU. Veel ouders voelen zich verlaten nadat de eerste opwinding voorbij is. NICU-verblijven kunnen weken en zelfs maanden duren en de nieuwe ouders zullen de hulp nog altijd waarderen.

Wat Niet Te doen

Neem alstublieft een moment om lees dit artikel over hoe je iemand in een crisis kunt helpen. Misschien denk je niet dat de NICU een crisis is, maar de meeste ouders ervaren heel intense emoties en voor hen voelt het waarschijnlijk als een crisis. Heb je het gelezen?

Het belangrijkste om in gedachten te houden is dat je de behoeften van je zoon of dochter boven die van jezelf moet plaatsen.

Alsjeblieft niet:

• Maak je boos als je de baby niet kunt bezoeken (sommige NICU's laten dit niet toe, en veel ouders willen gewoon niet dat iemand anders daar is) Het is normaal Dus als het je gek maakt, respecteer het dan alsjeblieft.)
• Maak je boos als je de baby niet kunt vasthouden (idem hierboven.) Veel NICU-moeders zijn in het bijzonder boos dat iedereen helemaal niet houdt hun baby vast en ze moeten zien hoe verpleegsters en doktoren alles doen wat ze willen dat ze aan het doen waren. Dus een ding dat ze kunnen controleren, is wie anders hun baby kan vasthouden, en soms willen ze niet dat iemand anders dat doet. Het is normaal, dus respecteer het alstublieft.)
• Stel een hoop vragen over de toestand of prognose van de baby. (Natuurlijk wil je je zorgen laten zien, maar onthoud dat de ouders van de NICU zich zo zorgen maken. Je zorgen over de baby moeten op de tweede plaats komen om de ouders getroost en kalm te houden.)

Wat te zeggen

Belangrijker dan helemaal niets zeggen, is luisteren. Gewoon vragen: "Hoe houd je het vol? Echt waar? "En dan het luisteren zal een ongelooflijke ondersteuning zijn.

Deze dingen zijn ook geweldig:

• "Gefeliciteerd!"
• "Kijk eens hoe lief ze is!"
• "Hij ziet er zo sterk uit!"
• "Ze ziet eruit als mama / vader / oma / opa …"
• "Hoe gaat het met je? Echt waar?"
• "Ik zal je in mijn gedachten / gebeden houden"

Wat Niet zeggen

Zoveel mensen zeggen per ongeluk dingen die verontrustend zijn voor nieuwe preemie-ouders. Als je gevoelig en attent probeert te zijn, maak je dan niet al te veel zorgen over wat je precies moet zeggen. Maar hier zijn enkele klassieke opmerkingen die ouders van preemie niet leuk vinden:

"Hij is zo klein." De ouders zijn zich zeer bewust van hoe klein hun baby is, en het is een bron van grote zorg. Dus probeer je te concentreren op sterke punten en positieven.

"Zal alles goedkomen?"De ouders vragen zich hetzelfde af en ze hebben geen antwoord. Dus ze herinneren zich de zorgen en de onzekerheid is een enorme belasting. De tijd zal het leren. Focus op het nu en op de positieve punten.

"Wat heb je verkeerd gedaan? / Wat heeft deze prematuriteit veroorzaakt?"Ze vragen zich hetzelfde af en voelen zich waarschijnlijk schuldig (misleid) schuldig. Er is niets dat de moderne geneeskunde echt kan doen om vroeggeboorte te voorkomen, en meestal gebeurt dit ondanks het feit dat een moeder alles "goed" doet. Dus voeg haar schuldgevoel niet toe door te suggereren dat ze iets had kunnen doen om het te voorkomen. Zelfs als je dacht dat de moeder een "betere" baan had kunnen doen tijdens de zwangerschap, is het nu niet het moment om die last op te nemen bij een bezorgd gezin.

"In ieder geval is de baby met geweldige" babysitters. "Natuurlijk, NICU-verpleegkundigen en artsen zijn goed opgeleid, maar niemand wil dat hun eigen baby door iemand anders wordt verzorgd - ouders willen zelf voor hun baby zorgen. En dat kunnen ze niet.

"Ik weet niet hoe je het doet! Ik zou niet sterk genoeg zijn om dit aan te pakken."Dat doen ze ook niet! Ze wensten dat ze dat niet waren, en ze voelen zich meer alleen omdat iedereen denkt dat ze het goed volhoudt terwijl ze in feite het gevoel hebben dat ze uit elkaar vallen.

'Je hoefde in ieder geval niet al te zwaar te worden.'Het lijkt onschuldig om te zeggen, maar bijna alle moeders krijgen liever al het gewicht en meer - veel moeders zouden hun linkerarm geven! - in plaats van hun lieve baby te zien worstelen om te leven.

En het ergste van allemaal …"Wanneer zal ze thuiskomen?"Nogmaals, het lijkt onschuldig genoeg, en het is iets waar je zeker nieuwsgierig naar bent. Dit is je kleinkind! Maar de ouders zijn er 100 keer meer nieuwsgierig naar, en de doktoren en verpleegsters kunnen het hun eenvoudigweg niet vertellen wanneer hun baby klaar is om naar huis te gaan. Preemie-ouders haten deze vraag bijna altijd, dus vermijd het gewoon als je kunt.

En tenzij je God regelmatig met je zoon of dochter bespreekt, is dit nu niet het moment om dat te bespreken. Preemie-ouders worstelen vaak met hun geloof en hun woede, en ze zijn meestal boos op iemand die spreekt over 'Gods plan' of 'Waarom God dit heeft gedaan'. (Denk er eens over - het voelt nogal afschuwelijk om te horen dat God iets gepland heeft dat zo moeilijk en pijnlijk is voor hen of hun kind. Dus het is waarschijnlijk het beste om dit onderwerp te vermijden, tenzij je zoon of dochter werkelijk vindt het leuk om met je over God te praten.)

Breng een geschenk?

Absoluut!

Grootouders zijn berucht om hun kleine kleintjes met geschenken te douchen, en preemie verdienen ze ook! Maar in de NICU zijn veel grootouders bang dat ze het "verkeerde" punt zullen krijgen. Hier zijn enkele geschenken die bijna altijd de broodnodige vreugde brengen:

• Preemie-kleding (bekijk hier enkele AANBIDDELIJKE en leuke ones)
• NICU-posters en NICU-kunstwerken
• Gevulde dieren (ALLEEN als de NICU ze toestaat)
• Cadeaukaarten voor de ziekenhuiscafetaria, ziekenhuisparking
• Cadeaukaarten voor gas, boodschappen, restaurants
• Boeken om voor te lezen aan baby's
• Verzorgingspakketten, gevuld met snacks, een dagboek, handlotion en andere goodies
• Een massage of een dag in de spa, of een behandeling waarvan u weet dat uw kind van houdt
• Een handsfree voedingsbeha voor elke oppompbare moeder

Wat Niet kopen

Deze dingen kunnen voor sommige ouders verontrustend zijn, dus het is misschien beter om uit deze cadeau-items te blijven:

• Bloemen (Ze herinneren veel nieuwe ouders aan begrafenissen)
• Kleding voor een voldragen of oudere baby (ouders maken zich zorgen dat hun kind niet zo lang zal leven. Bovendien helpt het nu niet echt)
• Babyboeken die zijn bedoeld voor voldragen baby's

Nou, daar heb je het. Als u al deze informatie hebt gelezen - Gefeliciteerd! Je bent nu aan een goede start als een preemie grootouder! Ga zo door!