Hoe leerstoornissen gedrag kunnen beïnvloeden

Het onderwijs heeft lang nagedacht over de effecten van gedrag op leren. Maar wat als een kind de nodige vaardigheden mist om de verwachte taken uit te voeren en gedrag vertoont dat hem helpt deze ongewenste taken te vermijden of te ontlopen?

Frustraties en uitkomsten

Leraren hebben kinderen tijdens schoolwerk zich misdragen in het klaslokaal.

Bijvoorbeeld:

• Een 10-jarige die de vermenigvuldiging moeilijk vindt, raakt gefrustreerd en krijgt een driftbui wanneer hem wordt gevraagd de problemen op te lossen.
• Een 13-jarige die moeite heeft zich te concentreren in de klas wordt afgeleid door geluiden buiten het klaslokaal en heeft een uitbarsting door zijn boek dicht te slaan en te zeggen dat hij niet kan lezen omdat er te veel afleidingen rondom hem zijn.
• Een 16-jarige die op een vierde niveau leest, springt vaak naar school. Maar wanneer hij naar de les gaat, ziet hij zich verveeld. Wanneer de leraar hem vraagt ​​om voor te lezen, gooit hij een boek op de grond en gebruikt het obscene taal en noemt het 'stom' om de leraar te vertellen dat hij de passage niet zal lezen.

De bovengenoemde voorbeelden duiden ons op diepere, diepere onderliggende oorzaken van opstandig gedrag bij kinderen met leerproblemen. Onderzoek toont aan dat jonge kinderen, adolescenten en volwassenen met LD vaak verwarrende en tegenstrijdige profielen van prestaties vertonen. Ze verrichten bepaalde taken vrij goed terwijl ze aanzienlijk worstelen met andere taken. Een kind kan bijvoorbeeld heel slim zijn en een verlangen naar kennis hebben, maar kan zich niet goed gedragen als het in een leesgroep wordt geplaatst met haar leeftijdsgenoten. Ze wordt vaak te opgewonden en de leraar moet haar uit de groep verwijderen. Het meisje vindt het leuk om het verhaal voor de groep te horen lezen, maar legt haar hoofd neer en begint haar voeten te trappen als ze wordt gevraagd om voor te lezen.

Een van de ergste dingen die een leerstoornis kan doen voor een kind, is een verwoestend effect hebben op hun zelfrespect. Ondanks de inspanningen van ouders en leraren voor het academische succes van een kind, kunnen de herhaalde teleurstellingen en het gebrek aan academisch succes voor veel kinderen met LD leiden tot een aandoening die 'aangeleerde hulpeloosheid' wordt genoemd. Deze kinderen kunnen zichzelf 'stom' noemen en geloven dat er niets is ze kunnen doen om slimmer te worden, aardig gevonden te worden door hun leeftijdsgenoten, begrepen te worden door leraren en andere volwassenen in de schoolgemeenschap. Wanneer ze succesvol zijn in een taak, schrijven ze het vaak toe aan geluk in plaats van intelligentie en hard werken.

Drs. Sally en Bennett Shaywitz van de Yale University wezen er in hun studies op dat kinderen met dyslexie vaak gezegend zijn met "een zee van sterke punten." Hoewel ze moeite hebben de fonologische componenten van woorden te decoderen, zijn ze omringd door sterke punten in redeneren, probleem oplossen, bevattingsvermogen, conceptvorming, kritisch denken, algemene kennis en woordenschat.

Gedragswaarschuwingssignalen van een leerstoornis

De leerstoornis van een kind kan resulteren in een emotionele mishandeling die invloed heeft op hun dagelijkse interacties met leraren en klasgenoten op school, met ouders thuis en met anderen in de gemeenschap.

Waarschuwingsborden van leerstoornissen zijn onder meer:

• Ik wil niet naar school gaan.
• Afschouwende opmerkingen over zijn / haar eigen vaardigheden, zoals: "Ik ben stom. Ik geef het op. Ik kan het niet doen. "
• Vermijden van huiswerkopdrachten.
• Het werk zeggen is te moeilijk.
• De leraar de schuld geven voor slechte cijfers.
• Ouders geen huiswerk willen laten zien.
• Weigeren om een ​​in-class opdracht of taak te doen.
• Het vertonen van fysieke kwalen (d.w.z. maagpijn, hoofdpijn, angst en / of depressie).
• Weigeren om de klasregels te volgen om uit het klaslokaal te worden verwijderd en werk vermijden.
• Weigeren om te communiceren om confrontatie te vermijden: "Wat gebeurt er met deze wiskundetests?" "Ik wil er niet over praten."
• Spijbelen.
• Pesten pesten.

Functionele gedragsbeoordeling

Het kan nodig zijn om een ​​functionele beoordeling van gedrag te voltooien, wat een compleet en objectief probleemoplossend proces is voor het aanpakken van probleemgedrag van studenten. De beoordeling is gebaseerd op een groot aantal technieken en strategieën om het gedrag van het kind objectief te observeren in verschillende settings en tijdens verschillende soorten activiteiten. Het omvat ook input via enquêtes en vergaderingen met schoolpersoneel. Een belangrijk doel van de beoordeling is om IEP-teams te helpen bij het bepalen van de juiste interventies die worden gebruikt om het probleemgedrag direct aan te pakken.

Het kan moeilijk zijn om te bepalen of de leerstoornis van een kind direct bijdraagt ​​aan of dit soort gedrag triggert. Familiegerelateerde stressfactoren kunnen een significant effect hebben op gedrag op school. Als een kind hyperactief, impulsief of afgeleid gedrag vertoont, is het ook belangrijk om een ​​specialist te zien om te zien of een kind aandachtgerelateerde stoornissen zoals ADHD of een psychiatrische aandoening heeft.

Naast een leerstoornis kan het hebben van sociale problemen een negatieve invloed hebben op de zelfwaardering van het kind. Kinderen met LD hebben vaak moeite om om hulp te vragen met collegiale situaties. Ze missen de sociaal-emotionele vaardigheden die nodig zijn om groepsdruk, pesten en het lezen van de sociale signalen van anderen te verwerken. Ze kunnen moeite hebben om te weten hoe ze op de juiste manier moeten omgaan met hun leraren en collega's van het andere geslacht.