Paroxysmale hemicranie: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling

Paroxysmale hemicranie is een zeldzame primaire hoofdpijnstoornis die meestal begint in de jaren dertig of veertig en even vaak voorkomt bij mannen en vrouwen.

Deze invaliderende aandoening manifesteert zich als vreselijk ernstige, eenzijdige hoofdpijnaanvallen die over het algemeen twee tot dertig minuten duren, maar maximaal twee uur kunnen duren. De aanvallen hebben een abrupt begin en einde en komen overal van vijf tot veertig keer per dag voor.

Hoewel een voordeel van deze hoofdpijnstoornis niet mogelijk lijkt, is er een paroxysmale hemicranie die behandelbaar is, met een eenvoudige dagelijkse medicatie.

Laten we meer te weten komen over paroxysmale hemicranie, inclusief hoe het voelt, de bijbehorende symptomen en hoe hoofdpijnspecialisten het diagnosticeren en behandelen.

symptomen

De pijn van paroxysmale hemicrania is tergend ernstig en beschreven met verschillende termen, zoals 'scherp', 'steken', 'kloppen', 'klauwachtig' of 'branden'. De locatie van de pijn is strikt eenzijdig en over het algemeen gelegen rond of achter het oog of in de tempel. Minder vaak, kan de pijn optreden in het voorhoofd of de achterkant van het hoofd.

Naast hoofdpijn, zijn er autonome craniale symptomen geassocieerd met deze hoofdpijnstoornis. Autonome symptomen komen voort uit een vuren van pijngevoelige zenuwen die de hersenen omgeven. Deze zenuwen signaleren het autonome zenuwstelsel, dat delen van je lichaam bestuurt die je niet bewust kunt beïnvloeden, zoals je zweetklieren.

Enkele van deze autonome craniale symptomen zijn:

• Loopneus of verstopte neus
• Zweten of blozen van het gezicht
• Roodheid of tranen van het oog
• Ooglid hangend of zwellend
• Facia bloost
• Voorhoofd of zweten in het gezicht
• Oor volheid

Andere symptomen die worden gezien bij paroxysmale hemicranie zijn agitatie, rusteloosheid, fotofobie (een gevoeligheid voor licht) en misselijkheid.

Interessant is dat uit onderzoek is gebleken dat als fotofobie aanwezig is met paroxysmale hemicranie, het waarschijnlijker is om eenzijdig te zijn (dezelfde kant als de hoofdpijn), terwijl bij migraine de fotofobie het vaakst voorkomt aan beide kanten van het hoofd.

Braken en fonofobie (gevoeligheid voor geluid) zijn niet aanwezig bij paroxismale hemicrania, omdat ze vaak migraine hebben.

Types

Er zijn twee soorten paroxismale hemicrania, chronisch en episodisch.

Chronische paroxysmale hemicranie

De meerderheid (ongeveer 80 procent) van mensen met paroxysmale hemicranie heeft de chronisch vorm, waarin geen spontane verlichting van de hoofdpijnaanvallen binnen een jaar optreedt, of als er verlichting optreedt (een remissie genoemd), is deze van korte duur en duurt minder dan een maand.

Episodische hemicranie

Degenen die remissies van minstens een maand lang ervaren binnen een jaar na het ervaren van hoofdpijnaanvallen hebben episodische paroxysmale hemicrania.Een persoon met episodische paroxysmale hemicranie kan op den duur chronische paroxismale hemicranie ontwikkelen en vice versa, hoewel de meeste mensen vanaf het begin de chronische vorm hebben.

Oorzaken

De oorzaak achter paroxismale hemicranie is onbekend, maar wordt verondersteld gerelateerd te zijn aan de trigeminuszenuw, die een schedelzenuw is die sensatie aan uw gezicht geeft.

Ondanks het onbekende 'waarom' achter paroxysmale hemicranie, melden patiënten een reeks triggers, waarvan de meest voorkomende zijn:

• Stress of ontspanning na stress
• Oefening
• Alcohol
• Bepaalde hoofd- of nekbewegingen
• Externe druk op de nek

Diagnose

Paroxysmale hemicranie is een primaire hoofdpijnstoornis, wat betekent dat het alleen voorkomt en niet het gevolg is van een andere medische aandoening.

Vanwege de relatieve zeldzaamheid van deze hoofdpijnstoornis en het feit dat de symptomen die van andere primaire hoofdpijnstoornissen kunnen nabootsen, zoals primaire stekende hoofdpijn en clusterhoofdpijn, vereist de diagnose van paroxismale hemicranie een grondige medische geschiedenis en onderzoek door een hoofdpijnspecialist.

Eén reden is dat verschillende criteria, volgens de internationale classificatie van hoofdpijnaandoeningen, moeten worden vervuld om een ​​diagnose van paroxysmale hemicranie te ontvangen.

Deze criteria omvatten:

• Een persoon moet minstens twintig aanvallen hebben meegemaakt.
• De pijn moet ernstig zijn, zich rond of achter het oog en / of de tempel bevinden en duurt twee tot dertig minuten.
• Ten minste één autonoom symptoom (aan dezelfde kant van de hoofdpijn) moet aanwezig zijn.
• Aanvallen moeten meer dan de helft van de tijd meer dan vijf keer per dag voorkomen.
• Aanvallen worden absoluut voorkomen door juiste doses indocine (indomethacine).

Indomethacine-test

Indomethacine is een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID) die volledige verlichting biedt van paroxysmale hemicrania (waarom reactiviteit op indomethacine een criterium is). Het probleem is dat andere hoofdpijnstoornissen ook kunnen worden verlicht met indomethacine, dus het is geen slam dunk-test, zij het een vrij overtuigende als verdenking hoog is voor paroxysmale hemicrania.

Brain MRI

Naast deze criteria en een zorgvuldig neurologisch onderzoek, wat normaal zou moeten zijn bij paroxysmale hemicrania), is een magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van hersenen van belang voor de initiële diagnose. Met een MRI in de hersenen kunnen abnormaliteiten in de hersenen die symptomen van paroxismale hemicranie kunnen nabootsen, zoals een hypofyse hersentumor of een bloedvatprobleem, worden uitgesloten.

Behandeling

De primaire behandeling voor paroxysmale hemicrania is Indocin (indomethacin). Inname van indomethacine betekent elke dag dat de behandeling gericht is op preventie, aangezien aanvallen van paroxysmale hemicrania soms te kort zijn om op dat moment goed te behandelen.

Hoewel het een dagelijks medicijn is, is het goede nieuws dat de meeste mensen binnen een of twee dagen na het starten van indomethacine last hebben van absolute hoofdpijnonderbreking. Toch is paroxysmale hemicranie meestal een levenslange aandoening

Dosis

De gebruikelijke startdosering van indomethacine is 25 mg driemaal daags voor volwassenen en één tot twee milligram per kilogram per dag, gegeven in twee verdeelde doses, voor kinderen van veertien jaar en jonger.

Houd er echter rekening mee dat nauwgezette follow-up met uw hoofdpijnspecialist nodig is, omdat uw indomethacine-dosis mogelijk moet worden gewijzigd op basis van de variërende ernst en frequentie van aanvallen.

het terugtrekken

Hoewel indomethacine misschien een medicamenteuze behandeling is voor de meesten met paroxysmale hemicrania, hebben hoofdpijn na het stoppen van de drug de neiging om terug te keren, zodra twaalf uur en tot twee weken na het staken van de behandeling. Daarom is het belangrijk om indomethacine te nemen zoals voorgeschreven, en geen doses over te slaan of uit te stellen.

Wanneer u en uw hoofdpijnspecialist besluiten om indomethacine te stoppen (meer in het algemeen met de episodische vorm), is een geleidelijke afbouw van het medicijn belangrijk om de kans op terugkeer van hoofdpijn te minimaliseren.

Bijwerkingen

Als een NSAID zijn er een aantal mogelijke bijwerkingen geassocieerd met indomethacine, meestal gastro-intestinale problemen, zoals maagklachten en brandend maagzuur. Andere bijwerkingen zijn onder meer duizeligheid, diarree, constipatie, zich slaperig of moe voelen.

Bloedingen, hoge bloeddruk, nier- en hartproblemen zijn ernstiger potentiële problemen. Bovendien hebben sommige mensen een allergie voor NSAID's. Tekenen van een allergie kunnen zijn: netelroos, jeuk, rode, gezwollen, blaren, of schilferen van de huid, piepende ademhaling, beklemming op de borst of de keel, problemen met ademhalen of zwelling van de mond, lippen of tong.

Behalve dat u bijwerkingen en allergieën met uw arts beoordeelt, moet u uw arts een lijst geven van al uw vitamines, supplementen en medicijnen, zowel op recept als vrij verkrijgbaar. Op deze manier kan uw arts ervoor zorgen dat er geen onveilige interacties zijn met indomethacine.

Andere opties

Voor diegenen die geen indomethacine kunnen gebruiken (bijvoorbeeld als een persoon een voorgeschiedenis heeft van een NSAID-allergie of een voorgeschiedenis van maagzweeraandoening), of voor de zeldzame persoon die niet reageert op indomethacine (als dit het geval is, is de diagnose paroxysmale hemicrania moet ernstig worden betwijfeld), andere medicatieopties zijn onder andere:

• verapamil: Een bloeddrukmedicijn, calciumantagonist genoemd, wordt zelden gebruikt bij de preventie van migraine.
• Tegretol (carbamazepine): Een medicijn tegen epilepsie dat traditioneel wordt gebruikt voor de behandeling van trigeminusneuralgie.
• Topamax (topiramaat): Een anti-epileptische medicatie gebruikt bij de preventie van migraine.
• Amitriptyline (Elavil): Een atypisch antidepressivum dat wordt gebruikt bij de preventie van migraine.

Soms zal hoofdpijnpecialist overwegen aspirine of andere NSAID's (als er geen contra-indicatie is), zoals Aleve (naproxen), Voltaren (diclofenac) of Feldene (piroxicam).

Voor mensen die ondanks medicatie hoofdpijn blijven ervaren, kan perifere zenuwblokkade (bijvoorbeeld grotere occipitale blokkade of supraorbale zenuwblokkade) een optie zijn, hoewel de wetenschappelijke gegevens die het voordeel ervan ondersteunen, schaars zijn.

Acute therapie

Voor acute therapie (de aanval direct behandelen in het moment) gebruikte medicijnen, omvatten:

• Indomethacin (meest voorkomende)
• Imitrex (sumatriptan)
• Zuurstof
• Zenuwblokkade
• Feldene (piroxicam)
• Steroïden zoals prednison (minst voorkomend)

Een woord van heel goed

Samengevat zijn de twee belangrijkste kenmerken van paroxysmale hemicranie de volgende:

• De hoofdpijn zit strikt aan één kant van het hoofd
• De hoofdpijn verdwijnt (bijna altijd) met indomethacine

Met de zeldzaamheid van paroxysmale hemicrania, moet u zeker een hoofdpijnspecialist zien voor een juiste diagnose. Andere aandoeningen, zoals een probleem met de hypofyse, die de symptomen van deze unieke hoofdpijnstoornis kunnen nabootsen, moeten eerst worden uitgesloten.

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen? Artikel Bronnen

• Baraldi C, Pellesi L, Guerzoni S, Cainazzo MM, Pini LA. Therapeutische benaderingen van paroxismale hemicrania, continuïteit van hemicrania en kortdurende unilaterale neuralgiforme hoofdpijnaanvallen: een kritische beoordeling. J Hoofdpijn Pijn. 2017;18(1):71.
• Cittadini E, Matharu MS, Goadsby PJ. Paroxysmale hemicranie: een prospectieve klinische studie van 31 gevallen. Hersenen. 2008 april; 131 (Pt 4): 1142-55.
• Hoofdpijn Indelingscomité van de International Headache Society (IHS). De internationale classificatie van hoofdpijnstoornissen, 3e editie (bètaversie). Cephalalgia. 2013 juli; 33 (9): 629-808.
• Matharu MS, Cohen AS. (2017). Paroxysmale hemicranie: klinische kenmerken en diagnose. Swanson JW, ed. Bijgewerkt. Waltham, MA: UpToDate Inc.
• Matharu MS, Cohen AS. (2017). Paroxysmale hemicranie: behandeling en prognose. Swanson JW, ed. Bijgewerkt. Waltham, MA: UpToDate Inc.