Diagnose van knieblessures met een McMurray-test

Testen voorste Kruisband (Januari- 2025)

Knieblessures kunnen om een aantal redenen voorkomen, waardoor pijn en ontstekingen kunnen optreden die het lopen, sporten of uitvoeren van alledaagse taken kunnen belemmeren. Het probleem kan moeilijk zijn om het probleem op te lossen. In veel gevallen is het gemakkelijker om te beschrijven wanneer de pijn is opgetreden - bijvoorbeeld bij het stappen of rennen - dan in de knie.

Een van de meer algemene knieletsels was het scheuren van het interne kraakbeen rondom het gewricht. Voor dit soort condities kan de diagnose eenvoudig worden gemaakt door het uitvoeren van wat we de McMurray-test noemen.

Wat de McMurray-test ons vertelt

De McMurray-test (ook bekend als de McMurray-circumductietest) wordt gebruikt om interne tranen in het kniegewricht te detecteren. Het is een procedure waarbij de knie systemisch wordt geroteerd om te bepalen waar tranen in het kraakbeen (de meniscus) kunnen zijn opgetreden of ontwikkeld.

Een gescheurde meniscus is een veel voorkomende verwonding veroorzaakt door het krachtig draaien van de knie tijdens sport, tijdens het hardlopen of tijdens een val of misstap.

Hoewel veel mensen aannemen dat een MRI-scan (Magnetic Resonance Imaging) de eerste stap zou zijn in de diagnose van dit type letsel, is de McMurray-test vaak genoeg om een definitieve diagnose te stellen.

Hoe de McMurray-test wordt uitgevoerd

De McMurray-test wordt uitgevoerd in het kantoor van een arts met de patiënt uitgekleed in zijn ondergoed. Eenmaal uitgekleed, wordt aan de persoon gevraagd om plat op de onderzoekstafel te liggen.

De procedure zelf bestaat uit twee stappen, namelijk:

De arts houdt de knie in de ene hand en de voetzool in de andere.
De knie wordt dan volledig gebogen en naar buiten getrokken in een "knock-kneed" positie.
Ondertussen begint de arts de voet intern te draaien terwijl hij de knie verlengt.
Elke pijn of "klik" dient als een positieve diagnose van een laterale scheur van de meniscus.

De tweede helft van de test verloopt op dezelfde manier:

De arts houdt de knie in de ene hand en de voetzool in de andere.
De knie is volledig gebogen en naar buiten getrokken in een "boog-legged" positie.
De arts begint dan de voet extern te draaien terwijl hij de knie verlengt.
Elke pijn of "klik" dient als een positieve diagnose van een mediale traan van de meniscus.

Een test wordt als positief beschouwd als er een klik wordt gevoeld over de meniscus wanneer de knie wordt overgebracht van volledige flexie (volledig gebogen) naar 90 graden.

Voordelen en nadelen van een McMurray-test

De McNurrary-test is vooral nuttig voor het opsporen van tranen in het achterste (achterste) deel van de knie. Centrale tranen worden soms gedetecteerd met deze manoeuvre.

Daarentegen zijn anterior tranen (aan de voorkant van de knie) niet gemakkelijk te diagnosticeren en kunnen een MRI of een artroscopisch onderzoek nodig zijn om de schade aan te wijzen.

Over het algemeen bleek de McMurray-test een specificiteit van 78,5 procent te hebben (het percentage resultaten was correct negatief) en een gevoeligheid van 79,7 procent (het percentage resultaten was correct positief) bij het diagnosticeren van meniscusscheuren. Een MRI daarentegen had een gerapporteerde specificiteit van 85,7 procent en een gevoeligheid van 78,3 procent.