Arteriële dissectie en beroerte

Slagaders zijn de bloedvaten waardoor voedings- en zuurstofrijk bloed naar organen zoals de nieren, het hart en de hersenen stroomt. Zuurstof en voedingsstoffen zijn essentieel voor de overleving van elk orgaan in het lichaam.

De belangrijkste slagaders die bloed naar de hersenen brengen, zijn de halsslagader en de vertebrale slagaders. Elk probleem met de bloedstroom in deze slagaders kan een beroerte veroorzaken. Een relatief ongebruikelijk type defect van de slagaders, een arteriële dissectie genoemd, kan een beroerte veroorzaken.

Wat is arteriële dissectie?

Arteriële dissectie verwijst naar de abnormale, en meestal abrupte, vorming van een traan langs de binnenwand van een ader. Naarmate de scheur groter wordt, vormt het een kleine buidel die artsen een "vals lumen" noemen. Het bloed dat zich ophoopt in dit valse lumen kan op een van de volgende manieren tot een beroerte leiden:

• Bloed verzamelt zich in de wand van de ader totdat het de bloedstroom begint te belemmeren. De groeiende plas bloed in de wand van de ader staat bekend als een "pseudoaneurysma". Pseudo-aneurysmata kunnen leiden tot symptomen van een beroerte door op de nabijgelegen hersenstructuren te drukken. Ze kunnen ook barsten en grote bloedingen in de hersenen veroorzaken (hemorrhagische beroertes). Wanneer dit gebeurt, wordt het pseudo-aneurysma een "ontleedend aneurysma" of "ontleed pseudo-aneurysma" genoemd.
• Het bloed in het valse lumen kan stollen en zich langzaam uitbreiden naar het gebied waar normaal bloed stroomt. Dit kan de bloedtoevoer naar een deel van de hersenen beperken of volledig onderbreken.
• Kleine stukjes van het groeiende bloedstolsel kunnen afbreken, stroomopwaarts stromen en verstrikt raken in een kleinere slagader in de hersenen. Deze gebeurtenis staat bekend als een "slagader-tot-slagader-trombo-embolie".

Arteriële dissectie is verantwoordelijk voor minder dan 2 procent van alle beroertes. Echter, arteriële dissectie is verantwoordelijk voor maximaal een kwart van alle beroertes bij jonge en middelbare leeftijd in het bijzonder. Elk jaar worden in de Verenigde Staten tussen de 12.000 en 15.000 mensen getroffen door spontane dissectie van de halsslagader of wervelslagader.

symptomen

Typische symptomen zijn onder meer:

• Pijn aan een of beide zijden van de nek, gezicht of hoofd
• Oogpijn, of een ongewoon kleine pupil
• Een hangend ooglid of dubbel zicht
• Onvermogen om één oog te sluiten
• Een plotselinge verandering in het vermogen om voedsel te proeven
• Rinkelend in de oren, duizeligheid of duizeligheid
• Verlamming van een van de spieren van de nek en gezicht aan één kant

Symptomen van een beroerte of voorbijgaande ischemische aanval kunnen enkele dagen tot enkele weken na het begin van een van de hierboven beschreven symptomen optreden.

Oorzaken

De halsslagader en vertebrale slagaders kunnen worden beschadigd door nekletsel of zelfs krachtige nekbewegingen. De volgende zijn enkele situaties die zijn geassocieerd met dissectie van de halsslagader en vertebrale slagaders:

• Nekverlenging tijdens haarwassen in een schoonheidssalon
• Chiropractische manipulatie van de nek
• Whiplash-blessures
• Stomp trauma aan de nek
• Extreme nekverlenging tijdens yoga
• Een plafond schilderen
• Hoesten, overgeven en niezen
• Nekverlenging tijdens mond-op-mondbehandeling tijdens cardiopulmonaire reanimatie (CPR)

Spontane dissectie van de halsslagader en vertebrale slagaders is een relatief ongebruikelijke oorzaak van een beroerte. Een spontane dissectie verwijst naar een arteriële dissectie die geen onmiddellijk identificeerbare oorzaak heeft. Dissectie van de halsslagader en vertebrale slagaders kan ook spontaan optreden in combinatie met de volgende ziekten:

• Marfan-syndroom
• Polycystische nierziekte
• Osteogenesis imperfecta
• Fibromusculaire dysplasie

Diagnose

De meest gebruikelijke test om een ​​dissectie van de halsslagader of de wervelslagader te diagnosticeren, is een angiogram. In deze test wordt een contrastkleurstof ingespoten in een van de slagaders die bloed naar de hersenen brengen. Een röntgenfoto wordt gebruikt om te kijken naar de vorm van de halsslagader en vertebrale slagaders terwijl de kleurstof er doorheen reist (zie afbeelding).

Dissectie wordt gediagnosticeerd wanneer het angiogram een ​​slagader toont die lijkt te zijn opgesplitst in twee afzonderlijke delen, waarvan er één wordt beschreven als een 'vals lumen' (hieronder beschreven). Wanneer de dissectie zo ernstig is dat het de bloedstroom door de aangetaste huid volledig voorkomt slagader, de kleurstof wordt smaller en verdwijnt op het punt waar de slagader volledig is afgesloten. Wanneer dissectie een pseudo-aneurysma veroorzaakt, vertoont het angiogram een ​​opeenhoping van kleurstof binnen de wand van de ontlede slagader.

Andere tests die worden gebruikt voor de diagnose van carotis en vertebrale dissectie omvatten magnetische resonantie angiografie (MRA) en duplex echografie.

Behandeling

Carotis en vertebrale arterie dissectie kan worden behandeld met heparine, een medicijn dat de uitbreiding van de bloedstolsel in het gebied van de dissectie voorkomt. Heparine is een intraveneus medicijn. Wanneer het tijd is om het ziekenhuis te verlaten, is Coumaden (warfarine) een bloedverdunner die via de mond kan worden ingenomen.

Over het algemeen wordt van iemand die herstellende is van een arteriële dissectie verwacht dat hij gedurende 3 tot 6 maanden bloedverdunners voorgeschreven krijgt. Als de vervolgtests na 6 maanden echter geen significante verbetering laten zien, wordt medicatie voor langere tijd voorgeschreven. Als er nog steeds geen verbetering is, kan een operatie of percutane ballonangioplastie en stenting een andere optie zijn.

Herstel

De meeste mensen die slagen ervaren in verband met arteriële dissectie, ervaren een goed herstel. In feite sterft minder dan 5% van degenen met een arteriële arteriële slagader als gevolg van de gebeurtenis. Meer dan 90% van de gevallen waarin de halsslagader kritisch is versmald, en meer dan 66% van de gevallen waarin het volledig wordt geblokkeerd door dissectie, verdwijnen binnen de eerste paar maanden nadat de symptomen zijn ondervonden. In sommige gevallen kan een aanhoudende hoofdpijn een paar weken of maanden blijven hangen.

Aneurysma's die verband houden met dissectie scheuren bijna nooit, maar ze kunnen in zeldzame gevallen leiden tot de vorming van bloedstolsels en trombo-embolische beroerten.

Een woord van Erg goed

Arteriële dissectie is een vrij complexe aandoening. Maar met deskundig medisch management overleven de meeste mensen met een arteriële dissectie het en doen het vrij goed. Als u of een geliefde een beroerte heeft gehad die is veroorzaakt door een arteriële ontleding, heeft u ook enige tijd nodig om te herstellen van de beroerte. Beroerte revalidatie vereist vaak actieve deelname en kan vermoeiend zijn, maar je zult herstel en verbetering zien als de tijd voortschrijdt.