Speciaal onderwijs voor studenten met hersenletsel

Kinderen met traumatisch hersenletsel (TBI) bieden unieke uitdagingen voor ouders en speciale opvoeders. Traumatisch hersenletsel is opgenomen als diagnostische categorie in het IDEA, en studenten met een invaliderend hersenletsel komen in aanmerking voor speciaal onderwijs en aanverwante diensten. Afhankelijk van de mate van letsel, variëren de behoeften van studenten. Verder, als een student een leerstoornis heeft voordat het hersenletsel optreedt, zal de leerstoornis van de leerling waarschijnlijk problematischer worden.

Coördineren van speciale onderwijsdiensten voor traumatisch hersenletsel

Het is erg belangrijk voor ouders en scholen om samen te werken met medische professionals, omdat studenten na een hersenbeschadiging terugkeren naar school. Dit zal het mogelijk maken om op tijd de nodige ondersteuning op een school te hebben om de student te helpen een succesvolle overgang te maken. Ouders kunnen de school helpen met de voorbereidingen door evaluatie- en behandelinformatie van de artsen en therapeuten van de student te delen met de administrators van het speciaal schoolonderwijs en het schoolhoofd.

Dit is vooral belangrijk in gevallen waarin het schoolpersoneel de training nodig heeft om aan de behoeften van het kind te voldoen voordat hij met een hersenletsel naar school terugkeert.

Wat zijn traumatische hersenletselsymptomen en -gedragingen?

Afhankelijk van de ernst van de handicap en welk deel van de hersenen gewond is, zullen studenten met deze letsels een scala aan symptomen vertonen, van licht tot slopend. Veel voorkomende problemen zijn:

• Hyperactiviteit en impulsiviteit,
• Stemmingswisselingen en uitdagend gedrag;
• Geheugen- en communicatieproblemen;
• Gebrek aan remming;
• Sociaal ongepaste taal;
• Onvermogen om hun gedrag te herkennen is beledigend of ongepast;
• Depressie;
• Onvermogen om te focussen of op te letten; en
• Lichamelijke problemen.

Hoewel studenten met hersenletsel kunnen verschijnen alsof er niets mis mee is, zijn hun interne hersenletsel zeer reëel en kunnen ze al dan niet verbeteren in de loop van de tijd. Dientengevolge moeten gedragingen zoals de hierboven genoemde niet door leraren en ouders worden gezien als eenvoudige gedragsproblemen. Onderzoek wijst uit dat het eerste jaar na het hersenletsel het belangrijkste is in termen van het verstrekken van educatieve diensten en therapieën. Het is in deze periode dat die onderzoekers geloven dat de belangrijkste genezing plaatsvindt, en dat het cruciaal is voor de toekomstige rehabilitatie van de student.

Brain Injured Students with Learning Disability - Planning voor speciaal onderwijs

Om een ​​effectief Individueel Educatieprogramma (IEP) voor studenten met hersenletsel en gerelateerde leerstoornissen te ontwikkelen, is het belangrijk om zoveel mogelijk informatie over het kind te verzamelen door alle beschikbare medische gegevens te bekijken en een grondige individuele evaluatie uit te voeren. De evaluatie moet bestaan ​​uit intelligentietests, academische beoordeling bij lezen, schrijven en rekenen, beoordelen van vaardigheden inzake adaptief gedrag, scoreschalen voor probleemgedrag, ontwikkelings- en sociale geschiedenis, beoordeling van spraak en taal en evaluatie van ergotherapie.

In gevallen waar studenten grove motorische problemen hebben, zoals bij het lopen of grote lichaamsbewegingen, is ook een evaluatie van de fysiotherapie nodig.

Individuele opleidingsprogramma-ontwikkeling voor studenten met hersenletsel met leerstoornissen

Een individueel ontwikkelingsteam voor opleidingsprogramma's, bestaande uit de ouders van het kind, reguliere leraren, een onderwijskundige en de beoordelaars zouden elkaar moeten ontmoeten om hun bevindingen te bespreken en een plan te ontwikkelen. Indien mogelijk kan het nuttig zijn om medische professionals op te nemen die het kind tijdens zijn ziekenhuisopname behandelden. Als artsen niet beschikbaar zijn, neem dan kopieën van hun rapporten mee voor het team.

Gewapend met deze informatie kan het team de huidige capaciteiten van het kind bepalen en langetermijndoelstellingen en kortetermijndoelstellingen ontwikkelen. Het team kan ook bepalen wat de beste manier is om deze services te leveren en de minst beperkende omgeving voor de student. Het is van cruciaal belang voor het team om flexibel te blijven en klaar te zijn om tegemoet te komen aan de behoeften van de student die niet werden verwacht. In sommige gevallen is het niet mogelijk voor het team om op bepaalde soorten problemen te anticiperen totdat het kind weer in de onderwijsomgeving komt.

Het is soms nodig om in het begin intensievere hulp te bieden en die ondersteuning te verwijderen, aangezien het kind aantoont dat het zonder hen kan presteren en functioneren.

Mogelijk is de grootste uitdaging bij het dienen van de student gedragsmanagement. Studenten zijn waarschijnlijk fidgety, niet in staat om zich te concentreren, en hyperactief zijn. Bij adolescenten is het gebruikelijk om meer intense vormen van typisch tienergedrag te zien. Riskant gedrag, negeren van persoonlijke veiligheid en de veiligheid van anderen, ongepast en publiek seksueel gedrag en taalgebruik, en verstoring van het klaslokaal kunnen optreden. Met training voor het personeel en het bieden van extra ondersteuning, heeft de student de grootste kans op succes.

Heeft deze pagina je geholpen? Bedankt voor uw feedback! Wat zijn jouw zorgen?