Dysdiadochokinesie bij multiple sclerose

Dysdiadochokinesia verwijst naar het onvermogen van een persoon om snelle, afwisselende bewegingen uit te voeren. Dit is een veel voorkomend teken bij multiple sclerose (MS) veroorzaakt door een of meer laesies in het cerebellum.

Hoe uw arts Dysdiadochokinesia detecteert

Tijdens een neurologisch onderzoek kan de aanwezigheid of mate van dysdiadochokinesie op verschillende manieren worden geëvalueerd, waaronder:

Laat de patiënt afwisselend de rechterhand heen en weer spiegelen tegen een stabiel oppervlak zoals een tafel, de eigen dij of linkerhand van de patiënt) zo snel mogelijk; herhaal voor de linkerhand.
De patiënt vragen de beweging van het draaien van een deurknop of het indraaien van een gloeilamp te demonstreren.

Een persoon met dysdiadochokinesie zal de bovengenoemde tests niet op een correcte en gecoördineerde manier kunnen uitvoeren. Hun bewegingen kunnen vertraagd, ongebruikelijk of onhandig zijn.

Andere neurologische problemen die kunnen optreden

ataxie: De term dysdiadochokinesia past in een familie van neurologische problemen die ataxie worden genoemd. Ataxia komt van het Griekse woord "a taxi's" wat "zonder orde" betekent. Dus een persoon met MS-gerelateerde ataxie heeft coördinatie- en balansproblemen, die voortkomen uit een laesie in de kleine hersenen.

Ataxia kan lichaamsbewegingen beïnvloeden, zoals lopen, evenwicht en fijne motorische bewegingen, zoals schrijven of eten. Het kan ook vertraagde oogbewegingen, slikproblemen en spraakproblemen veroorzaken, zoals gescande spraak, een vorm van dysartrie.

Dysmetria: Dysmetria is een ander neurologisch teken dat kan verschijnen wanneer MS-laesies voorkomen in het cerebellum, vergelijkbaar met dysdiadochokinesie. Dysmetria verwijst naar het onvermogen van een persoon om afstand te beoordelen. De neus-naar-vinger-test waarbij de patiënt wordt gevraagd om hun neus aan te raken, vervolgens de vinger van de dokter, snel achter elkaar, wordt gebruikt om dit teken te onderzoeken.

Behandeling

De behandeling van dysdiadochokinesie en cerebellaire ataxie is over het algemeen een uitdaging en er zijn momenteel geen specifieke strategieën die wetenschappelijk worden ondersteund. Soms worden medicijnen gebruikt om tremor te behandelen gebruikt om ataxie te behandelen en soms kan een operatie overwogen worden. Maar nogmaals, het wetenschappelijk bewijs is beperkt.

Dat gezegd hebbende, een studie in de Journal of Neurology ontdekte dat fysiotherapie en bezigheidstherapie enig voordeel kunnen bieden.

Specifieke therapiestrategieën die zich bijvoorbeeld richten op ataxie-gerelateerde mobiliteits- en evenwichtsproblemen kunnen bijvoorbeeld omvatten:

Leren hoe valpartijen kunnen worden voorkomen
Het aanpassen van iemands huis (bijvoorbeeld het installeren van beugels, het verwijderen van losse tapijten en het plaatsen van niet-klevende matten
Leren hoe je een rechtopstaande, gecontroleerde positie kunt handhaven
Tredmolen die loopt lopen te verbeteren

Ergotherapie kan ook de symptomen van depressie verbeteren, wat vaak voorkomt bij mensen die aan ataxie lijden.